به گزارش روز چهارشنبه اگزیم نیوز، اشرف پاتل محقق ارشد موسسه گفتگوی جهانی و عضو شبکه اندیشکده بریکس آفریقای جنوبی در گفت و گو با خبرگزاری اسپوتنیک، با اشاره به اینکه امروز شکاف‌های ژئوپلیتیکی روز به روز بیشتر و آشکارتر می شوند، افزود: جهان پس از کرونا و درگیری اوکراین و روسیه شاهد یک نوع «جنگ سرد جدید» بوده و بسیاری از کشورهای عدم تعهد را انتخاب کرده‌اند.

وی با بیان اینکه «جنگ تجاری» ایالات متحده با چین، تحریم‌های روسیه و فشار گروه ۷ برای «قطع ارتباط و ریسک زدایی» نشان‌دهنده یک سیاست رسمی غرب برای «مهار» است که به شدت در امتداد خطوط دوران جنگ سرد حرکت می‌کند، خاطرنشان کرد: اگر کشورهای بریکس یک ارز ذخیره جدید ایجاد کنند، احتمالا به طور قابل توجهی بر دلار آمریکا تاثیر می گذارد و به طور بالقوه منجر به کاهش تقاضا می شود، درحالیکه این به معنای تجارت و سبد ارزهای منطقه‌ای است که می‌تواند از دلار جدا شود. در مقابل، این پیامدهایی برای اقتصاد ایالات متحده و جهان خواهد داشت.»

پاتل با اشاره به حمایت اخیر لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا رئیس جمهور برزیل از ارز بریکس، گفت: چرا موسسه‌ای مانند بانک بریکس نمی‌تواند ارزی برای تأمین مالی روابط تجاری بین برزیل و چین و یا سایر کشورهای بریکس داشته باشد؟»

وی اظهار داشت که در حال حاضر ۸۹ درصد تجارت و دارایی جهانی "دلاری شده" و یک عدم توازن بزرگ ایجاد کرده است. این بدان معناست که بازارهای اوراق قرضه و سهام و ابزارهای مالی مانند اوراق مشتقه، ابزارهایی هستند که بر تجارت و بازار ارز تسلط دارند.

این محقق ارشد اضافه کرد: این وضعیت مشکلات بزرگی را از جمله نوسانات و بدهی های بیشتر برای کشورهای جنوب در حال توسعه ایجاد می‌کند؛ بنابراین به شکل اساسی استثمارگرانه است. از این رو، طلا یک کالای قوی است که برای قرن‌ها بمنظور تجارت جهانی و یک "سرمایه گذاری مطمئن" در طول اعصار مورد استفاده قرار گرفته است. بنابراین استاندارد طلا همسو با ارز «بریکس پلاس» یک امر ممکن و بالقوه قابل دوام است.

به اعتقاد پاتل، یک ارز جدید بریکس همچنین می‌تواند مواردی از جمله تقویت ادغام اقتصادی در کشورهای بریکس پلاس، کاهش نفوذ آمریکا در صحنه جهانی، تضعیف جایگاه دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره جهانی، تشویق سایر کشورها به ایجاد اتحاد برای توسعه ارزهای منطقه ای و کاهش خطرات مرتبط با نوسانات جهانی به دلیل اقدامات یکجانبه را به همراه داشته باشد. اما چالش واقعی برای آفریقا، بحران بدهی عظیم در حال حاضر است.

این عضو شبکه اندیشکده بریکس آفریقای جنوبی بر این باور است که اکثر کشورهای در حال توسعه کم درآمد، امروزه یا مشکل بدهی دارند یا نزدیک به این بحران هستند. در همین حال، انتظار می رود دو اقتصاد بزرگ جهان، ایالات متحده و چین، شاهد جهش بدهی عمومی خود در سطوح بالاتر از قبل از همه گیری باشند.

براساس این گزارش، غنا و سریلانکا در سال ۲۰۲۲، دو سال پس از زامبیا، بدهی خارجی خود را نکول کردند. پاکستان و مصر در آستانه نکول هستند. در ۳۰ ژوئن، پاکستان یک قرارداد مالی ۳ میلیارد دلاری با صندوق بین‌المللی پول (IMF) منعقد کرد که به آن وعده کمک‌های بالقوه و کوتاه مدت داد.

پاتل گفت: "سطوح بدهی های عمومی جهانی همچنان بالاست (۹۲ درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP) در پایان سال ۲۰۲۲). کشورهای بریکس می توانند مدل بهتری از مدیریت بدهی را در مقایسه با کشورهای گروه ۷ ارائه کنند. اوایل سال جاری، صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی و گروه ۲۰ نشستی تحت عنوان «میزگرد جهانی بدهی دولتی» (GSDR) را برای اصلاح چارچوب مشترک و سرعت بخشیدن به بازسازی بدهی‌هایی که پیش از این با تاخیر مواجه شده بود، راه‌اندازی کردند. خیلی زود است که بگوییم آیا این راه حل گروه ۲۰ موفق خواهد شد یا خیر.