به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی اگزیم نیوز، در ابتدای این نشست، ریاست کمیسیون کشاورزی، آب و صنایع غذایی اتاق تهران به عناوین برخی از مهمترین اخبار حوزه کشاورزی اشاره کرد که «صادرات دام و طیور به بیش از 10 کشور دنیا و ارزآوری 905 میلیون دلاری، تولید مرغ بدون هورمون، انعقاد تفاهم‌نامه همکاری میان ایران و عراق، کیفی‌سازی سموم کشاورزی با برداشته شدن محدودیت‌های تجاری پس از اجرای برجام، امکان صادرات 40 میلیارددلاری محصولات باغی و ابهام در پرونده برنج‌های آلوده از جمله این عناوین بود.

زرگران که به نمایندگی از بخش خصوصی رییس‌جمهور را در سفر فرانسه و ایتالیا همراهی کرده بود، به ارائه گزارشی از این سفر پرداخت و گفت: «از نحوه مواجهه فعالان اقتصادی و دولت ایتالیا و فرانسه این استنباط حاصل می‌شد که طرف خارجی می‌خواهد از فرصت پیش آمده، نهایت استفاده را کسب کند. نمایندگان در پنل‌ها و جلسات نمایندگان شرکت‌های برتر در هر حوزه حضور می‌یافتند.» او تاکید کرد که فضای بین‌المللی در مورد ایران تغییر کرده است.

وضعیت تولید و تجارت جهانی گندم
او در ادامه افزود: «اما مهمترین رویداد در هفته اخیر، جلوگیری از ثبت سفارش گندم است و ما چهاردهمین نشست این کمیسیون را به موضوع ممنوعیت واردات گندم اختصاص داده‌ایم تا محاسن و معایب این تصمیم را مورد واکاوی قرار دهیم.»
در ادامه این نشست، گزارشی از وضعیت تولید گندم در ایران و تجارت این محصول در جهان ارائه شد. برابر این گزارش میزان تولید غلات کشور در 10 سال اخیر از 21 میلیون و 897 هزار تن سال 84 -1383 به 17 میلیون و 551 هزار تن کاهش یافته است. در 10 سال گذشته تولید گندم 26 درصد، ذرت 17 درصد و شلتوک برنج 14 درصد کاهش یافته است. در 10 سال اخیر سطح زیر کشت غلات کشور از 9.5 هکتار در سال‌های 84 -83 به 8.5 میلیون هکتار در سال 93- 92 کاهش یافته است. در مورد محصول گندم نیز به طور خاص سطح زیر کشت از 6.88 میلیون هکتار به 6.06 میلیون هکتار کاهش یافته است. همچنین شاهد کاهش عملکرد تولید گندم نیز در دوره مورد نظر هستیم.
این گزارش در ادامه به روند تعیین قیمت تضمینی غلات در سال‌های گذشته پرداخت. براساس این گزارش قیمت خرید تضمینی گندم از 205 تومان سال 1384 به 1155 تومان در سال 1393رسیده و افزایش قیمت آن بیش از 5.6 برابر است. قیمت جو از 152 تومان سال 1384 به 920 تومان در سال 1393رسیده است که نشان‌دهنده 6.1 برابر شدن آن است. ذرت دانه‌ای از 162 تومان سال 1384 به960 تومان در سال 1393 رسیده است. یعنی قیمت آن طی این مدت بیش از 5.9 برابر افزایش یافته است.

