مجیدرضا حریری روز چهارشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار اگزیم‌نیوز درباره تاثیر مذاکرات جاری بین ایران و گروه ۱+۴ در خصوص بازگشت آمریکا به برجام و کاهش قیمت در تمام بازارها، گفت: بخش عمده‌ای از مسائل مرتبط با نرخ ارز، ناشی از مسائل سیاسی است؛ مانند تحریم که تاثیری مستقیم بر دسترسی کشور به منابع ارزی خود دارد.

وی با بیان اینکه ایران طی دو دهه گذشته به طور میانگین سالانه ۵۰ میلیارد دلار نفت صادر کرده است، تصریح کرد: وقتی به دلیل تحریم نمی‌توانیم نفت بفروشیم، طبیعی است که شرایط کار برای دولت سخت می‌شود و عرضه کننده ارز که بانک مرکزی است، دستش برای مداخله در بازار و تامین ارز مورد نیاز واردات، خالی می‌ماند.

این فعال اقتصادی ادامه داد: از سوی دیگر عدم اطمینان به آینده انتظاراتی را در مردم ایجاد می‌کند که منجر به تبدیل وجوه ریالی آنها به کالاهای سرمایه‌ای، نگهداری ارز و طلا یا حضور در بازار بورس می‌شود.

حریری تصریح کرد: همچنین نگرانی و عدم اطمینان به آینده منجر به خروج سرمایه از کشور می‌شود که بخشی از موضوع مربوط به فساد و بخش دیگری نیز تبدیل به خرید آپارتمان و خانه در کانادا، ترکیه یا سایر کشورها می‌شود.

رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین درباره تاثیرات روند نزولی آغاز شده در بازار ارز که به سایر بازارها نیز سرایت کرده است، تاکید کرد: وقتی نرخ ارز کاذبی در کشور شکل می‌گیرد، سیستم تنبل تولید در کشور خود را به جای واقعیت‌های اقتصادی با آن نرخ تطبیق می‌دهد و شاهد هستیم که هر زمان نرخ ارز کاهشی می‌شود، صدای برخی از تولیدکنندگان به گوش می‌رسد که با کاهش نرخ ارز، توان رقابت آنها کاهش می‌یابد.

وی با بیان اینکه صادرات ایران عموما مواد خام و وارداتش کالاهای ساخته شده و تکنولوژیک‌تر است، گفت: به طور میانگین ارزش هر یک کیلو کالای وارداتی به کشور سه برابر هر یک کیلو کالای صادراتی از کشور است.

حریری در عین حال افزود: البته باید قبول کنیم که کاهش نرخ ارز به طور کلی تاثیری مثبت بر معیشت مردم خواهد داشت.