به گزارش اگزیم نیوز، توقف صادرات سیمان پیش از آغاز ماه مبارک رمضان نگرانی فعالان و صادرکنندگان این صنعت را جدای از وضعیت نامناسب آن تشدید کرد. این در حالی است که برخی مسئولان معتقد بودند تا پس از ماه رمضان این مشکل حل شده و صادرات از سر گرفته می شود اما آن چه مشهود است توقف صادرات این محصول و همچنین، کاهش مصرف داخلی، ریشه به تیشه این صنعت زده به شکلی رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان کشور نه تنها از این موضوع ابراز نگرانی می کند بلکه معتقد است عرضه این محصول در بورس کالا هم نمی تواند راهگشای مشکلات آن باشد.

سید محمد اتابک در گفت و گو با اگزیم نیوز با بیان این که، بسیار از تولیدکنندگان، تولیدات خود را به عراق صادر می کردند اذعان داشت: با بسته شدن مرزهای عراق، متاسفانه کشش داخلی کشور به میزانی نیست که کارخانجات تولید سیمان بتوانند با تمامی ظرفیت خود کار و تولید کنند چراکه هزینه تمام شده تولید بسیار بالاست. لذا این وضعیت، شرایطی فراهم کرده که نه تنها تولیدات کارخانجات، سودی به دنبال ندارد بلکه به سمت و سوی ضرر در حرکت است.

او در پاسخ به این سوال که در حال حاضر چه شرایطی را صنعت سیمان پشت سر می‎گذارد افزود: در سال 1391، سقف صادرات سیمان 19 میلیون تن بود اما در سال 93 شروع به کاهش نموده و در سال 94 صادرات سیمان به کاهش چشمگیری به 15 میلیون تن رسید.  این در حالی است که از این میزان صادرات، سهم عراق 50 درصد بوده است و امروز که شاهد بسته بودن مرز عراق هستیم طبیعی است که مصرف داخلی 10 تا 15 درصد کاهش داشته باشد.

به گفته او، در سال گذشته (1394)، در حدود 47 میلیون تن مصرف داخلی سیمان داشتیم اما میزان ظرفیت ایجاد شده معادل 80 میلیون تن بوده است.

رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان کشور در بخش دیگری از سخنانش با بیان این که در حال حاضر مازاد قابل توجهی سیمان داریم اذعان داشت: در زمان رونق این محصول، تعدیل قیمتهای دولت مانع رشد آن شد و در زمان رکود نیز هیچ اتفاق خوبی برای صنعت سیمان نیفتاد و وزارت صنعت،معدن و تجارت هم پیش بینی های  توسعه ای لازم را نداشت.

به گفته او، امروز هم با کاهش مصرف داخلی و محدودیت صادرات در شرایطی قرار گرفته ایم که نمی توان پیش بینی کرد که آیا می توانیم 10 الی 12 میلیون تن در سال صادر کنیم؟

اتابک مشکلات سیمان را در سه بخش تشریح کرد و گفت: وضعیت تقاضا، نبود سیاست صحیح توسط دولت و رقابت منفی در میان تولیدکنندگان که نشات گرفته از بدهی‎های بانکی از مهمترین مشکلات این صنعت محسوب می‎شود.

وی در پاسخ به این سوال که صادرات به عراق به چه سرانجامی رسید اذعان داشت: پیش از آغاز ماه رمضان مسئولان مربوطه در وزارت صنعت،معدن و تجارت و انجمن صادرکنندگان سیمان طی ملاقاتی با مسئولان عراق، به این نتیجه رسیدند که طرف های عراقی برای سرپانگه داشتن کارخانجات سیمان داخلی به علت کاهش مصرف و همچنین دپوی کلینگر مجبور به قطع واردات شده اند.

اتابک با بیان این که سیمان در دوره رونق وزیر صنعت، کارخانه‌های سیمان را به تعزیرات فرستاد و جلوی افزایش قیمت ها را گرفت غاذعان داشت: از طرف دیگر در دوره رکود هم گفته شد سیمان از سبد خارج است و دولت با آن کاری ندارد. این در حالی بود که اختیارات را به انجمن بازنگرداند و در عمل ما در دوره رونق قربانی شدیم و نتوانستیم از وام های ساخت و توسعه صنعت را استفاده کنیم. همچنین در دوره رکود هیچ کمکی نشد.

به گفته او، در گذشته از طرف دولت اختیار تنظیم بازار صادراتی و داخلی به انجمن ها واگذار شده بود که این اختیار در این دوره توسط وزیر فعلی تمدید نشد و همین امر و انحصار تصمیم گیری به صورت دولتی باعث وضعیت بحرانی موجود شد. به نظر می‌رسد نگاه مبتنی بر اعتماد به تشکل‌ها علیرغم این که اعتماد در دولت یازدهم به عنوان  یک اصل است، در وزارت صنعت، معدن و تجارت به کلی برعکس بود.

رئیس هیات مدیره شرکت سیمان تهران در ادامه با اشاره به خبر ورود مجدد سیمان به بورس کالا اذعان کرد: اول این که سیمان هنوز در بازار بورس کالا نرفته است و دوم این که دو سال پیش نیز انجمن سیمان و سازمان بازرسی کل کشور پیشنهاد کردند که سیمان در بورس کالا قرار گیرد ولی با مخالفت  شخص وزیر صنعف، معدن و تجارت مواجه شد.