سهم غلات از هزینه خانوار به چه میزان است؟
بنا بر گزارش کمیسیون کشاورزی، آب و صنایع غذایی اتاق تهران، بررسی نرخ تورم و قیمت تضمینی در برنامه‌های اول تا پنجم توسعه نشان می‌دهد، همواره قیمت تضمینی غلات بیشتر از نرخ تورم افزایش یافته است و در عین حال، 4.3 درصد از هزینه خانوار شهری مربوط به غلات و فرآورده‌های آن است. بنابراین هرگونه تغییر در قیمت غلات علاوه بر تاثیر مستقیم برهزینه‌های خانوار، با فرض کشش تقاضا، سایر هزینه‌های خانوار را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد. هم‌چنین آمارهایی مربوط به واردات گندم در این گزارش نشان دهنده این است که واردات گندم طی 10 سال گذشته از 100 هزار تن سال 1384 به 7 میلیون و 249 هزار تن در سال 1393 رسیده و واردات آن 73 برابر شده است. واردات جو نیز از یک میلیون و 209 هزار تن سال 1384 به یک میلیون و 815 هزار تن در سال 1393 رسیده و واردات این محصول 1.5 برابر شده است. ذرت دانه‌ای از دو میلیون و 114هزار تن سال 1384 به 6 میلیون و 155 هزار تن در سال 1393 افزایش یافته و واردات آن سه برابر شده است.
این گزارش ضمن مقایسه قیمت پایه وارداتی و قیمت خرید تضمینی در سال آینده نشان می‌دهد که قیمت گندم پایه وارداتی750 تومان و قیمت تضمینی گندم 1270 تومان است که حدود 1.7 برابر برآورد شده است. قیمت ذرت دانه‌ای پایه وارداتی 660 تومان و قیمت تضمینی خرید ذرت داخلی 1036 تومان است؛ یعنی قیمت پایه خرید تضمینی حدود 1.6 برابر قیمت وارداتی آن است. در حالی که در 10 سال گذشته قیمت خرید تضمینی گندم از 205 تومان سال 1384 به 1155 تومان (بیش از 5.6 برابر) در سال 1393رسیده است؛ میزان تولیدگندم با نوسانات زیاد در این دوره از 14 میلیون و 308 هزار تن به 10 میلیون و 579 هزار تن معادل 26 درصد کاهش یافته است؛ سطح برداشت شده گندم کشور در سال زراعی 85-1384 حدود 6.88 میلیون هکتار برآورد شده که 35.5 درصد آن آبی و 64.5 درصد بقیه دیم بوده است. سطح برداشت شده گندم کشور در سال زراعی 93-1392 نیز حدود 6.06 میلیون هکتار برآورد شده که 37.3 درصد آن آبی و 62.7 درصد بقیه دیم بوده است. به عبارت دیگر سطح زیر کشت گندم، 12 درصد کاهش پیدا کرده است.
رشد31 درصدی تجارت گندم
در ادامه این نشست زرگران با اشاره به اینکه تولید جهانی گندم در10 سال اخیر از 601 میلیون تن سال 2006 به بیش از 734 میلیون تن درسال 2015 رسیده و با رشد 22 درصدی مواجه شده است، گفت: «ظرف همین مدت، تجارت گندم در10 سال اخیر از کمتر از 114 میلیون تن سال 2006 به بیش از 149 میلیون تن در سال 2015 رسیده است و رشد 31 درصدی را تجربه کرده است.» او افزود: «حدود 6.1 درصد از ارزش واردات جهانی گندم متعلق به ایران است.»
رییس کمیسیون کشاورزی اتاق تهران در ادامه به محدودیت‌های منابع آبی کشور نیز اشاره کرد و گفت: «سهم ایران از کل منابع آب شیرین دنیا، کمتر از 0.002 درصد است؛ در حالی که ایران یک درصد جمعیت دنیا را دارد. حجم بارش سالانه در ایران 400 میلیارد متر مکعب است که از این میزان 270 میلیارد متر مکعب دوباره تبخیر شده و در چرخه آب قرار می‌گیرد. مابقی یعنی 130 میلیارد متر مکعب، به عنوان آب‌های تجدیدپذیر و به صورت آب‌های سطحی به میزان 92 میلیارد مترمکعب و آب‌های زیرزمینی به میزان 38 میلیارد مترمکعب می‌تواند مورد بهره‌برداری قرار گیرد.» او افزود: «درآمدحاصل از صادرات آب مجازی در دنیا 2.1 دلار و در ایران 30 سنت است. میانگین تولید گندم به ازای هر مترمکعب آب در جهان 930 گرم و در ایران 500 گرم است.»
زرگران ادامه داد: «دولت در ابتدای زنجیره حمایت از تولید گندم، چهار هزار میلیارد تومان یارانه به عنوان خرید تضمینی گندم می‌پردازد و در انتهای این زنجیره برای کاهش هزینه نان نیز شش هزار و800 میلیارد تومان یارانه اختصاص می‌دهد.»

بهترین زمان برای یکسان‌سازی قیمت گندم است
رییس کمیسیون کشاورزی، آب و صنایع غذایی اتاق تهران شرایط پیش آمده کنونی را بهترین زمان برای یکسان‌ساطی قیمت گندم خواند. او گفت: «تا پیش از این همواره دولت خرید تضمینی گندم را با قیمتی انجام می‌داد که از نرخ قیمت جهانی پایین‌تر بود و بعد با در نظر گرفتن یارانه این گندم را در اختیار کارخانجات آرد برای تولید آرد خبازی و نان قرار می‌داد. در سال جاری قیمت خرید تضمینی گندم از قیمت جهانی گندم بالاتر است. دولت گندم را به قیمت بالایی از کشاورزان می‌خرد و روی آن قیمت یارانه می‌پردازد تا گندم با قیمتی ارزان‌تر، که معادل قیمت جهانی است، برای تولید آرد خبازی و نان مورد مصرف قرار گیرد. به نظر می‌رسد با این شرایط بهترین زمان برای یکسان‌سازی قیمت گندم فراهم شده است.»

دفاع از یکسان‌سازی قیمت گندم
احمد صادقیان، عضو کمیسیون کشاورزی، آب و صنایع غذایی اتاق تهران نیز گفت: «الزام برای تحقق خودکفایی در تولید محصولات استراتژیک در موارد و زمان‌های خاصی نظیر جنگ و تحریم به وجود می‌آید. اکنون باید به دنبال آن باشیم که تولیدات و سرمایه‌گذاری‌ها بر مبنای اصل مزیت نسبی باشد.» او افزود: «تولید گندم و خرید تضمینی آن از سوی دولت امری ضروری است اما نباید هزینه حمایت از کشاورزان از جیب صنعتگران تامین شود.» 
صادقیان پیشنهاد کرد که قیمت محصولات خبازی به قیمت جهانی عرضه شود. او با تاکید بر یکسان‌سازی قیمت خرید تضمینی و قیمت جهانی گندم گفت: «اگر دولت قیمت 1250 تومان را به صنعتگران تحمیل کند، صادرات دچار آسیب خواهد شد.»

