به گزارش روز دوشنبه اگزیم نیوز، میخائیل گولوونین Mikhail Golovnin در گفت و گویی افزود: کریدور شمال – جنوب همچنین می‌تواند به عنوان مسیر جایگزین برای حمل غلات روسیه به جای مسیر دریای سیاه که با مشکلاتی روبرو است، بکار گرفته شود.
وی خاطرنشان کرد: برای اینکه این کریدور به صورت کامل عملیاتی شود به سرمایه‌گذاری زیادی نیاز دارد، از آن جمله در مسیر دریای خزر،‌ زیرساخت های بنادر باید تقویت شود.
این استاد روس گفت: اکنون زیرساخت‌های این مسیر ارتباطی پاسخگوی حجم نیازهای حمل و نقل بار نیست و از آنجا که در راستای منافع دوجانبه روسیه و ایران است، تکمیل این زیرساخت‌ها باید شتاب گیرد.
کریدور شمال – جنوب که در آغاز راه، محصول اراده و عزم روسیه، ایران و هند در سال ۲۰۰۰ میلادی برای ایجاد گذرگاه حمل و نقل بار بود، در طول سال های بعد، شاهد پیوستن شمار دیگری از کشورها به این مسیر تزانزیتی بود.
آنچه برای این کشورها در پیوستن به این مسیر ترانزیتی انگیزه بخش بود این بود که مسیرهای متداول برای ارسال کالا از هند به سمت سن پترزبورگ روسیه که از کانال سوئز عبور می‌کند، حدود ۱۴ هزار و ۵۰۰ کیلومتر طول دارد اما کریدور ایران در این مسیر تنها هفت هزار و ۲۰۰ کیلومتر است که بهره گیری از این ظرفیت، ۴۰ درصد زمان ترانزیت و ۳۰ درصد هزینه های حمل و نقل را کاهش می دهد.
عضو کمیته ملی تحقیقات بریکس روسیه همچنین در پاسخ به پرسش خبرنگار ایرنا درباره تصمیم سران گروه بریکس به توسعه این گروه با پیوستن ۶ عضو جدید از جمله ایران گفت:‌ این گروه،‌امکان بزرگی برای تأمین منافع ملی کشورهای در حال توسعه به ویژه کشورهایی که در تحریم‌های کشورهای غربی هستند، فراهم می‌کند.
وی ادامه داد:‌ سازوکارهای گروه بریکس در زمینه نظام پرداخت مالی، در ارتقای اقتصاد کشورهای عضو و جذب سرمایه‌گذاری نقش مهمی ایفا خواهد کرد.
این گفت و گو در حاشیه نشستی به میزبانی خبرگزاری اسپوتنیک انجام شد. مدیر انستیتوی اقتصاد آکادمی علوم روسیه در آن نشست نیز در پاسخ به پرسش خبرنگار ایرنا گفت:‌ به نظر می‌رسد چشم انداز بریکس در مسیر دلارزدایی در اجلاس آتی سران این گروه در کازان روسیه در سال ۲۰۲۴ به خوبی ترسیم شود و ارز واحد بریکس به موضوع اصلی نشست تبدیل شود.
گولوونین افزود: تا آن زمان، کشورهای عضو بریکس باید گام‌های بلندتری را در مسیر استفاده از ارزهای ملی و حذف دلار از مبادلات تجاری دوجانبه بردارند و همچنین از فناوری‌های دیجیتال برای پرداخت بین کشورهای عضو استفاده کنند.
این عضو کمیته ملی تحقیقات بریکس روسیه در بخش دیگری از این نشست، با تأکید بر اهمیت توسعه فرآیندهای دیجیتالی‌سازی مبادلات مالی در کشورهای عضو بریکس اظهار داشت: این کشورها باید طرح‌های ارز دیجیتال چندجانبه (موسوم به Multi-CBDC) را در مسیر دستیابی به ارز بالقوه بریکس دنبال کنند.
گولوونین خاطرنشان کرد: موضوع اصلی گروه بریکس امروز پول واحد نیست، بلکه سازمان‌دهی پرداخت‌ها و تسویه‌ها با دور زدن سازوکارهای انحصاری است که توسط کشورهای غربی کنترل می‌شود.
بزرگ‌ترین گردهمایی سران کشورهای جهان غیرغربی در چارچوب بریکس ۳۱ مرداد ۱۴۰۲ آغاز شد و تا دوم شهریور ماه در منطقه مالی «سندتون» ژوهانسبورگ ادامه یافت.
در این نشست رهبران بریکس در ژوهانسبورگ پایتخت آفریقای جنوبی، سران این گروه شامل برزیل، روسیه، چین، هند و آفریقای جنوبی، با عضویت ایران و پنج کشور دیگر شامل عربستان، امارات، مصر، اتیوپی و آرژانتین به عنوان اعضای کامل در گروه بریکس موافقت کردند.
طرح ایجاد گروه بریکس با نزدیکی چهار قدرت اقتصادی در حال ظهور جهان شامل برزیل، روسیه، چین و هند در دوران اوج یکجانبه‌گرایی آمریکا در اواسط دهه ۱۹۹۰ میلادی شکل گرفت. سابقه شکل‌گیری این گروه به سال ۲۰۰۱ باز می‌گردد و نهایتاً «گروه بریک» در ۱۶ ژوئن ۲۰۰۹ به‌طور رسمی تأسیس شد و با اضافه شدن آفریقای جنوبی در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۰ نام آن پس از پیوستن این کشور از «بریک» به «بریکس» تغییر یافت.