خبرهای منتشر شده از طریق وزیر صنعت، رییس کل بانک مرکزی و سایر مسوولان دولتی از پرداخت بیش از 10 هزار میلیارد تومان وام به 13 هزار بنگاه در جهت رشد و توسعه تولیدی این بنگاه ها حکایت دارند. با این حال هنوز اثار این تصمیمات مشخص نشده و به زمان بیشتری برای اثرگذاری این تصمیمات نیاز است. در این بین برخی کارشناسان این سوال را مطرح می کنند که ایا تزریق پول به بنگاه ها برای رونق مجدد آنها کفایت می کند؟ به عبارتی دیگر ایا تنها چالش موجود در این مسیر مشکلات مالی است؟ همچنین نقش سایر موضوعات از قبیل پایین بودن بهره وری، پایین بودن کیفیت تولید، بازاریابی ضعیف، قیمت تمام شده بالا، چالش های ارزی و ... در این مسیر چیست و ایا پول قادر به رفع این چالش ها هست؟ همچنین طرح این مسأله نیز مطرح است که چرا استراتژی که طی این سال ها جواب نداده دوباره به کار گرفته می شود و اینکه بر چه مبنایی این بنگاه ها انتخاب می شوند؟ در این خصوص با مسعود دانشمند یکی از اعضای اتاق بازرگانی و عضو هیات رئیسه خانه اقتصاد ایران به گفت و گو نشسته ایم که در ادامه می خوانید.

وی در گفت و گو با پایگاه خبری و تحلیلی اگزیم نیوز در گفت و گو با سایت خبری و تحلیلی اگزیم نیوز در خصوص مشکلات تولید بنگاه های داخلی کشور گفت: به باور من مشکل فعلی تولید کشور ما تامین مالی نیست. اگر به بررسی و تحلیل دقیق استراتژی بازارهای داخلی بپردازیم می بینیم مشکلاتی در بهره وری عوامل تولید، سیستم های تولیدی، روش های تولید صنعتی، بازاریابی و .... وجود دارد که همه و همه دست به دست هم داده و باعث می شود تولید داخلی کشور ما در رکود فعلی فرو برود.

مسعود دانشمند در ادامه در خصوص وام هایی که برای به حرکت در آوردن چرخه صنعتی به برخی بنگاه های تولیدی داده می شود گفت: مساله ای که در خصوص این وام ها وجود دارد این است که پرداخت این وام ها بر چه اساس است و بنگاههای تولیدی برای دریافت وام باید چه شرایطی را داشته باشند و چرا طی این سال ها این عملکرد نتوانسته موثر واقع شود؟

وی در ادامه تصریح کرد: این وام ها با نرخ بهره 15 درصدی به بنگاههای تولیدی تعلق می گیرد و سوالی که پیش میاد این است که در شرایط فعلی کدام بخش از صنعت ما می تواند بازده تولید 15 درصدی را ایجاد کند؟ بنابراین واحدی که وام می گیرد نمی تواند اقساط را بازگرداند و این قسط ها به صورت معوقه در می آیند.

دانشمند می گوید: حال اگر وام گیرنده با دانش بر این که کار تولیدی نمی تواند بازده 15 درصدی را حاصل کند وام را دریافت و به جای اینکه در بخش های تولیدی سرمایه گذاری کند وارد فعالیت های سفته بازانه کند اثرات این تسهیلات در بخش تولید باز هم خنثی و موانع رشد اقتصادی پررنگ تر می شوند.

عضو هیأت رئیسه خانه اقتصاد ایران در ادامه تصریح کرد: فرآیند تولید در کشور ما با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کند. وی افزود: عمده مساله این چالش ها بهره وری ماشین آلات، بهره وری سرمایه، بهره وری نیروی انسانی، بهره وری انرژی و ... است. هیچ کدام از بهره وری های ما در حد استانداردهای جهانی نیست و در نتیجه این امر تولیدی که ما انجام می دهیم با قیمت تمام شده بیشتری عرضه می شود و همین امر باعث می شود که نتوانیم در بازارهای صادراتی با رقیبان خود مبازره کنیم و حتی بعضا شاهدیم که در بازارهای داخلی هم توان تامین نیاز نداریم.

این عضو اتاق می گوید: در مواجه شدن با چنین مشکلی یا باید بنگاه را تعطیل کنیم یا باید کیفیت کار را پایین بیاوریم که اگر کیفیت کار را کاهش دهیم ( استراتژی که در شرایط فعلی در پیش گرفتیم) نام برند ایرانی را در بازارهای بین المللی خراب می کنیم و به این ترتیب سهم زیادی از این بازارها را از دست می دهیم و در بازارهای داخلی برای تامین نیاز مجبور به واردات خواهیم شد.

عضو هیأت رئیسه خانه اقتصاد ایران در خصوص راهکارهای حل این مساله گفت: به باور من راه حل رفع چنین مشکلی بازار است. اگر ما بازار داشته باشیم به دنبال تولید با کیفیت میرویم.

وی در ادامه اظهار کرد: به عقیده من شرایط فعلی یک کلاف سر در گم شده است. پول را به چرخه تولید وارد می کنیم و برای قیمت تمام شده پایین تر کیفیت را پایین می آوریم و در نهایت نمی توانیم کالای نهایی را بفروشیم.

مسعود دانشمند در آخر می گوید: به عقیده من برای رهایی از شرایط کنونی در وهله اول بایددر هر صنف تولید کننده ها گرد هم آیند و مشکل اصلی تولید بخش خود را مشخص کنند و در مرحله بعدی با طبقه بندی کردن مشکل خود راه حل یابی کنندو با استفاده از ازاری همچون بازار سرمایه تولید را رونف بخشند و باعث رشد اقتصادی شوند.