سید حسین سلیمی رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و افغانستان در مصاحبه با خبرنگار اگزیم نیوز عنوان کرد: همانطور که اطلاع دارید در حال حاضر صادرات ما از طریق ترکیه و عراق تقریبا متوقف شده، البته به تازگی قصد بازگشایی مرزها با ترکیه را دارند و تنها راه فعال صادراتی کشورمان مرزهای افغانستان است و مرز دوغارون همواره مرکز ثقل توسعه صادرات به کشورهای همسایه شرقی ما بوده و معمولا وارداتی از سمت مرز دوغارون نداشته ایم و این منطقه ویژه اقتصادی همواره جنبه صادراتی برای کشورمان داشته است.

رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و افغانستان با اشاره به اهمیت توسعه روابط تجاری ایران و افغانستان گفت: توجه به اینکه مشکلات زیرساختی دوغارون را حل کنیم و این منطقه را به یک بازار مشترک بین ایران و افغانستان تبدیل نماییم در دستور کار مقامات دولتی طرفین قرار گرفته است که بتوانیم این منطقه را به یک مرکز تجاری معتبر در منطقه برای توسعه صادرات کالاهای ایرانی تبدیل کنیم. البته هنوز زیرساخت های منطقه از قبیل گمرکات، جاده ها و... مشکلاتی دارند که رفع این مشکلات و موانع در برنامه دولت قرار گرفته است تا سهم خودمان از توسعه این منطقه تجاری در سمت ایرانی آن پوشش دهیم تا انشاا.. کامیون های بیشتری در حداقل زمان بین دو کشور تردد کرده و تجارت انجام بگیرد. در حال حاضر هم دولت ایران و هم دولت افغانستان علاقه مند به توسعه منطقه تجاری دوغارون هستند تا در نهایت این منطقه را به یک محور صادراتی بین دو کشور تبدیل نمایند.

سلیمی منطقه تجاری دوغارون را محور توسعه تجارت به افغانستان و کشورهای منطقه اوراسیا دانست و بیان کرد: هر مرزی که بتواند کالایی را در حجم بیشتر انتقال دهد قطعا می تواند در توسعه صادرات به سایر کشورهای منطقه نیز مورد استفاده قرار بگیرد، به عنوان مثال می توان از ظرفیت های منطقه دوغارون برای توسعه صادرات به کشورهای اتحادیه تجاری اوراسیا استفاده کرد و حتی ممکن است برخی از کالاها مواد اولیه شان از افغانستان تامین و در ایران به کالاهای تکمیلی تبدیل شده و سپس به منطقه تجاری اوراسیا یا سایر کشورها صادر شوند. به هر حال توسعه مرزها منجر به توسعه صادرات خواهد شد به عنوان مثال صادرات ایران به کشورهای عضو اتحادیه اروپا نیز از طریق ترکیه انجام می شود.

سلیمی با اشاره به تامین مواد اولیه کارخانه های ایرانی از افغانستان مطرح کرد: اصولا در منطقه شمال شرقی کشور ما با کمبود آب روبرو شده ایم و همین موجب شده چندین کارخانه قند و شکر در اطراف مشهد به علت نبود مواد اولیه به مرز تعطیلی کشیده شوند ولی در منطقه افغانستان زمین کشاورزی و آب باکیفیت به مقدار کافی وجود دارد، به عنوان مثال برای محصولات کشاورزی مانند چغندرقند که آب بر هستند می توانیم با طرف افغانستانی به توافقاتی برسیم که این محصول در افغانستان کشت شود و در ایران فرآوری شده و به شکر یا قند تبدیل شود که این موضوع هم برای کشاورزان افغانستانی اشتغالزایی و درآمدزایی ایجاد می کند و هم مواد اولیه برای کارخانه های ایرانی تامین می شود. واردات این نوع محصولات کشاورزی به کشور نوعی واردات آب مجازی به کشور است. این برنامه ای است که سعی داریم با تعامل با طرف افغانستانی از کالاهای کشاورزی آنها به عنوان مواد اولیه برای تولید محصولات صنایع تبدیلی خودمان استفاده کنیم.

وی در ادامه افزود: هدف اصلی مان این است که بین ایران و افغانستان دو کشور همزبان، هم فرهنگ و هم دین باید مبادلات تجاری بیشتری صورت پذیرد و باتوجه به شباهت ذائقه و سلیقه مصرفی آنها باید سعی کنیم این نوع تجارت را افزایش دهیم.

محمد پورسردار