مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در گزارشی به بررسی میزان رشد اقتصادی کشور در سال آینده پرداخته است. بر اساس این گزارش رشد اقتصادی در سال 1395 با سناریوی قیمت نفت متوسط 40 دلاری برابر با 6 درصد و با سناریوی قیمت نفت 30 دلاری 4.4 درصد پیش بینی می شود. در هر دو سناریو، 3.4 درصد از رشد اقتصادی ناشی از رشد بخش نفت خواهد بود. علاوه بر این، نرخ تورم بین 10.5 تا 12 درصد، متوسط نرخ ارز در سال 1395 بین 3700 تا 3850 تومان و همچنین میزان نقدینگی نیز در انتهای سال 1395 بین 1200 تا 1250 هزار میلیارد تومان پیش بینی می شود. مرکز پژوهش ها در این گزارش می افزاید: سه دسته عوامل بر وضعیت کوتاه مدت اقتصاد ایران در سال 1395 موثر هستند. این سه دسته شامل عوامل ناشی از تحولات اقتصاد جهانی، عوامل ناشی از اجرای برجام و عوامل ناشی از اعمال سیاست های پولی و مالی هستند.

در شرایطی که مقامات دولتی از رئیس جمهور گرفته تا وزیر اقتصاد و رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور به رشد اقتصادی ایران در سال آینده بسیار امیدوارند و حتی حرف از رشد اقتصادی 5 درصد می زنند و تورم 11 درصدی، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در گزارشی به بررسی و راستی آزمایی این اعداد دست زد و در نهایت همچون دولت اعداد امیدوار کننده ای را پیش بینی کرد اگرچه که کمی با پیش بینی ها دولت فاصله دارد.

در ادامه این گزارش نوشته شده:« کمبود تقاضای موثر، کاهش قیمت نفت و نرخ سود بالای بانکی از مهمترین چالش‌های کوتاه مدت اقتصاد ایران هستند. از میان اجزای تقاضای کل، مصرف خصوصی، مصرف دولتی و سرمایه گذاری از سال های نیمه دوم دهه 1380 با کاهش معنادار رشد مواجه شده اند که نشان می دهد آغاز مشکلات اقتصاد ایران بروز تحریم های اقتصادی از سال 1390 نیست. مصرف خصوصی و درآمد واقعی خانوارها به طور مستمر از سال 1386 روند کاهش داشته و درآمد حقیقی خانوارهای شهری در سال 1393 از درآمد حقیقی آنها در سال 1381 کمتر و درآمد حقیقی خانوارهای روستایی در این سال پایین تر از درآمد آنها در سال 1380 است. بالا بودن نرخ سود بانکی و شکاف آن از تورم خود در تشدید کمبود تقاضای کل موثر بوده است. آمارها نشان از هم حرکتی نسبت درآمد به هزینه (پس انداز) خانوارهای شهری و روستایی، کاهش فروش اوراق بدهی دولتی (و در نتیجه مخارج دولتی) و شکاف مانده تسهیلات و سپرده گذاری (به عنوان معیاری از سرمایه گذاری) با نرخ سود بانکی دارد.»

علاوه بر چالش های فوق، سه دسته عوامل بر وضعیت کوتاه مدت اقتصاد ایران در سال 1395 موثر هستند. این سه دسته شامل عوامل ناشی از تحولات اقتصاد جهانی، عوامل ناشی از اجرای برجام و عوامل ناشی از اعمال سیاست های پولی و مالی هستند. مهمترین عوامل جهانی تاثیرگذار بر اقتصاد ایران وضعیت شرکای تجاری و همچنین قیمت نفت می باشد. بهتر شدن چشم انداز اقتصادی کشورهای عراق و افغانستان در این زمینه می تواند بر صادرات غیرنفتی کشور تاثیر مثبت داشته باشد. همچنین با توجه به وجود مازاد عرضه در بازار نفت بر اساس پیش بینی نهادهای بین المللی به نظر نمی رسد درآینده نزدیک قیمت نفت افزایش چشمگیری داشته باشد.

مهمترین عواملی که در نتیجه اجرای برجام بر اقتصاد ایران تاثیرگذار خواهد بود نیز عبارتند از: افزایش صادرات نفتی، آزادسازی دارایی های بلوکه شده، سهولت در روابط تجاری و مالی بین المللی و در آخر تعدیل انتظارات مصرفی و سرمایه گذاری. آثار بلندمدت برجام بر اقتصاد ایران مثبت ارزیابی می شود و در کوتاه مدت نیز انتظار می رود صادرات نفت و میعانات گازی افزایش یابد، آزادسازی دارایی های بلوکه شده بر ثبات بازار ارز تاثیر مثبت داشته باشد، این عامل در کنار تسهیل تجارت خارجی (کاهش هزینه مبادله بازرگانی) منجر به منفی شدن تراز تجاری غیرنفتی در سال 1395 گردد و در نهایت تعدیل انتظارات مصرفی و سرمایه گذاری به تحریک تقاضای موثر کمک کند. در رابطه با سیاست‌های مالی و به خصوص بودجه سال 1395 می‌توان بیان کرد در صورتی که لایحه بودجه به طور کامل محقق شود اثر مستقیم آن بر رشد اقتصادی حدود 3 درصد خواهد بود. این در حالی است که با توجه به برآوردهای مرکز پژوهش های مجلس به نظر می‌رسد تنها حدود 84 درصد منابع بودجه قابلیت تحقق دارند و در نتیجه رشد اقتصادی مستقیم ناشی از آن نیز حدود 1 درصد خواهد بود. آثار غیرمستقیم بودجه بر رشد می تواند کمتر یا بیشتر از این مقدار باشد که بیش از هر چیز به اثر آن بر نرخ سود بانکی بستگی خواهد داشت.