وی افزود: آنچه امروز می گویند که سیمان داخل بورس کالا رفته است، باید گفت که در داخل بورس کالا بوده و بعد از این که مدتی چرخش داشت امروز یک مقدار اندکی به آن تزریق شده است و هنوز هم به پیشنهادی که در همین باره ورود مناسب به بورس کالا از انجمن ارائه شده بود، توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت بی اعتنایی می‌شود.

اتابک در تشریح این پیشنهاد ادامه داد:قصد داشتیم رینگ صادراتی درست کنیم؛ به طوری که سیمان به قیمت ثمن بخس از کشور خارج نشود. اما جلوی اختیارات انجمن در این باره گرفته شد و امروز هم نتیجه این تصدی گری دولتی در وضعیت پیش آمده را می‌توان دید.

او با اشاره به اینکه اولین کارخانه سیمان ایران در سال 1312 در جنوب تهران و در شهر ری با ظرفیت 100 تن در روز با تکنولوژی شرکت FL Smidth دانمارک ساخته شده است، گفت: اکنون ایران پس از چین، دومین کشوری است که صنعت سیمان در آن تا این حد توسعه یافته است. چین به عنوان بزرگترین تولیدکننده جهان با 2470 میلیون تن و همچنین بزرگترین مصرف‌کننده جهان با 2426 میلیون تن در سال 2015 بوده است. ایران نیز میزان تولید خود را از 29.5 تن در سال 1380به 79.7 تن در سال 1394رساند.

اتابک افزود: ایران در سال 2014 در زمینه تولید سیمان در جایگاه چهارم دنیا قرار داشت که در سال 2015 این رتبه به هفتم تنزل پیدا کرده است. او با بیان اینکه آسیب وارده به صنعت سیمان کشور از سه مسیر رخ داده است، ادامه داد: کاهش سرمایه‌گذاري‌هاي عمومی به دلیل کاهش درآمدهاي دولت و کسري بودجه، کاهش سرمایه‌گذاري قابل توجه بخش خصوصی در بخش ساختمان به دلیل رکود حاکم بر بخش مسکن و همچنین کاهش صادرات این محصول به ویژه به کشور عراق، طی دو سال اخیر شدید و قابل توجه بوده است.  او افزود: با توجه به حجم بالاي سرمایه‌گذاري انجام شده و اشتغال بالاي به کار گرفته شده در این صنعت، ضرورت دارد تا اقداماتی براي خروج صنعت از بحران فعلی، انجام شود.

محمد اتابک گفت: تولید سیمان طی دو سال 1393 و 1394 به ترتیب با کاهش 5 درصد و 12 درصد همراه بوده است. میزان صادرات این محصول در سال 1394 با 20 درصد کاهش مواجه شده و در همین سال، میزان صادرات سیمان به کشور عراق در مقایسه با سال قبل، 33 درصد کاهش داشته است.  اتابک ادامه داد: سرمایه‌گذاري‌هاي بخش خصوصی در ساختمان‌هاي جدید مناطق شهري به عنوان شاخصی از میزان سرمایه‌گذاري بخش خصوصی در بخش ساختمان، در سه فصل متوالی نخست سال 1394 از رشدهاي اسمی منفی 6 درصد، منفی 5 درصد و منفی 25 درصد در مقایسه با فصول مشابه در سال 1393 برخوردار بوده است. همچنین میزان هزینه‌هاي عمرانی دولت در یازده ماه 1394 در مقایسه با مدت مشابه در سال 1393 معادل 17 درصد کاهش یافته است.

او گفت:  با توجه به این که ظرفیت تولید سیمان در کشور حدود 80 میلیون تن است که تنها 40 میلیون تن آن در داخل مصرف می‌شود؛ از این رو با توجه به کاهش صادرات این محصول، دولت می‌تواند هزینه‌های ثابت تولیدکنندگان را به قیمت این محصول اضافه کند تا فعالان این صنعت، سرپا بمانند. او همچنین پیشنهاد کرد که ستاد اقتصاد مقاومتی با دخالت مستقیم و انتخاب نماینده‌اي جهت برقراري ارتباط مؤثر از مجاري دیپلماتیک در کشور عراق نسبت به رفع تنگناها و مشکلات صادرکنندگان سیمان اقدام کند.

پیشنهاد دیگر او، همکاري وزارت راه و شهرسازي در زمینه احداث جاده‌هاي بتنی بود که می‌تواند مصرف داخلی سیمان را افزایش دهد. رعایت تخصیص یارانه در نرخ سوخت حمل‌ونقل دریایی برای کاهش قیمت حمل به مقاصد آفریقایی، طرح مشکلات صنعت سیمان در ستاد اقتصاد مقاومتی و پرداخت طلب 29 میلیون دلاري شرکت‌هاي سیمانی از طرف وزارت نفت بابت توقف خطوط تولید شرکت‌هاي سیمانی در سال 93 یا تهاتر آن با بدهی گاز کارخانجات از دیگر راهکارهای اتابک برای نجات صنعت سیمان بود.

به گزارش اگزیم نیوز، گرچه وزارت صنعت، معدن و تجارت سال گذشته جایگاه چهارمی دنیا در تولید سیمان را برای ایران پیش‌بینی کرده بود اما آمار حکایت از افت ۱۲ درصدی تولید دارد و حتی عرضه آن در بورس کالا چندان راهگشا نبوده است.