غلامحسین دوانی، عضو انجمن حسابداران خبره ایران در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی اگزیم نیوز به بررسی موانع قانونی توسعه صادرات کشور و دلایل عدم ورود کشور به فاز صادرات توضیح داد: اقتصاد کشور اساسا اقتصاد صادراتی نبوده زیرا اقتصاد صادراتی نیازمند کالاهای با کیفیتی می باشد که در بازارهای جهانی پذیرفته شده باشند. آنچه به نام اقتصاد صادراتی معروف است صادرات کالاهای غیرنفتی مثل پسته، خشکبار، روده و سالامبور بوده که به طور سنتی در اختیار اقشار خارج از بازار قرار دارد و از گذشته صادرات کالاهای پتروشیمی موسوم به کالاهای غیرنفتی رواج داشته است. به عقیده بنده با توجه به اینکه اساسا تولید کالا در ایران کیفیت محور نیست فاقد توانایی های لازم برای صادرات در بسیاری از زمینه ها هستیم .

دوانی ادامه داد: برای اینکه صادرات سبب شود تا تولید توسعه اقتصادی بهمراه آورد اولا باید تولید داخلی از یک حداقل استانداردی برخوردار باشد که بتواند با کشورهای منطقه ای رقابت کند. در ثانی صادرات کالا باید به طریقی صورت گیرد که منجر به بازگشت ارز به درون کشور شود.

 وی در خصوص مشکلات بخش تولیدی کشور نیز افزود: باید استفاده از تکنولوژی های جدید و بخصوص در بخش بسته بندی و اساسا صنعت کشورسبب شده تا نتوانیم بعضی از کالاها را صادر کنیم به طور مشخص پسته و زعفران ایرانی از کشور به صورت خام صادر، در کشورهای دیگر بسته بندی و در بازارهای جهانی عرضه می گردد و این نشان می دهد که ما در این بخش کم کاری کرده ایم.

این کارشناس حسابداری مشکل دیگر را در بخش بازاریابی دانست و گفت: موضوع دیگری که در صادرات کالا و خدمات مطرح است بازاریابی صادرات کالا است که ما در این بخش نیز ضعیف می باشیم این بخش عملا متکی به اطلاعاتی است که از طریق بخش اقتصادی سفارتخانه ها تغذیه می شود و متاسفانه سفارت خانه های ایران در خارج از کشور فاقد این توانایی هستند که بخش صادراتی کشور را تقویت یا حمایت نمایند.

دوانی ادامه داد: در بسیاری از کشورها بخش اقتصادی سفارت خانه ها بازاریاب کالاهای کشورهای خود بشمار می روند. در حالیکه به نظر می رسد بخش اقتصادی وزارت امور خارجه اساسا فاقد پیوند با بخش صنعت و صادرات می باشد از طرف دیگر برای تشویق صادرات دولت باید مشوق های مالی و مالیاتی خاصی را ارایه دهد تا صادرکنندگان بتوانند در بازارهای جهانی جولان دهند. به طور مثال در چین صادرات کالا با حمایت های مالی بسیاری مواجه است و صادرکنندگان نیز برخلاف صادرکنندگان ایرانی ارزهای خود را به درون کشور می آورند و کشور را با بی نیازی ارزی مواجه ساخته اند.

دوانی در توضیح بسته های خروج از رکود و حمایت تولید دولت نیز گفت: اینگونه بسته ها در حال حاضر هیچ تاثیر مثبتی در کسب و کار نداشته اند چرا که بیشتر تئوریک بوده و ما نیازمند راهکارهای عملی هستیم با توجه به اینکه منابع مالی قفل شده و بانک ها زمین خورده اند عملا نتوانسته اند بخش تولید را سرپا نگه دارند. بسته ای که مبانی برنامه ریزی آن با قانون عملی جامعه یکی نباشد صرفا در حد یک بسته باقی می ماند. تا به امروز بسته های بسیاری نوشته و اجرا کردیم اما هیچ کار مفیدی انجام نشده است. در واقع وضع بدتر شده که بهتر نشده است این نشان می دهد که باید در طراحی بسته ها از نظرات عملی استفاده کنیم کشور محل آزمون نیست و نمی توانیم با آزمون و خطا کشور را وارد مخمصه اقتصادی نماییم.