به گزارش روز دوشنبه اگزیم نیوز، روزنامه فایننشال تایمز در یادداشتی نوشت: با انتشار اخبار حملات هوایی اسرائیل به ایران، معامله‌گران در وال استریت، لندن و آسیا به سرعت به دفتر کار خود بازگشتند تا برای طوفان اجتناب‌ناپذیر بازار آماده شوند.

در ادامه این یادداشت آمده است:

این طوفان به سرعت خود را نشان داد؛ قیمت نفت در ابتدا حدود ۱۳ درصد افزایش یافت، قیمت سهام در آمریکا ابتدا یک درصد کاهش پیدا کرد و ارزش دلار روند نزولی اخیر خود را معکوس کرد.

اگرچه این نوسانات بعداً تا حدی تعدیل شد، اما نوسانات بازار احتمالاً همچنان بالا خواهد ماند.

در نگاه اول، اینطور به نظر می‌رسد که افزایش قیمت نفت ضربه‌ای شدید به رشد جهانی وارد خواهد کرد. اگرچه ایران طبق گزارش موسسه S&P تنها حدود ۳.۳ میلیون بشکه نفت در روز تولید می‌کند (حدود ۳ درصد از کل تولید جهانی)، اما تهدید واقعی این است که درگیری‌های بیشتر ممکن است منجر به بسته شدن تنگه هرمز و اختلال در حمل و نقل دریایی شود.

در واقع، موسسه ING Barings پیش‌بینی می‌کند که در بدترین سناریوی ممکن - یعنی بسته شدن طولانی‌مدت تنگه هرمز - قیمت نفت ممکن است تا پایان سال جاری میلادی به رکورد ۱۵۰ دلار در هر بشکه برسد.

تاریخ قرن بیستم نشان داده است که افزایش قیمت نفت چقدر می‌تواند آسیب‌زا باشد. از طرفی بانک جهانی به‌تازگی پیش‌بینی رشد جهانی خود را تقریباً نیم درصد کاهش داده و به ۲.۳ درصد رسانده که پایین‌ترین سطح از سال ۲۰۰۸ تاکنون است. بنابراین، حالا زمان مناسبی برای یک شوک دیگر نیست.

قیمت بالای نفت برنامه تیم ترامپ برای کاهش نرخ تورم را مختل می‌کند و همچنین احتمال کاهش نرخ بهره توسط فدرال رزور را با توجه به خطر رکود تورمی کاهش می‌دهد. وضعیت برای اروپا حتی بدتر است.

این وضعیت برای سرمایه‌گذارانی که با مدل‌های اقتصادی منظم تربیت شده‌اند، نه‌تنها گیج‌کننده بلکه ترسناک است.

در دوران نئولیبرالیسم، این مدل‌ها معمولاً سیاست‌های آشفته را نادیده می‌گرفتند و فرض می‌کردند که حاکمیت قانون در سطح داخلی و بین‌المللی ثابت است.

همانطور که موسسه سرمایه گذاری Pimco این هفته به مشتریان خود گفت: نظم سنتی جهانی - که در آن اقتصاد سیاست را شکل می‌داد - وارونه شده است. اکنون سیاست است که اقتصاد را هدایت می‌کند.

حملات اسرائیل این احساس را تشدید کرده که ما نه تنها با بی‌ثباتی ژئوپلیتیک فزاینده مواجه هستیم، بلکه با تغییر شرایط زمانه نیز روبه‌رو هستیم. رقابت شدید برای هژمونی جهانی حتی نقاب همکاری‌های بین‌المللی و قوانین جهانی را کنار زده است.

همانطور که ترامپ اشاره کرده است، رویدادها نه بر اساس حاکمیت قانون جهانی بلکه با این سوال هدایت می‌شوند که چه کسی «کارت‌های قدرت» را در دست دارد.

اسرائیل بنابراین احساس می‌کند آزاد است و بدون توجه به هنجارهای سازمان ملل با استفاده از «کارت‌های نظامی» خود ایران را بمباران می‌کند.