به گزارش روز سه شنبه اگزیم  نیوز به نقل از تارنمای نشریه فرانسوی آتلانتیکو (www.atlantico.fr)، علیرغم اعمال فشار حداکثری دولت رو به پایان ترامپ از سال ۲۰۱۷ میلادی و به ویژه از مه ۲۰۱۸ یعنی تاریخ خروج آمریکا از برجام، که با هدف واداشتن جمهوری اسلامی ایران به مذاکره صورت پذیرفته است، اکنون در دسامبر ۲۰۲۰ میلادی اقتصاد ایران قدرتمندانه پابرجاست.

آنتلانتیکو ادامه داد: البته درآمد نفتی این کشور تقریباً ۸۰٪ کاهش یافته است و حسن روحانی، رئیس جمهور ایران چنین برآورد نموده است که این تحریم ها منجر به ضرر ۲۰۰ میلیارد دلار درآمد خالص خارجی و سرمایه گذاری ها شده است. نرخ بیکاری و تورم به شدت افزایش یافته است و ارزش پول ملی در مقابل ارز کاهش یافته است.  با این حال، به نظر می رسد پیش بینی های سقوط سریع بیش از حد خوش بینانه بوده است.

این نشریه فرانسوی افزود: در واقع، دولت ترامپ به شدت از سطح پیچیدگی اقتصاد ایران و توانایی این کشور در ایجاد گزینه های جایگزین بی اطلاع بوده است. اکنون پس از گذشت بیش از چهل سال تحت تحریم های بین المللی، جای تعجب است که ایران توانسته خود را با این شرایط سازگار نموده و کماکان به حیات خویش ادامه دهد.

این نشریه همچنین نوشت: بانک جهانی و صندوق بین المللی پول تخمین می زنند که تولید ناخالص داخلی ایران بیش از ۱۰ درصد در سال جاری کاهش یابد، در حالی که تهران ارقام پایین تری را ارائه می دهد. پیش بینی های این دو نهاد عمدتا براساس تحلیل کاهش صادرات نفت ایران است. پیش از خروج آمریکا از توافق وین در ماه مه ۲۰۱۸، ایران بیش از ۲ میلیون بشکه نفت خام در روز صادر می کرد. این رقم اکنون بین 200 هزار تا 250 هزار  بشکه در روز تخمین زده می شود که عمدتا به مقصد چین، یکی از آخرین شرکای تجاری ایران در نظر گرفته شده است.

در ادامه تحلیل های آتلانتیکو آمده است: بر خلاف سلطنت های نفتی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس که اقتصاد آنها کاملاً مبتنی بر درآمدهای نفتی است، ایران توانسته است با ایجاد تنوع در اقتصاد خود از وابستگی کامل کشور به نفت جلوگیری کند. صنعت ایران که عمدتا مربوط به بخش خودرو، متالورژی و پتروشیمی است، تقریباً یک پنجم کل اشتغال کشور را تشکیل می دهد. مسلماً، تحریم های آمریکا دسترسی شرکت های ایرانی به مواد اولیه لازم برای تولید برخی از محصولات را به شدت محدود  کرده و افزون بر آن به مشتریان خارجی آنها دستور داده می شود که تجارت با ایران را متوقف کنند؛ با این حال، سه عنصر به کشور ایران کمک می کند تا در برابر این فشارها مقاومت کند: اول از همه یک سیستم پرداخت غیررسمی مستقل از بانک ها که ایجاد جریان های مالی با خارج از کشور را امکان پذیر می کند، دوم محرومیت کالاهای اساسی از حوزه تحریم ها. و در نهایت شرکای منطقه ای قدرتمند که ایران با آنها توافق نامه های تجاری و اقتصادی را حفظ کرده است. که برای مثال می توان به چین، تا حدی هند، جمهوری های خاص آسیای میانه و کشورهای همسایه همچون سوریه و عراق اشاره کرد.

این نشریه بیان کرد: ایرانیان به لطف خارج شدن از سیستم جهانی، توانستند با ملی شدن تولید و منطقه ای کردن تجارت خود، الگوی اقتصادی جایگزینی را ایجاد کنند. با تحریم واردات ایران، دولت ترامپ از قضا تولید داخلی را احیا کرده و به ایجاد مشاغل جدید کمک کرده است، اگرچه شاید هنوز به حدی نرسیده باشد تا انتظارات بر حق ایرانیان را برآورده کند.