براساس اطلاع معاون وزیر اقتصاد در پسابرجام، رتبه اعتباری ایران ابتدا از ٧، یعنی بدترین رتبه ممکن به ٦ نمره اعتباری و بتازگی نیز با بهبود یک پله ای، به رتبه اعتباری ٥ رسیده است که این کاهش، به معنای دورشدن ایران از صف کشورهای پرریسک است و حکایت از آن دارد که برخی قطبهای اقتصادی پذیرفته اند که ایران در اقتصاد جهانی، کشوری با اقتصاد نسبتا بزرگ و دارای امکانات و ذخایر مورد نیاز بازارهای دنیا باقی بماند.

البته این موفقیت با پیگیری مدیران مربوطه حاصل شد را باید در تیتر اخبار خوش قرار داد و نکته قابل توجه اینکه با دقت و کارشناسی متعهدانه، جزییات رویداد اخیر را به کارشناسان و فعالان اقتصادی اطلاع داد و بطور دقیق گفت که چه کارهایی در سطح سیاستگذاری های کلان رخ داده است. یا اینکه کدام موانع از سر راه عادی شدن محیط کسب و کار برداشته شده و کدام تشویق واقعی را برای فعالان اقتصادی یا متقاضیان سرمایه گذاری در نظر گرفته ایم و یا اینکه اصلاح رویه ها و بهبود روش های منتهی به این کاهش ریسک، با کدام ساز و گار به دست آمده است.

این ارتقای رتبه و کاهش ریسک اعتباری در رتبه بندی جهانی که برای تجارت و سرمایه گذاری خارجی در ایران دارای اهمیت و یک ارزش است که حفظ آن شاید سخت تر از به دست آوردنش باشد. حال که یک نهاد معتبر بین المللی متقاعد شده که ایران گامهای بلندی در مسیر بهبود کسب و کار و اصلاح رویه ها و کاهش ریسک سرمایه گذاری برداشته است، از این پس به طور مداوم دست به پایش و نظرات خواهد زد.

نکته مهم اینکه این بهبود رتبه نمره اعتبارسنجی را بتوانیم حفظ و در جهت پایین تر آوردن نمره تلاش کنیم که نیاز به مداومت و استواری در مسیر بهبود دارد.

با بهبود یک پله ای رتبه اعتباری ایران، تقریبا تا10 درصد از مجموعه هزینه های مالی در فرآیند استفاده از خطوط اعتباری یا منابع مالی خارجی کاسته و زمینه جذب بهتر و سریع تر سرمایه گذاری خارجی را فراهم می شود. البته آثار سیاسی و افزایش قدرت چانه زنی ایران و انزوای بیشتر مخالفان نیز از ثمرات و اثرات این رویداد به شمار می رود.

به هر حال، دنیای امروز از نظر شکل و ماهیت با دنیای دهه 1970 به طور بنیادین متفاوت است؛ سیر رفتار، گفتار و شکل حکمرانی در این 4 دهه سپری شده، به نحوی است که باور آن بسیار دشوار است. اگر 40 -50 سال پیش به دولتها می گفتند، باید همه اطلاعات مرتبط با تحولات اقتصادی، بانکی، ارزی و تجاری خود را بدون دستکاری منتشر یا در اختیار سایر کشورها قرار دهید، غوغایی به پا می شد که اینها می خواهند از کشورمان جاسوسی کرده و به اطلاعات حیاتی ما دست پیدا کنند اما امروزه دولتها دقیق ترین، به روز ترین و جزیی ترین اطلاعات خود به ویژه در حوزه اقتصاد را در اختیار سازمانهای بین المللی قرار داده یا به صورت عمومی منتشر می کنند.

اکنون دولتها و حکومتها می دانند اگر این اطلاعات را ارائه نکنند، موسسات معتبر بین المللی و اعتبار سنجی آنها را از فهرست حذف می کنند و این به معنای حذف غیرفیزیکی اما بسیار ترسناک یک کشور از جامعه جهانی است.

اعتبار کشورهای جهان، امروزه از سوی نهادهایی با اعتبار جهانی و با شاخص های قابل قبول در سطح بین المللی ارزش گذاری شده و رتبه بندی می شود؛ این شاخص ها علاوه بر محیط کسب و کار در هر کشور به مسایل سیاسی و سیاست گذاری نیز اهمیت می دهد.

تجربه نشان می دهد کشورهایی که با روند تحولات عمومی جهان در یک دوره میان مدت و بلندمدت سازگار نیستند و نمی پذیرند که از سوی نهادهای جهانی درجه بندی شوند در زمره کشورهای با اعتبار پایین قرار می گیرند. ایران نیز به دلایل گوناگون در 10 سال اخیر در نامناسب ترین جایگاه قرار داشت اما این اتفاق مثبت که حاصل تلاش سازمان سرمایه گذاری خارجی، وزارت خارجه (سفارت ایران در اتریش) و صندوق ضمانت صادرات بوده، به عنوان یکی از ثمرات برجام است که با وجود مخالفت آمریکا و برخی کشورها بدست آمده است و حتما قابلیت تکرار و تداوم را دارد.