بهنام تاجدالدینی روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار اگزیم نیوز بر ضرورت بکارگیری فناوری و نوآوری‌های نوین روز دنیا در بخش کشاورزی با هدف افزایش سطح زیرکشت کشور تاکید کرد و افزود: از آنجا که امروزه بخش کشاورزی جدا از سهم بالای خود در بخش های مختلف اقتصادی، نقش زیادی در افزایش درآمد ارزی کشورها دارد، این بخش نیز باید بعنوان یک علم مورد توجه در مراکز تحقیقاتی و پژوهشی معتبر دنیا، در اولویت محققان و متخصصان ایران نیز قرار گیرد.

وی اظهار داشت: برای رونق بخش کشاورزی در ایران باید مراکز تحقیقاتی روی اقلیم‌های موجود مطالعه کنند و نتایج خود را به تولیدکنندگان و کشاورزان ارائه دهند تا آنها بدانند در هر اقلیم چه محصولی را می‌توان با چه کیفیتی و چه میزان کاشت و برداشت کرد و این شاید مهمترین اثرگذاری فناوری بر بخش کشاورزی کشور باشد.

تاجدالدینی ادامه داد: برای توسعه بخش کشاورزی کشور باید از فناوری روز دنیا و روش های نوین در سیستم حمل‌ونقل ریلی، هوایی، زمینی و یخچالی و حتی در صنایع بسته‌بندی و تبدیلی بهره گیری کرد چرا که چون محصولات صادراتی این بخش فاسدشدنی هستند، بازه زمانی بین تولید و مصرف و صادرات باید بسیار کوتاه شود.

عضو اتاق بازرگانی ارومیه تصریح کرد: برداشت به موقع، مکانیزه و فناورانه محصولات کشاورزی و سم‌پاشی اصولی نقش بسزایی در افزایش میزان بازدهی، کاهش هزینه‌ها و ارتقاء کیفی محصولات دارد که این عامل خود می‌تواند اثرگذاری چشمگیری در بهبود صادرات این محصولات داشته باشد.

وی یادآور شد: دو سال پیش بازار بزرگ و خوبی برای سیب ایران در هند ایجاد شد اما به دلیل عدم‌بکارگیری فناوری روز در نگهداری در سردخانه، سیب با کیفیت تولید شده، هنگامی که به دست مشتری رسید یا از درون فاسد شده بود و یا کیفیت مطلوبی نداشت که همین موضوع سبب نارضایتی مشتریان و از بین رفتن بازار صادراتی شد که برای آن زحمت زیادی کشیده شده بود.

تاجدالدینی معتقد است: دیگر نمی‌توان با شیوه‌های سنتی صدور محصولات کشاورزی را به بازارهای بین‌المللی افزایش داد که اگر این روند ادامه یابد بزودی بازارهای قبلی را نیز از دست خواهیم داد.

وی تاکید کرد: در شرایط فعلی میزان صادرات محصولات کشاورزی رضایت بخش نیست و بررسی‌ آمارها نشان می‌دهد که ما به تراز تجاری مثبت در این حوزه نزدیک هم نشده‌ایم.

تاجدالدینی در پایان گفت: اگرچه تجارت با کشورهای همسایه همواره یک فرصت و ظرفیت ایده‌آل برای کشور است و بازار این کشورها در هر شرایطی می‌تواند کمک حال رشد تجارت خارجی ایران باشد، اما این وضعیت، خطراتی را نیز به همراه دارد و در صورت وقوع تنش‌های ناگهانی در روابط سیاسی با این کشورها یا چالش‌های متقابل اقتصادی، ممکن است این حجم از بازار صادراتی ایران به کلی حذف و جبران آن به راحتی صورت نگیرد که باید در این زمینه تصمیمات و برنامه‌ریزی‌های لازم اتخاذ شود.