به گزارش روز یکشنبه اگزیم نیوز، آخرین گزارش انجمن جهانی فولاد که به بررسی تولید فولاد خام در سطح جهانی در ماه فوریه ۲۰۲۵ می‌پردازد و تغییرات آن را نسبت به همین ماه در سال ۲۰۲۴ مورد بررسی قرار می‌دهد، حکایت از آن دارد که تولید فولاد خام در جهان با کاهش مداوم تولید در دومین ماه میلادی ۲۰۲۵ به ۱۴۴ میلیون و ۷۰۰ هزار تن رسید که نسبت به فوریه ۲۰۲۴، ۳.۴ درصد کاهش داشته است.

براساس گزارش انجمن جهانی فولاد در شرایطی که تولید فولاد خام ایران در ماه ژانویه (۱۲ دی تا ۱۲ بهمن ۱۴۰۳) با کاهش ۲۴.۱ درصدی به ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار تن رسیده بود،

با وجود کند شدن کاهش تولید، این روند با افت ۲۱.۸ درصدی تداوم پیدا کرده اما کشور مان کماکان دهمین فولادساز برتر جهان باقی مانده است.

این گزارش که بر اساس داده های تولید فولاد خام، ۶۹ کشور در فوریه امسال،تهیه شده است، نشان می دهد در این ماه تولید جهانی فولاد خام به ۱۴۴.۷ میلیون تن (Mt) رسید که ۳.۴٪ کاهش نسبت به فوریه ۲۰۲۴ و ۴.۴٪ کاهش نسبت به ژانویه ۲۰۲۵ را نشان می دهد.

کاهش تولید فولاد در جهان در پی ادامه روند نزولی تولید از ابتدای امسال است، به طوریکه تولید کل ژانویه و فوریه ۲۰۲۵ به ۳۰۲ میلیون تن رسید که ۲.۲ درصد به نسبت ۲۰۲۴ کمتر است.

عملکرد کشورهای کلیدی در تولید فولاد

چین، بعنوان بزرگترین تولیدکننده جهانی فولادی، با تولید ۷۸.۹ میلیون تن در فوریه ۳.۳ درصد نسبت به دومین ماه پارسال، فولاد کمتری تولید کرده و یکی از عوامل اصلی کاهش جهانی فولاد است، با این حال، میانگین تولید روزانه چین در ژانویه و فوریه امسال ۰.۷ درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافته است.

بر اساس گزارش انجمن جهانی فولاد، کاهش تولید فولاد چین بدلیل کاهش تقاضا در بخش املاک ارزیابی می شود. در ۲ ماه نخست امسال، بازار امکلاک چین کاهش ۲۹.۶ درصدی معاملات را تجربه کرده و البته افزایش تعرفه های ایالات متحده بر صادرات فولاد چین نیز عامل موثری بر کاهش تولید این کشور بوده است، هرچند صادرات فولاد چین در همین دوره ۶.۷ درصد رشد داشته است که نشانه ای از بدست آوردن بازارهای جدید می باشد.

فوریه امسال، هند با رشد قابل توجه ۶.۳ درصد جایگاه دوم خود در تولید فولاد را تثبیت کرد، گفتنی است میانگین تولید روزانه فولاد این کشور در ۲ ماه ژانویه و فوریه امسال نیز رشد ۶.۸ درصدی داشته است.

بجز هند، در ماه فوریه، کره جنوبی با رشد کم ۰.۷ درصدی میزان تولید فولاد خام خود را به پنج میلیون و ۲۰۰ هزار تن رساند تا این کشور در کنار هند تنها تولید کنندگان کلیدی فولاد باشند که افزایش تولید را تجربه می کنند.

هشت کشور از میان ۱۰ کشور اصلی تولید کننده فولاد جهان، در دومین ماه میلادی امسال کاهش تولید را تجربه کردند که جدول زیر روایتگر آن است.

میزان تولید فولاد ایالات متحده آمریکا در دومین ماه میلادی امسال نیز با کاهش ۷ درصدی نسبت به همین ماه در سال گذشته به ۶ میلیون تن رسید که این کاهش ناشی از اعمال سیاست های تعرفه ای جدید در این کشور است که بر اساس آن از ابتدای مارس، ۲۵ درصد عوارض بر فولاد و آلومینیوم اعمال می شود، البته رکود تقاضای داخلی نیز بر کاهش تولید فولادسازان آمریکایی موثر بوده است.

میزان تولید فولاد خام کشورمان، فوریه امسال با کاهش چشمگیر ۲۱.۸ درصدی به یک میلیون و هفتصد هزار تن رسید که بر اساس گزارش انجمن جهانی فولاد دلیل اصلی آن مشکلات انرژی شامل کمبود گاز و برق و کاهش تقاضا در بازارهای صادراتی ایران است.

آلمان نیز با کاهش ۱۳.۵ درصدی در فوریه امسال تنها ۲ میلیون و هفتصد هزارتن فولاد تولید کرد که دلیل اصلی آن در گزارش انجمن جهانی فولاد رکود اقتصادی اتحادیه اروپا و افزایش هزینه های تولید عنوان شده است.

