به گزارش اگزیم نیوز، پایگاه خبری و تحلیلی IFP News در گزارشی با تأکید بر این که ایران برای کسب سهم بیشتر در بازار آذربایجان باید یک توافقنامه تجارت آزاد را با این کشور امضا کند می گوید آذربایجان آنطور که صندوق ضمانت صادرات اعلام کرده یکی از 5 کشور پرریسک در زمینه صادرات کالا است و پوشش کوتاه مدت و بلندمدت صادراتی به این کشور به ترتیب 90 و 180 میلیون دلار بیشتر نیست. این در شرایطی است که کارشناسان داخلی نیز معتقدند ایران قادر است سهم مناسبی از بازار آذربایجان را از آن خود کند.

به گزارش اگزیم نیوز روابط ایران با آذربایجان در سال های اخیر با مشکلاتی روبرو بوده که از منظر اقتصادی نیز بر حجم روابط دو طرف اثرات منفی بر جای گذاشته است. آذربایجان به روابط نزدیک ایران و ارمنستان انتقاد کرده و به همین دلیل چالش هایی را با ایران ایجاد کرده است. دو کشور همچنین در مورد نظام حقوقی دریای خزر و منابع انرژی موجود در این دریاچه با هم اختلاف نظر دارند. این در حالی است که از سال 2009 تاکنون میزان تولید نفت این کشور کاهش یافته است.

از سوی دیگر آذربایجانی که تولید نفت از سال 2009 در آن کاهش یافته است و این کشور همچنان در حال تلاش برای توسعه بخش غیر نفتی خود و تبدیل شدن به یک مرکز حمل و نقل منطقه ای است. تا کنون تجارت بین ایران و آذربایجان محدود شده است، در حالی که میزان صادرات به این کشور توسط ایران در سال 2015 به 229 میلیون دلار رسیده است، اگر چه گزارش می شود که در سال 2016 این رقم 70 درصد رشد داشته است.

 آذربایجان گاز را به ولایات شمال ایران از طریق آستارا پمپ می کند و به ویژه کسانی که در مناطق مرزی زندگی می کنند، ایران یک مقصد ارزان برای اقامت بدون ویزا برای خرید و فروش گردشگری پزشکی است.

آخرین جدول بانک جهانی آذربایجان را در میان کشورهای دارای درآمد متوسط ​​بالا قرار داده است. آذربایجان به عنوان یک کشور با درآمد سالانه نسبتا بالا طبقه بندی شده است. متوسط ​​سرمایه گذاری خارجی در آذربایجان از سال 2012 تا 2015 برابر با 4.3 میلیون دلار بوده است. با این حال، این رقم در سال 2016 به 4.5 میلیون دلار افزایش یافت.

مریم خزاعی کارشناس اتاق بازرگانی در این رابطه می گوید: آذربایجان قصد دارد تا سال 2020 با یک سطح بالایی از درآمد، تبدیل به یک کشور توسعه یافته شود. وی گفت که ایران تا به حال نتوانسته نقش کلیدی در بازار آذری بازی کند. او افزود: یکی از اقدامات اصلی که می تواند به نقش رو به رشد ایران در منطقه کمک کند، امضای یک توافقنامه تجارت آزاد با دولت همسایه است.

طبق این گزارش اشکان عباس تهرانی، رئیس گروه ریسک دولتی و بین المللی در صندوق ضمانت صادرات ایران می گوید: این صندوق برای همه صادرکنندگان به آذربایجان را بیمه می کند.

وی گفت که در ارتباط با سایر خدماتی که توسط این صندوق ارائه می شود، این صندوق متعهد به حمایت مالی از صادرکنندگان است. همچنین می تواند اعتبارات خود را در بانک ها تضمین کند. بنابراین، صادرکنندگان همراه با بانک های خارجی، شرکت ها و دولت ها می توانند از تضمین نامه صندوق برای پیاده سازی پروژه خود استفاده کنند.

از زمان تصویب توافق هسته ای در سال 2015، آذربایجان تلاش های خود را برای پیگیری مسیر مستقیم خطوط راه آهن با ایران که دو کشور با آن موافقت کردند، تشدید شده است. در حال حاضر پیش بینی شده 375 کیلومتر راه آهن ایران و آذربایجان را که ارزان تر و فنی تر از پروژه های رقیب ارمنستان است از قزوین به رشت و سپس به آستارا در مرز ایران با آذربایجان منتقل خواهد کرد. از آنجا از طریق یک پل و یک قطعه 8 کیلومتری به آستارا در آذربایجان متصل خواهد شد. بیشتر ساخت و سازها در خاک ایران انجام می شود که با استراتژی ایران برای توسعه شبکه راه آهن داخلی مطابقت دارد.

بررسی ها نشان می دهند در حال حاضر بخش قزوین-رشت تا پایان امسال به بهره برداری می رسد و مسیر آستارا-آستارا نیز تکمیل شده، اما بخش مهمی از این پروژه که 175 کیلومتر است در مسیر رشت-آستارا هنوز نهایی نشده و هزینه آن حدود یک میلیارد دلار و ساختن آن پنج سال طول می کشد. آذربایجان وام 500 میلیون دلاری برای کمک به تامین مالی پروژه ارائه کرده است، اما ایران در تأمین بودجه باقی مانده (که ممکن است شامل سرمایه گذاری روسیه) نیز شود با این وجود، به گفته مقامات ایرانی، ساخت و ساز در سال 2017 آغاز خواهد شد.

از زمان لغو تحریم ها، بحث های زیادی در مورد چشم انداز صادرات گاز ایران به اروپا صورت گرفته است. ایران دارای دومین ذخایر گاز جهان است اما تقریبا 90 درصد از گاز در داخل کشور مصرف می کند. با این وجود، با دسترسی تازه به منابع مالی و تکنولوژی های غربی، ایران قصد افزایش حجم تولید خود و تبدیل شدن به یک صادر کننده عمده را دارد. آذربایجان علاقه مند به مشارکت ایران در پروژه گل سرسبد آن، یعنی خط لوله گاز ترانس آناتولی است که قرار است به خط لوله Trans-Adriatic Planned برای تامین گاز به جنوب اروپا متصل شود. ترانس آناتولی در ابتدا تنها گاز آذربایجان را حمل می کند، اما ظرفیت آن در آینده به میزان قابل توجهی گسترش خواهد یافت و اجازه می دهد تا از گازهای دیگر از جمله تامین کنندگان مانند ایران عبور کند. اتحادیه اروپا که تلاش می کند ذخایر خود را از روسیه جدا کند، از این گزینه استقبال کرده است.

ایران ابتدا علاقه خود را به خط لوله ترانس آناتولی در سال 2014 ابراز کرده بود، اما مشارکت آن در پروژه به دور از اطمینان است. یک مانع، فقدان زیرساخت مناسب برای حمل مقدار زیادی گاز از منابع غنی ایران در جنوب و شمال است. امکان اتصال خط لوله تبریز-آنکارا به ایران برای صادرات آن به ترکیه امکان پذیر است، اما این خط لوله با چالش های امنیتی جدی مواجه شده است و ظرفیت محدود آن مانع صادرات ایران به ایران می شود. در حال حاضر، استراتژی ایران به نظر می رسد که تمرکز خود را بر توسعه تاسیسات گاز طبیعی مایع خود برای صادرات به بازارهای آسیا با قصد دارد تا بعدا به اروپا گسترش یابد.