به گزارش اگزیم نیوز، حسین سلیمی روز جمعه در گفت وگویی در مورد آخرین وضعیت تجاری ایران و افغانستان، اظهار داشت: قطعا تجارت ایران و افغانستان به روزهای پیش از روی کار آمدن طالبان بازمی‌گردد. به دلایل مختف تجارت دو کشور در سال جاری به رقمی که پیش‌بینی می‌شد یعنی ۳.۶ میلیارد دلار نخواهد رسید.

سلیمی ادامه داد: جلساتی که در افغانستان برگزار شد در این جهت بود که وضعیت تجاری دو کشور بهبود پیدا کند و تاکیداتی هم روی بازارچه‌های مرزی شد که نتایج این توافقنامه‌ها به تدریج هم مشخص می‌شود البته مشکلاتی مانند نقل و انتقال ارز همچنان باقی مانده چرا که سیستم بانکی ندارند.

وی افزود: افغانستان قبلا کمک‌هایی از کشورهای غربی گرفته و آن را هزینه می‌کرد. این کمک‌ها قطع شده و بنابراین قدرت خرید این کشور کاهش پیدا کرده است. ما راه‌هایی را برای این موضوع پیشنهاد داده‌ایم که در معادن افغانستان ورود کرده و از طریق سرمایه‌گذاری و صدور خدمات فنی و مهندسی درامدشان را از معادن افزایش دهیم که درآمد آنها افزایش یابد تا بتوانند واردات را در همان سطح قبل ادامه دهند. با افزایش قدرت خرید افغانستان از طریق حضور ایران در معادن این کشور، توقع داریم واردات از ایران ادامه یافته و حتی قوت بگیرد.

رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و افغانستان گفت: در مورد جاده‌سازی و پل‌سازی هم مذاکراتی شده است. وقتی درآمدزایی دارند می‌توانند خرید هم داشته باشند. قرار شده که ما در مرزها در مورد سوخت فعالیت بیشتری داشته و کمک کنیم که مشکلات سوختی انها حل شود.

وی اضافه کرد:‌ این پیشنهادات در جلسه‌ای که در افغانستان برگزار شد مطرح شده است، باید صبر کنیم طرف ایرانی و طالبان راهکارهای خود را ارائه دهند و در یک کارگروه نواقص آن را برطرف کنند. نتیجه گرفتن از آن هم زمان می‌برد. طالبان هم گفته است که باید در این مورد فکر کنند چراکه برخی از این پیشنهادات هزینه‌ دارد و باید ببینند که امکانات مالی آنها اجازه این کار را می‌دهد یا خیر.

سلیمی با اشاره به میزان حجم تجارت دو کشور گفت: میزان تجارت ایران و افغانستان در وقت اخیر کاهش داشته است. با روی کار آمدن طالبان حدود ۲ ماه تجارت تقریبا متوقف شده بود. امروز حمل و نقل و رفت و آمد بین دو کشور وجود دارد ولی با توجه به قرار گرفتن در فصل سرما شاید نتوانیم کسری را جبران کنیم.

وی افزود: در ۳ ماه اخیر نسبت به مدت مشابه سال گذشته حدود ۳۰ درصد کاهش تجارت بین دو کشور را داشته‌ایم. ما باید نیازهای کشور هم‌مرز خود را تامین کنیم، بیشتر نیاز این کشور مواد غذایی، مواد ساختمانی و ... نیاز دارند که ما علاقه به ادامه تامین آن داریم.