روندهای منطقه ای تولید فولاد

آفریقا در دومین ماه میلادی تنها منطقه ای در جهان بود که با رشد مثبت تولید فولاد این ماه را سپری کرد و از بین هشت منطقه بررسی شده در گزارش انجمن جهانی فولاد، میزان تولید فولاد در قاره سیاه با رشد ۷.۶ درصدی در فوریه به یک میلیون و ۹۰۰ هزار تن رسید و این در حالی است که سایر مناطق کاهش تولید را تجربه کردند.

بیشترین کاهش منطقه ای تولید فولاد مربوط به خاورمیانه است که این بخش از جهان بدلیل افت شدید تولید فولاد ایران با کاهش ۱۱.۵٪ مواجه شد و کل تولید فولاد خاورمیانه به سه میلیون و هفتصد هزار تن رسید، حدود ۴۶ درصد فولاد خاورمیانه در ایران تولید می شود.

منطقه اتحادیه اروپا شامل ۲۷ کشور نیز فوریه امسال کاهش ۷.۱ درصدی را تجریه کرد و میزان کل تولید فولاد در این کشورها به ۱۰ میلیون و ۱۰۰ هزار تن رسید که بر اساس گزارش انجمن جهانی، اُفت تولید در ۲ کشور آلمان با ۱۳.۵ درصد کاهش و همچنین افت تولید ایتالیا در این زمینه موثر بوده است.

در منطقه آسیا و اقیانوسیه نیز تولید فولاد در ماه فوریه با کاهش ۲.۶ درصدی مواجه شد و کل فولاد تولیدی این منطقه به ۱۰۷ میلیون و ۳۰۰ هزار تن رسید که دلیل عمده این کاهش، افت تولید ۳.۳ درصدی چین و کاهش ۸.۵ درصدی تولید ژاپن است و افزایش جزیی ۰.۷ درصدی کره جنوبی نیز نتوانست شدت کاهش تولید این منطقه را کم کند.

منطقه روسیه و کشورهای مشترالمنافع (CIS) نیز به همراه با اوکراین کاهش تولید ۱.۹ درصدی را در دومین ماه میلادی سال جاری تجربه کردند و تولید فولاد در این منطقه به ۶ میلیون و ۷۰۰ هزاز تن رسید که نشان دهنده تاثیر تحریم های اروپا و آمریکا و کاهش تقاضای جهانی فولاد برای این منطقه است.

عوامل کلیدی مؤثر بر تولید فولاد

بر اساس گزارش انجمن جهانی فولاد سیاست های تجاری ایالات متحده و اعمال تعرفه ۲۵ درصدی از سوی این کشور بر فولاد و آلومینیوم که از ابتدای مارس ۲۰۲۵ اجرایی شده و گسترش آن به محصولات مشتق شده مانند مقاطع طویل فولادی و قطعات خودرو تاثیر مستقیمی بر صادرات کشورهایی مانند چین، ژاپن و روسیه گذاشته و تولید این کشورها را کاهش داده است.

رکود بخش ساختمان در چین نیز بر کاهش تولید فولاد چین موثر بوده و کاهش پروژه های جدید املاک و مستغلات، تقاضای داخلی فولاد در بزرگترین فولاد ساز جهان را تحت تاثیر قرار داده است.

چالش‌های ناترازی انرژی در خاورمیانه بویژه در ایران که صنعت فولاد را با قطعی گاز و برق در فوریه مواجه کرد، منجر به کاهش تولید در کشور و بدنبال آن خاورمیانه شده است.

سرمایه گذاری وسیع هند برای رشد زیرساخت‌ ها باعث افزایش و ورود سرمایه در پروژه های زیربنایی و صنعت خودروسازی این کشور شده و تولید فولاد این کشور در دومین ماه میلادی سال ۲۰۲۵ مانند ماه های گذشته افزایش چشمگیری داشته است.

چشم انداز آینده فولاد

براساس گزارش انجمن جهانی فولاد انتظار می رود تولید فولاد چین در مارس ۲۰۲۵ با بهبود حاشیه سود و افزایش صادرات، اندکی رشد کند و البته هند احتمالاً بعنوان موتور محرک جدید صنعت فولاد جایگاه دومی خود را تثبیت خواهد کرد.

انجمن جهانی فولاد تصریح دارد کاهش تولید در اروپا و خاورمیانه ممکن است تا نیمه اول ۲۰۲۵ ادامه یابد، مگر آن که با بهبود شرایط اقتصادی و انرژی تحولی در صنعت فولاد این مناطق روی دهد.

آخرین گزارش انجمن جهانی فولاد تاکید دارد، تعرفه های ایالات متحده احتمالاً تنش های تجاری را تشدید کرده و بازسازی زنجیره تامین جهانی فولاد را پیچیده تر می کند.

گزارش فوریه ۲۰۲۵ World Steel Association نشان دهنده افزایش ناهمگونی در تولید فولاد جهانی است و در حالی که بیشتر مناطق با کاهش تولید مواجه بوده، هند و آفریقا بعنوان استثناهای قابل توجه ظاهر شده اند.

عوامل اقتصادی از جمله رکود بخش ساختمان و عوامل سیاسی ماننده اعمال تعرفه های تجاری و محدودیت های زیست محیطی و مشکلات تامین انرژی نقش کلیدی در روندهای تولید فولاد ایفا می کنند و برای دستیابی به ثبات، هماهنگی بین سیاست های تجاری و سرمایه گذاری در فناوری های پایدار ضروری به نظر می رسد.