به گزارش اگزیم نیوز، «مهدی کریمیتفرشی» امروز (سهشنبه) در گفتوگویی افزود: عضویت در سازمان همکاریهای شانگهای با حضور قدرتهای بزرگ اقتصادی جهان مثل چین و هند، مزایای فراوان اقتصادی، تجاری، حمل و نقل، ترانزیت، امنیتی و حتی فرهنگی برای ایران به دنبال خواهد داشت.
وی با بیان اینکه جهان در حال عبور از غرب به عصر پساغرب است، اظهار داشت: ایران از پذیرش درخواست عضویت دائم خود در بلوک تحت رهبری چین و روسیه استقبال کرد؛ چرخشی به سمت شرق که میتوان آن را به معنای باز شدن درهای بازارهای بزرگ آسیایی و غلبه بر تحریمهای اقتصادی غرب و بهویژه آمریکا دانست.
رییس کارگروه کسبوکارهای جاده ابریشم سازمان ملل (یونسکو) یادآور شد: ایران از همان سالهای ابتدایی شکلگیری سازمان همکاریهای شانگهای درخواست و تلاشهای جدی برای الحاق دائمی به این پیمان را داشت که در ابتدا با عضویت ایران طبق روال حقوقی و دیپلماتیک در دیگر پیمانها برخورد شد و تهران به عنوان عضو ناظر سازمان همکاریهای شانگهای در آمد.
کریمیتفرشی خاطرنشانکرد: رییسجمهوری در تلاش است تا با تقویت پیمانهای منطقهای، مبادلات تجاری ایران را آنگونه که با افغانستان و عراق نیز در دوره اعمال سیاست فشار حداکثری آمریکا افزایش یافته، با سایر کشورهای منطقه حتی در قالب تهاتر کالایی گسترش دهد.
وی گفت: کشورهای عضو این پیمان، رویِهم رفته نزدیک به نیمی از جمعیت جهان را تشکیل میدهند و ۲۰ درصد از تولید ناخالص داخلی جهان هم در کشورهای عضو این پیمان تولید میشود.
عضو هیاتمدیره کنفدراسیون صنعت ایران با بیان اینکه پیمان شانگهای آینده روشنی خواهد داشت، تصریحکرد: دستکم سه عضو این پیمان (چین، هند و روسیه) در میان ۱۰ قدرت اقتصادی امروز جهان قرار دارند که تا دهههای آینده، جایگاه آنها از این منظر بهبود هم پیدا میکند.
وی بیانداشت: عضویت ایران در پیمان شانگهای و گسترش مبادلات منطقهای را در میتوان گامی در جهت کم اثر کردن تحریمهای غرب در صورت تداوم، دانست و قدرت تحریمهای یکجانبه غرب را کم خواهد کرد.
کریمیتفرشی، این پیمان را گامی مهم در جهت گسترش روابط بینالملل برشمرد و افزود: همچنین این عضویت دائم میتواند یک گام جدی برای اجراییشدن توافقات ۲۵ ساله ایران و چین باشد.
عضو هیات مدیره کانون انجمنهای صنایع غذایی کشور اضافهکرد: البته در این میان نفع بلوک شرق از عضویتِ یک همتیمی قدرتمند مانند ایران با منابع حیرتآور نفت و گاز را هم نمیتوان نادیده گرفت.
وی خاطرنشانکرد: چین و روسیه، در واقع ادارهکنندگان و وزنههای اصلی این پیمان هستند و موضعگیری آنها علیه آمریکا در سالهای اخیر را میتوان یکی از انگیزههای پذیرش ایران در پیمان شانگهای در این شرایط دانست.
براساس این گزارش، سازمان همکاری شانگهای سازمانی میاندولتی است که با هدف مبارزه با تهدیدهای امنیتی جدید و با گردهمایی سران کشورهای روسیه، چین، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان در سال ۱۹۹۶ در شهر شانگهای تحت عنوان گروه «شانگهای ۵» پا به عرصه ظهور گذاشت. در سال ۲۰۰۱ با پذیرش عضویت ازبکستان و رسیدن تعداد اعضا به ۶ کشور ارتقاء و نام آن نیز به سازمان همکاری شانگهای تغییر کرد. یکی از اهداف این سازمان برقرار کردن موازنه در برابر نفوذ آمریکا و ناتو در منطقه است. هند و پاکستان نیز از تابستان ۲۰۱۶ به عضویت کامل این سازمان درآمدند. مغولستان، افغانستان و بلاروس عضو ناظر این سازمان هستند. ایران حدود ۱۵ سال بود که به عنوان ناظر در این سازمان حضور داشت، اما عضویت دائم آن تا به حال به رغم درخواست رسمی میسر نشده بود.
عضویت در سازمانهای منطقهای در شرایطی که آمریکا پیگیر سیاستهای یکجانبهگرایانه خود است، به ایران این فرصت را میدهد که با صدای بلندتری سیاست چندجانبه گرایی را دنبال کند و با مشارکت کشورهایی مانند روسیه و چین سیاست مقتدرتری برای مقابله با یکجانبه گرایی در پیش بگیرد. این موفقیت دیپلماتیک در زمانی به دست آمده است که آمریکا سعی دارد با تحریمهای خود ایران را منزوی کند.
نظر شما