سیدمهرداد سیادت نسب روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار اگزیم نیوز با تاکید بر ضرورت برنامه‌ریزی دقیق برای توسعه صادرات، افزود: این برنامه باید شامل برنامه‌های ترویجی و توسعه‌ای باشد، ضمن آنکه برای توسعه و گسترش سریع و درست صادرات محصولات باید به‌دنبال قلمروهای تجاری جدید بود و برای رسیدن به این هدف باید راهبردهای مناسب و کارآمد را مطابق با نیاز و ساختار بازارهای ایران بکار گرفت.

رایزن سابق بازرگانی جمهوری اسلامی ایران در آفریقای جنوبی با بیان اینکه شناخت دقیق بازار، لازمه رشد صادرات محصولات و خدمات داخلی است، اظهار داشت: پیش از هر اقدامی در حوزه صادرات، باید نیازهای بازار به دقت بررسی و توان داخلی برای تامین آنها سنجیده شود تا بتوان خط ربط منطقی بین نیازهای موجود و داشته‌ها و اندوخته‌های موجود ایجاد و سپس براساس آن برنامه لازم تدوین و در نهایت با همکاری دستگاه‌های ذی‌ربط اجرا کرد.

وی ارزیابی بازار را ماحصل شناخت دقیق شاخص‌های ارزیابی دانست و ادامه داد: شاخص‌های انتخاب بازار شامل اندازه بازار، رشد بالقوه بازار، دسترسی به بازار، ثبات اقتصادی، همسویی سیاسی، اشتراکات فرهنگی و مذهبی، پیمان‌های تجاری و ترتیبات تعرفه‌ای و مزیت‌های تولیدی هستند.

وی ادامه داد: برای حضور در تجارت جهانی و افزایش سهم کشور در بازارهای بین‌المللی و البته ثبات در این مسیر، تاکید بر مزیت‌های نسبی و تبدیل آنها به مزیت رقابتی یک اصل است. در واقع کشوری در تجارت جهانی موفق است که بتواند مزیت‌های خود را با بالاترین کیفیت و استاندارد به بازارهای جهانی ارائه دهد.

سیادت‌نسب رسیدن به بازارهای صادراتی را سخت اما دست‌یافتنی دانست و با اشاره به زیرساخت‌ها و زیرساختارهای این مهم، اظهار داشت: موانع پیش روی کسب‌ وکارهای ایرانی برای جهانی شدن به مراتب بیشتر از سایر کشورها است؛ اما باز هم در صورت ارائه ارزش افزوده قابل توجه امکان فعالیت در بازارهای اقتصادی خارج از ایران نیز وجود دارد.

وی بیان کرد: برای بین‌المللی شدن، بهترین استراتژی این است که بتوان در سطح جهانی مزیت رقابتی منحصربه‌فرد داشت و از دیگر رقبای کشورها فاصله زیادی گرفت. این استراتژی کشور را به سوی مشتری و بازارهای جهانی برگزیده سوق می‌دهد و آنها را در یک بازار خاص محدود نمی‌کند.

وی در پایان تاکید کرد: برای اینکه استراتژی بین‌المللی کارآیی داشته باشیم، باید محصول استانداردی را توسعه دهیم که بتوان آن را در چند کشور به شیوه یکسانی تولید کرد و فروخت، بنابراین، مسئولان امر باید سیستم تولید یا توزیع قدرتمندی را در سطح جهانی تشکیل دهند.