نیازی به واردات نیست
لطف‌اله سعیدی، دیگر عضو این کمیسیون گفت: «سطح بهره‌وری تولید گندم به شدت کاهش یافته و به 1800 کیلو رسیده است. اما با سیاست‌های دو سال اخیر، تولید افزایش یافته و به نظر می‌رسد، نیازی به واردات نباشد.»
محمدرضا مرتضوی رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت تهران در اعتراض به تصمیم وزارت جهادکشاورزی برای ایجاد ممنوعیت در واردات گندم گفت: «مشخص نیست این وزارتخانه به چه دلیل چنین تصمیم را اتخاذ کرده است. احتمالاً وزارت جهادکشاورزی با برآورد اینکه 5 میلیون تن ذخیره ورودی گندم در کشور وجود دارد و با پیش‌بینی10 میلیون تن خرید تضمینی گندم از کشاورزان قرار است، از ثبت سفارش این محصول جلوگیری کند.» او افزود: «اگر قرار باشد صنایع آردی از گندم 1250 تومانی استفاده کنند، رقابت‌پذیری خود را در مقابل رقبای خارجی خود از دست خواهند داد. مساله بعدی کیفیت گندم داخلی است و برای جبران کیفیت پایین گندم داخلی نیاز به واردات وجود دارد. چنان‌که با اجرایی شدن این تصمیم، در ماه‌های نخست سال بعد، کیفیت نازل گندم در تولید نان خود را نشان خواهد داد. ضمن آنکه بسیاری از واحد‌های تولیدی ماکارونی و نشاسته رو به تعطیلی خواهند گذاشت.» او با انتقاد از اینکه بخش خصوصی در اتخاذ این تصمیم مورد مشورت قرار نگرفته است گفت: «به نظر می‌رسد این نوع تصمیمات ریشه سیاسی داشته باشد.»
زرگران هم گفت: «با توجه به نزدیک شدن، قیمت داخلی و نرخ جهانی گندم، بهترین زمان برای یکسان‌سازی قیمت این محصول بود.» شاهرخ ظهیری، به عنوان یکی از کارشناسان حوزه کشاورزی با اشاره به کمبود آب و تلاش ایران برای الحاق به تجارت جهانی، اعمال چنین ممنوعیت‌هایی را بر خلاف اصول تجارت جهانی توصیف کرد. هداییان نیز که به نمایندگی از انجمن نشاسته و گلوکز سخن می‌گفت، خواستار جداسازی یارانه بخش کشاورزی از قیمت محصولات ارائه شده به صنعت شد و اینکه اجازه واردات گندم کماکان وجود داشته باشد.
علی کشتکاران، یک دیگر از اعضای انجمن نشاسته گفت: «اکنون صنایع تولید نشاسته 50 درصد از گندم داخلی و 50 درصد از گندم وارداتی استفاده می‌کنند. اما با تعطیلی این بنگاه‌ها، 50 درصد گندم داخلی نیز دیگر مصرف نخواهد شد و روی دست دولت خواهد ماند.» او تاکید کرد: «ما حمایتی از جانب دولت نمی‌خواهیم اما محدودیتی هم ایجاد نکنند و اجازه دهند به اندازه نیاز واردات صورت گیرد.»
در همین حال، لطف‌اله سعیدی سیاسی بودن تصمیمات وزارت جهاد کشاورزی را رد کرد و این پیشنهاد را ارائه داد که برای بررسی این موضوع جلسه‌ای با مسوولان مربوطه در وزارت جهادکشاورزی برگزار شود. علی کریمی، از کانون هماهنگی دانش صنعت بازار گندم، آرد و نان نیز بر این عقیده بود که تنها راه پایان دادن به این مساله چندین و چند ساله، آزادسازی قیمت است. او اشاره داشت که راندمان تولید غلات در ایران یک دوازدهم جهان است.
سعید امینی از انجمن نشاسته و گلوکز نیز گفت: «این دومین باری است که دولت چنین تصمیم گرفته است و به طور حتم صنعت تولید نشاسته دچار مشکل خواهد شد. در این صورت این صنعت و صنایع وابسته آن رقابت‌پذیری خود را در بازارهای جهاین از دست خواهند داد.» او نیز بر این عقیده بود که دولت در اعمال سیاست‌های خود صنف و صنعت آرد و نان را از یکدیگر جدا ببیند.
پس از آنکه اعضا و میهمانان این کمیسیون در این باره با یکدیگر به تبادل نظر پرداختند، مقرر شد نظرات خود را در مورد پیش‌نویس نامه‌ای که رییس این کمیسیون تهیه کرده و قرار است به نهادهای ذیربط ارسال شود، ارائه کنند تا متن این نامه نهایی شود و از طریق هیات رییسه اتاق تهران برای مسوولان جهاد کشاورزی ارسال شود.