پویا فیروزی عضو اتاق بازرگانی مشترک ایران و کره جنوبی در مصاحبه با اگزیم نیوز عنوان کرد: به طور کلی مدیریت ریسک برای صادرات در همه کشورهای جهان یک موضوع کلان است و مانند پدافند غیرعامل به آن نگریسته می شود، یعنی باید صادرات به گونه ای مدیریت شود که ریسک ها نه فقط در بحث ورود و خروج کالا بلکه برای بحث های کلان تر مانند شبکه توزیع داخلی، شبکه های مالی و... مورد محاسبه و بررسی قرار بگیرند. باتوجه به جریان متلاطم تجارت بین الملل در قرن اخیر و تهدیدهای بیرونی مانند شیوع ویروس کرونا ، هر کشوری متناسب با امکاناتش و توجه به بحث مدیریت ریسک نسبت به این مسائل واکنش نشان می دهد.

دبیر کل اتاق بازرگانی ایران و کره جنوبی با اشاره به لزوم توجه بیش از پیش به حوزه مدیریت ریسک در توسعه صادرات غیرنفتی، گفت: در نتیجه ما اگر یک توسعه متوازنی در بحث لجستیک بین المللی و شبکه توزیع داخلی داشته باشیم می توانیم در برابر اینگونه تهدیدات بیرونی، بازارها را بهتر مدیریت نماییم. یک نکته دیگر باید از دید تجربی تری دیده شود این است که جریان تجارت کالا در تجارت بین المللی اصولا مانند جریان آب است و در نهایت راه خودش را پیدا می کند و اگر زیرساخت های از پیش برای آن تعیین نشود به سمت همان مسیری حرکت می کند که برایش هزینه و ریسک کمتری داشته باشد و چون این موضوع در ظرف زمانی خودش تعریف می شود به عنوان مثال برای فلان کالا از فلان مسیر اگر کالای مان را به کشور وارد کنیم یا از کشور صادر کنیم در حال حاضر برای ما ارزان تر و کم ریسک تمام می شود و چون استراتژی بیهنه ای هم برای آینده آن در نظر گرفته نشده، در نتیجه من از همین مسیرهای فعلی استفاده می کنم و در چنین حالتی تغییر جریان تجارت به ندرت روی می دهد، نمونه اش واردات کالایی ایران از چین که چون حمل و نقل ریلی-کامیونی بین ایران و چین بسیار پرهزینه و پرریسک است، ما معمولا کالاهای وارداتی- صادراتی خود با چین را از طریق حمل و نقل دریایی مبادله می کنیم و در دوره هایی که به دلایل متعدد مانند تحریم ها، جریان حمل و نقل دریایی ما به مشکل بر می خورد عملا امکان حمل و نقل ریلی-زمینی هم وجود نداشت زیرا هزینه حمل ریلی از چین به ایران به ازای هر کانتینر تا 4 برابر گران تر است. مسیر جاده ابریشم در حال حاضر بین چین و کشورهای همسایه آن در حال توسعه است و هنوز خیلی از زیرساخت های لازم را ندارد.

فیروزی با تاکید بر حوزه آینده نگری در بحث لجستیک بین المللی، گفت: خیلی از مسائل را باتوجه به بحث مدیریت ریسک که پیشاپیش باید در نظر بگیریم لازم است زیرساخت های آینده نگرانه ای هم برای آن ایجاد شود تا در صورت بروز بحران ها تاب آوری اقتصادی افزایش پیدا نماید. اگر این زیرساخت های مهیا نشود جریان تجارت کالایی خودش را براساس هزینه ها و ریسک ها وفق می دهد و همان مسیر همیشگی را ادامه می دهد و وقتی که آن مسیر همیشگی به مشکل بخورد جریان تجارت کالایی تا زمان بازگشایی مسیر همیشگی به متوقف خواهد شد یا به لحاظ هزینه ای مسیر دیگری ایجاد شود که صرفه اقتصادی داشته باشد در نتیجه هزینه های مازاد روی قیمت نهایی کالا اضافه می شوند. اگر ما بخواهیم صادرات کالاهای غیرنفتی مان را توسعه دهیم مخصوصا اینکه جهت گیری صادراتی داشته باشیم و اینگونه نباشد که فقط مازاد تولید بر نیاز داخلی را صادر کنیم لازم است برنامه ریزی دقیق تری روی لجستیک بین المللی و شبکه توزیع داخلی داشته باشیم.