«سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه» (OECD) و «سازمان غذا و کشاورزی»، «فائو» (FAO)، در گزارشی با تأکید بر این نکته که در ۱۰ سال آینده تقاضا برای بخش کشاورزی در جهان کند خواهد شد اعلام کردند در این مدت قیمت جهانی مواد غذایی نیز در سطوح پایین تری نسبت به اوج خود قرار خواهند گرفت. بنابر این گزارش طی یک دهه اخیر میزان دپوی منابع غذایی به حدی افزایش یافته که به خودی خود باعث محدود شدن قیمت مواد غذایی شده و تداوم این روند در سال های پیش رو وضعیت بحران کاهش قیمت را تشدید خواهد کرد که عواقب خطرناکی را برای بخش کشاورزی جهان به همراه دارد.

این گزارش در بخش دیگری می افزاید موضوع کاهش تقاضا علاوه بر این که اثراتی را بر بخش تولید بر جای می گذارد در بخش سلامت و بهداشت نیز اثرگذار است چراکه باعث کاهش کالری در دسترس می گردد به طوریکه کالری در دسترس سرانه بین ۲ هزار و ۴۰۰ تا ۳ هزار کیلوکالری تقلیل خواهد یافت که خطرات جدی را به همراه دارد. بر این اساس پیش‌بینی می‌شود رشد تقاضا برای گوشت کند شده و هیچ منبع جدید تقاضا، روند سریع رشد تقاضایی را که پیش از این چین عامل محرکه آن بود در چشم‌انداز 10 سال آینده حفظ نخواهد کرد.

بر اساس این گزارش پیش‌بینی می‌شود با افزایش باردهی، رشد تولید محصولات کشاورزی در آینده محقق شود. به‌عنوان مثال انتظار می‌رود 90 درصد رشد تولید ذرت ناشی از افزایش باردهی و تنها 10 درصد آن ناشی از افزایش زمین زیر کشت باشد. برعکس انتظار می‌رود که رشد تولید گوشت و محصولات لبنی ناشی از هر دو عامل افزایش تعداد دام‌ها و افزایش محصول تولیدی از هر یک از دام‌ها باشد.

پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد تولید شیر نسبت به یک دهه گذشته سرعت گیرد و بیش از همه هندوستان و پاکستان به عنوان موتور محرکه این تسریع تولید عمل خواهند کرد. به علاوه پیش‌بینی‌ می‌شود صنعت پرورش آبزیان بر تولید ماهی جهان سلطه خواهد داشت و تولید ماهی‌های پرورشی، منبع پروتئینی خواهد بود که سریع‌ترین رشد را از بین همه کالاهای مورد تحلیل در این گزارش به ثبت خواهد رساند.

این دو نهاد در گزارش خود همچنین پیش‌بینی کردند که رشد تجارت محصولات کشاورزی و ماهی طی یک دهه آینده به نصف رشد یک دهه گذشته کاهش خواهد یافت و به لحاظ حجمی برای اغلب کالاها به‌طور میانگین کمتر از سالانه 2 درصد خواهد بود. با وجود این اما تجارت محصولات کشاورزی نسبت به تجارت سایر بخش‌ها در برابر رکودهای اقتصادی مقاوم‌تر خواهد بود. پیش‌بینی می‌شود صادرات تقریبا همه کالاها در معدودی از کشورهای تامین‌کننده متمرکز بماند و این به آن معناست که بازارهای جهانی در برابر شوک‌های عرضه در معرض خطر بیشتری خواهند بود.

این گزارش همچنین پیش بینی می کند طی 10 سال آینده رشد تقاضا برای گوشت در میان گروه‌های بزرگ کم‌درآمد یک درصد خواهد بود درحالی‌که این نرخ رشد در دهه گذشته 6 درصد بوده است. انتظار می‌رود تقاضای سرانه برای شکر که طی یک دهه اخیر رشدی 6/ 5 درصدی را تجربه کرد، در 10 سال آینده به 1/ 8 درصد برسد.

همچنین تا 10 سال آینده هندوستان به پرجمعیت‌ترین کشور جهان تبدیل خواهد شد و سرانه مصرف شیر آن همچنان رو به رشد و در سطح بالایی خواهد بود و انتظار می‌رود در دهه پیش‌رو، این کشور 42 درصد از رشد تولید شیر جهان را به خود اختصاص دهد.

انتظار می‌رود که تولید سوخت‌های زیستی طی 10 سال آینده 17 درصد رشد کند این در حالی است که این رشد در دهه گذشته 90 درصد بوده است. پیش‌بینی می‌شود رشد باردهی عامل 85درصد از افزایش تولید گندم و 90 درصد از افزایش تولید ذرت باشد درحالی‌که افزایش مناطق زیر کشاورزی 2 درصد خواهد بود.

در عوض، 14 درصد افزایش در سطح زیر کشت سویا، عمدتا در آمریکای جنوبی عامل 60درصد از افزایش تولید جهانی خواهد بود. ‌انتظار می‌رود تا سال 2026 ماهی، نیمی از پروتئین حیوانی مصرفی در چین و آسیای جنوب شرقی باشد. در نهایت پیش‌بینی می‌شود که در میانه این دوره مورد بررسی، کل تولید ماهی‌های پرورشی از کل تولید آبزیان غیرپرورشی بیشتر خواهد شد.