فرزاد کیاست روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار اگزیم نیوز بر ضرورت توسعه صنعت حمل و نقل کشور بلحاظ نقش زیاد آن در گسترش صادرات تاکید و تصریح کرد: در جهان امروز، حمل و نقل از بخش‌‏های زیربنایی اقتصاد هر جامعه محسوب می‌شود که علاوه بر تحت تأثیر قرار دادن فرآیند توسعه اقتصادی، خود نیز در فرایند توسعه دچار تغییر و تحول ‏شده و با تحولات فناوری همراه می‌شود.

وی افزود: صنعت حمل و نقل کشور به حدی فرسوده و آشفته است که عملاً با اهداف توسعه‌ای، هیچ انطباق معناداری ندارد و می‌توان ادعا کرد حتی در صورت رفع دیگر مشکلات و مسائل موجود در بخش صادرات، همچنان سیستم حمل و نقل توان و ظرفیت کافی برای فعالیت گسترده ندارد.

کیاست گفت: موضوع صادرات تنها فروش کالا و ارائه خدمات به کشورهای دیگر و بازارهای بین‌المللی نیست بلکه مسئله یک موضوع چندوجهی است که باید به همه ابعاد آن توجه داشت.

این کارشناس ادامه داد: متاسفانه در شبکه ترانزیت کشور نه حمایت هدفمندی وجود دارد و نه نظارت دقیقی به طوریکه چه در بخش قیمت‌ها و تعرفه‌ها و چه در کیفیت خدمات، فاصله بسیار زیادی با نقطه مطلوب و استانداردهای مرسوم جهان وجود دارد و این سیستم همچنان به سنتی‌ترین شکل ممکن کار می‌کند و درک سیستماتیکی از فناوری روز ندارد.

کیاست تصریح کرد: گرچه نقش شبکه حمل و نقل در افزایش صادرات همه محصولات کشور اهمیت زیادی دارد اما این موضوع در رابطه با محصولات باغی و کشاورزی که فاسدشدنی‌ هستند، اهمیت بیشتری دارد. از طرفی، حمل و نقل این محصولات به سیستم سرمایشی مجهزی نیاز دارد که متاسفانه در این حوزه نیز کشور با کمبود جدی روبروست.

وی گفت: به این موارد بهداشت بسته‌بندی را هم باید اضافه کرد. به هر حال کشور برای گسترش سهم خود از بازار جهانی مجبور به رعایت اصول صادراتی و رسیدن به استانداردهای لازم در همه بخش‌هاست زیرا بدون توجه این مهم، تحت هیچ شرایطی نمی‌توان در این بازار رقابتی به موفقیت رسید.

وی معتقد است: ارائه خدمات کارآمد در حمل و نقل دریایی از پارامترهای لازم و تاثیرگذار در انجام تجارت موفق بین المللی است.

کیاست در پایان تاکید کرد: موفقیت‌های راهبردی در زمینه رشد و توسعه اقتصادی، در گرو سرمایه گذاری کلان در زیرساخت ها، شبکه و تجهیزات حمل و نقل و نیز توسعه مهارت‌های مرتبط با حمل و نقل است و جوامعی که در این موضوع حیاتی و راهبردی سرمایه گذاری مناسبی نکنند، به مرور از پیشرفت و توسعه دور می‌مانند و برای رفع نیازهای اولیه خود نیز نیازمند کشورهای خارجی می‌شوند.