به گزارش خبرنگار اگزیم نیوز، محمد رضایی مدیرعامل بیمه ایران روز گذشته و در نشستی خبری با خبرنگاران از افزایش سرمایه این شرکت از 3 هزار و 400 میلیارد تومان فعلی به 11 هزار میلیارد تومان خبر داد و افزود: با این افزایش سرمایه، بیمه ایران به طور عملی به بزرگترین شرکت بیمه‌گر اتکایی منطقه غرب آسیا تبدیل خواهد شد.

وی ادامه داد: با افزایش سرمایه، ظرفیت نگهداری ریسک بیمه ایران از ٣ هزار میلیارد تومان فعلی به ٦ هزار میلیارد تومان افزایش خواهد یافت. 

برای ارزیابی اهمیت این خبر باید توجه داشت که با وجود خصوصی سازی گسترده در صنعت بیمه ایران، بیش از 30 درصد از سهم بازار بیمه کشور در اختیار تنها شرکت دولتی بیمه است و 29 شرکت بیمه در مجموع کمتر از 70 درصد سهم بازار را در اختیار دارند. 

در سال‌های گذشته و به دلیل تحریم‌های اقتصادی یکجانبه از سوی آمریکا و برخی محدودیت‌های غیر قانونی اعمال شده از سوی اتحادیه اروپا، صنعت بیمه در کشور نتوانسته قراردادهای اتکایی خود را اجرا کرده یا توسعه دهد. با وجودی که غلامرضا سلیمانی رییس کل بیمه مرکزی گفته است شرکت‌های بیمه اتکایی که با آمریکا روابط اقتصادی ندارند با ایران در این زمینه همکاری می‌کنند اما در 2 سال گذشته حجم همکاری‌های کشور در زمینه بیمه اتکایی به شدت کاهش یافته است.

در زمانی که آمریکا هنوز از برجام خارج نشده بود، صنعت بیمه در ایران موفق به امضای چندین قرارداد بزرگ بیمه‌ای با اسکور فرانسه، مونیخ ری آلمان، سوئیس ری سوئیس و همچنین چند شرکت آسیایی بزرگ مانند کی شور کره جنوبی و شرکت‌هایی از هند، روسیه و چین شده بود. با این حال سرنوشت این قراردادها بعد از برجام به سرنوشت سایر شرکت‌های خارجی فعال در ایران پیوست و محدودیت در نقل و انتقال پول، سد راه همکاری‌های اتکایی شد.

فعالان صنعت بیمه تاکید دارند که قانون «توزیع جهانی ریسک» باید برای تمامی ریسک‌های موجود در کشور از جمله بیمه پتروشیمی‌ها و پالایشگاه‌ها، بیمه کشتیرانی و نفتکش‌ها، بیمه هواپیماها و حتی ریسک‌های کوچک مانند بیمه‌های زندگی در نظر گرفته شود و نمی‌توان و نباید تمامی ریسک‌ها را در کشور حبس کرد. با این حال محدودیت‌ها و فشارهای آمریکا بر سایر کشورها باعث شده تا صنعت بیمه ایران بدنبال راه‌حل‌هایی برای عبور از بحران همکاری‌های اتکایی باشد. یکی از این راه‌ها ایجاد صندوق ویژه تحریم و دیگری نیز ایجاد کنسرسیوم‌های مشترک برای توزیع ریسک بین شرکت‌های بزرگ است. 

در صنعت بیمه ایران تنها 7 شرکت به همراه بیمه مرکزی اجازه عقد قراردادهای اتکایی دارند و سایر شرکت‌ها مجاز به قبولی اتکایی نیستند. شرکت‌های جنرالی که اجازه قبولی اتکایی دارند نیز بدلیل بالا نبودن سرمایه‌شان برای قبول اتکایی با مشکلات بزرگی مواجه هستند. افزایش سرمایه شرکت سهامی بیمه ایران از آن جهت مهم است که سایر شرکت‌ها نیز در زمان فروش بیمه‌نامه می‌توانند بخشی از ریسک خود را نزد این شرکت اتکایی کنند و نگرانی زیادی در زمینه فروش نداشته باشند. شرکت‌های تولیدی نیز با توجه به الزام بیمه اتکایی 15 تا 20 درصدی نزد بیمه مرکزی، این اطمینان را خواهند داشت که در زمان وقوع خسارت احتمالی، شرکت‌های بیمه‌گر توان پرداخت خسارت آنها را خواهند داشت.