به گزارش روز شنبه خبرنگار "اگزیم نیوز"، گذرگاه حمل و نقل بین المللی (ITC) «شمال - جنوب» مسیری چندوجهی از سن پترزبورگ به بندر بمبئی (هند) به طول هفت هزار و ۲۰۰ کیلومتر است. این کریدور جایگزینی برای مسیر دریایی کانال سوئز است که اروپا، کشورهای حوزه خلیج فارس و اقیانوس هند را به هم متصل می کند.

فروردین ماه امسال بود که سیداحسان خاندوزی وزیر امور اقتصادی و دارایی با اظهار امیدواری نسبت به تکمیل کریدور شمال - جنوب، خبر از جدیت ایران در راه اندازی این کریدور بسیار مهم داد.

وی همچنین قرار گرفتن ایران در یک گذرگاه راهبردی اقتصادی را باعث نگرانی آمریکایی ها دانست.

کریدور شمال - جنوب با ایجاد شبکه‌ای از جاده‌های زمینی، راه آهن و خطوط ناوبری دریایی با هدف افزایش حمل و نقل و تجارت بین روسیه، ایران، هند و قفقاز تشکیل و نیاز دائمی روسیه و کشورهای آسیای مرکزی در دسترسی به آب‌های گرم را برآورده می‌کند.

با وجود اینکه، قرارداد ساخت کریدور شمال - جنوب در سال ۲۰۰۰ بین ایران، روسیه و هند به امضا رسیده بود، اما به دلیل مشکلات تامین مالی و همچنین عدم حمایت مناسب روسیه از تکمیل این پروژه، تا به امروز کار به نتیجه نهایی نرسیده است. البته به دلیل تحریم های اخیر آمریکا بر علیه روسیه، مسکو برای تکمیل این پروژه جدی تر شده است.

روسیه و ایران به دنبال تقویت حضور خود در بازارهای جایگزین مانند کشورهای خلیج فارس، شرق آفریقا و هند بوده و همچنین به دنبال راه‌هایی برای دور زدن تحریم‌های غرب و کاهش هزینه‌های تجارت از طریق کریدور شمال - جنوب هستند.

از این رو تهران و مسکو، حساب ویژه‌ای باز کرده‌اند که کریدور شمال - جنوب می‌تواند جایگزینی برای حمل و نقل از طریق کانال سوئز و دریای مدیترانه شود. چون عبور از آن برای طی کردن ۷۲۰۰ کیلومتر مسیر ۲۵ روز طول می‌کشد، در حالی که مسیر کانال سوئز که ۱۶۰۰۰ کیلومتر طول دارد، حداقل ۳۶ تا ۴۰ روز طول می‌کشد.

شاهراه ترانزیتی منطقه

هادی بیگی نژاد در گفتگو با خبرنگار اگزیم نیوز، با تاکید بر اینکه از طریق ساخت و راه اندازی کریدور شمال - جنوب، ایران به شاهراه ترانزیتی دست خواهد یافت، گفت: مسئولان سال های متمادی است که به قطعیت نیاز ساخت و راه اندازی کریدور شمال به جنوب پی برده اند و بر آن تاکید می کنند. اما این تصمیم نیازمند چاشنی اقدام بود که دولت سیزدهم توانست گام اول را برای اجرای آن بردارد.

عضو کمیسیون انرژی مجلس اظهار داشت: این طرح ابتدا قرار بود با پروژه آبی ایجاد شود، اما پس از بررسی های کارشناسی خطوط ریلی جایگزین آن شد.

بیگی نژاد تاکید کرد: براساس برآوردهای اولیه، ایران می تواند درآمد ۲۰ میلیارد دلاری حاصل از تزانزیت را در سال کسب کند؛ این امر از تحریم تنها یک کلمه باقی می گذارد و آن را بی اثر خواهد کرد.

وی افزود: از سوی دیگر، موجب ایجاد اشتغال و درآمدزایی غیرنفتی خواهد بود، به نحوی که می تواند ایران را از یک صادرکننده موادخام به شاهراه ترانزیتی منطقه مبدل کند. از این طریق، شرایط تزانزیتی از کشورهای اوراسیا به حاشیه خلیج فارس فراهم می شود و موجب ایجاد خطوط اتصالی فرامنطقه ای خواهد شد.