داود سوری، اقتصاددان، در گفت‌وگو با "اگزیم نیوز" با تاکید بر ضرورت اعتبار بخشی جهانی به رتبه‌بندی بانک‌ها در ایران تصریح کرد: ساده‌ترین کار این است که شرایط همکاری بانک‌های خارجی در فاصله برجام، با بانک‌های ایرانی بررسی شود. عمده بحثی که بانک‌های بین‌المللی نسبت به آن حساس هستند، بحث پولشویی است؛ چرا که می‌خواهند بدانند آیا بانک مربوطه از ساختار مناسبی در این زمینه برخوردار است یا نه. برای رسیدن به این حد، باید از  قوانین داخلی و بین‌المللی تبعیت کرد.

سوری گفت: در رتبه‌بندی بانک‌ها باید بررسی شود که کدامین شاخص‌ها مورد توجه قرار دارند و در نهایت بانک‌ها طبق کدامین معیارهای رده‌بندی خواهند شد. اما آنچه که در بانک‌های جهانی مورد توجه است به مدیریت ریسک، سلامت بانک، سرمایه بانک، سودآوری و کنترل‌های داخلی باز می‌گردد. چنین مباحثی معمولا مبنایی برای رده‌بندی بانک‌ها در اختیار ما قرار می‌دهد. بانک‌ها ضمن پرداختن به این مسائل تلاش دارند تا شفافیت بیشتری از خود نشان دهند.

او ادامه داد: معیارهایی که در ایران جهت رده‌بندی بانک‌ها مد نظر قرار می‌گیرد، نسبت به معیارهایی که در سطح جهانی مد نظر است، تفاوت‌هایی دارد. هر چند مشخص نیست که دستگاه‌های مربوطه در ایران، چه معیارهایی را در نظر می‌گیرند. اما در مجموع نظام بانکی ما نسبت به نظام بانکی سایر کشورها متفاوت است. به همین دلیل نمی‌توان رتبه بندی ایران را با رتبه‌بندی سایر کشورها مقایسه کرد.

وی افزود: در خصوص بحث‌‌های حاکمیتی و شرکتی، تفاوت‌های زیادی را شاهد هستیم. کنترل‌های دولتی و بانک مرکزی در قبال بانک‌های ایرانی، بیش از سایر کشورها ارزیابی می‌شود. نوع کنترل‌ها و دخالت‌هایی که بانک مرکزی انجام می‌دهد، متفاوت از کنترل‌های موجود در سایر کشورها است.

این پژوهشگر اقتصادی ابراز داشت: تمام این عوامل منجر خواهد شد که نظام رتبه‌بندی در ایران نسبت به نظام رتبه‌بندی در سایر کشورهای دیگر متفاوت باشد. البته شاید عنوان بسیاری از معیارها یکسان باشد و با سایر کشورها تفاوتی نداشته باشیم. اما اینکه چه وزنی به این معیارها داده می‌شود، بالطبع شاهد رویکردی داخلی در این زمینه هستیم و چندان با آنچه که در دنیا مصطلح است، قابل مقایسه نخواهد بود.

وی در پاسخ به این سوال که لازمه‌ اعتبار بخشی جهانی به رتبه‌بندی بانک‌ها در ایران چیست، تصریح کرد: ساده‌ترین نکته این است که شرایط همکاری بانک‌های خارجی در فاصله برجام، با بانک‌های ایرانی بررسی شود. عمده بحثی که بانک‌های بین‌المللی نسبت به آن حساس هستند، بحث پولشویی است؛ چرا که می‌خواهند بدانند آیا بانک مربوطه از ساختار مناسبی در این زمینه برخوردار است یا نه. برای رسیدن به این حد، باید از  قوانین داخلی و بین‌المللی تبعیت کرد.

 او ادامه داد: ریسک پذیری نیز بحث دیگر در این زمینه است. ابزارهایی در این مورد تعریف شده است که در این ابزارها و در قالب یک سری نسبت‌ها، میزان ریسک‌پذیری بانک‌ها مشخص می‌شود. اگر بخواهیم نظام بانکی بهتری داشته باشیم تا از این طریق بتوانیم در دنیای بانکداری بین‌الملی فعالیت کنیم، چاره‌ای جز رعایت این اصول نخواهیم داشت. مدیریت ریسک و پولشویی از عوامل مهمی هستند که در رتبه‌بندی بانک‌های ما موثرند.