مجید رضا حریری درباره قرارداد ۲۵ ساله ایران با چین اظهار داشت: امضای این قرارداد مبادله ای دوسویه است؛ از یک سو اچین خواستار انرژی هایی است که ایران توان تامین آن را دارد و از سوی دیگر ما می توانیم از امکانات، تکنولوژی و پژوهش های آنها بهره‌مند شویم، در حالی که بیشتر اقتصادهای نفتی در خاورمیانه شرکای غربی هستند نیازها و دارایی های ایران و چین مکمل یکدیگر محسوب می شوند و این قرارداد در ذات خود از منظر اقتصادی ضرری نخواهد داشت.

رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین با بیان اینکه چارچوب اصلی قرارداد اقتصادی ایران با چین در بلندمدت و کوتاه مدت همکاری در زمینه انتقال انرژی هایی مانند نفت، گاز، پتروشیمی و معادن است، تاکید کرد: در حال حاضر نیز بدون این قرارداد حدود ۷۰ درصد فرآوردهای نفتی، معدنی و غیر فلزی و ۲۷ درصد از صادرات غیر نفتی کشور با چین مبادله می شود، بر همین اساس امروز هر دو کشور نیاز به یک پایداری برای تامین انرژی و شراکت مبادلات در زمینه های مختلف داریم.

وی با تاکید بر اینکه چین نخستین شریک تجاری ایران در زمینه صادرات است، خاطرنشان کرد: اقتصاد فعلی کشور به توسعه زیرساخت ها نیاز دارد و چین می تواند در این زمینه به  ایران کمک کند زیرا چین بزرگترین خریدار ذخایر در اکثر محصولات معدنی و انرژی در جهان و کشور ما دارنده ذخایر عظیم انرژی است.

به گفته حریری، در هر تفاهمنامه ای امتیازاتی داده و امتیازاتی گرفته می شود اما منفعت ها در جزییات مشخص می شود و با وجود هر قدرت چانه زنی در مذاکرات برای دستیابی به منفعتی بزرگتر باید با اعطای برخی امتیازات کنار بیاییم.

وی با اشاره به موج رسانه ای منفی و موضع گیری های کشورهای غربی و آمریکا، سلطنت طلبان و رسانه های به اصطلاح آن‌ طرف آبی بر علیه این قرارداد، تصریح کرد: این مخالفت ها نشان می دهد امضای این قرارداد به نفع ایران خواهد بود در غیر اینصورت تلاشی برای به سرانجام نرسیدن آن صورت نمی گرفت و انتشار شایعاتی مانند واگذاری جزیره کیش به چین یا اعزام نیروهای نظامی به ایران نشات گرفته از این تفکرات است در حالی که نه تنها در سوابق تاریخی کشور چین، استعمار یا به دست آوردن کشوری دیگر آن هم به این شکل دیده نمی شود بلکه در نیم قرن اخیر ایران نیز حتی ذره ای از خاک خود را به دولتی دیگر واگذار نکرده است پس چنین مواردی حقیقت ندارد، ما برای دفاع از این مرز و بوم جنگیدیم تا یک متر از زمین ایران به دیگری واگذار نشود و امروز نیز قطعا یک جزیره را نه به چینی ها و نه به هیچ قدرت دیگری واگذار نخواهیم کرد.

به گفته رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین، یک دهه پیش چین قصد در اختیار گرفتن فقط مدیریت منطقه آزاد چابهار را برای مدتی داشت اما ایران موافقت نکرد و این نشان می دهد در قرارداد ۲۵ ساله با چین یا هر قرارداد بلندمدت دیگری امتیازاتی مانند واگذاری جزایر یا مناطق آزاد یه دیگری داده نخواهد شد.

وی با بیان اینکه یکی از دلایل انتشار شایعات در فضای مجازی عدم اطلاع رسانی کافی بوده و به همین دلیل، راه برای سواستفاده‌گران باز مانده است، افزود: طرح توافقنامه جامع همکاری با چین نخستین بار سال ۲۰۱۶ با حضور شی جین پینگ رییس جمهوری این کشور مطرح شد که البته پیگیری نشد، اما امروز برای برون رفت از وضعیت اقتصادی فعلی به همکاری های بلند مدت با اقتصادهای بزرگ جهان نیاز داریم.

حریری خاطرنشان کرد: سفر سال گذشته علی لاریجانی به عنوان نماینده نظام جمهوری اسلامی همراه با چند وزیر از جمله وزارت خارجه و صنعت، معدن و تجارت به چین، آغاز عملیات اجرایی برای این قرارداد بود که در نتیجه مذاکرات،  پیش‌نویس قرارداد از سوی دولت ایران برای دولت چین ارسال شد که فقط شامل همکاری های اقتصادی نمی شد بلکه یک توافقنامه جامع را در برمی گیرد.

وی با تاکید بر درست بودن امضای این قرارداد بلندمدت با چین، تصریح کرد: هر تفاهم‌نامه بلند مدتی با این کشور می تواند به بهره مندی از ظرفیت ها کمک کند، زیرا هر دولتی در ایران برای امضای قرارداد همکاری با چین چارچوب یکسانی دارد و از زمان دولت اصلاحات تاکنون نیز ایران روابط خوبی با چین داشته که در هر دوره نسبت به قبل این ارتباطات رشد داشته است و هر دولتی با چین همکاری داشته باشد، یعنی با یک قدرت اقتصادی بزرگ در جهان به تفاهم رسیده است.

 منبع: ایرنا