گروه بانک جهانی، تلاش های زیادی برای کمک به دولت ها در پاسخ به بحران ناشی از COVID 19 در انجام می دهد. امروزه اولویت، حمایت از سیستم های بهداشتی و پس از آن  میلیون ها کارگر و صاحبان مشاغل است که به دلیل شیوع این بیماری تحت الشعاع قرار گرفته اند، است. با این حال، فکر کردن در مورد آینده، فرصتی چشمگیر برای ساختن آینده ای مقاوم تر و پایدارتر و اقتسادی دوستدار محیط زیست است.

فاز اول _ خطوط مقدم پاسخ به سوانح

تمرکز اولیه باید روی خطوط مقدم دفاع باشد که شامل پزشکان و پرستاران می شود، همچنین اطمینان حاصل شود که خانه ها و بیمارستان ها از توان کافی برخوردار هستند، پسماند به درستی دفع می شود و مواد غذایی در دسترس و مقرون به صرفه است. باید به خانواده هایی که عایدی شان تحت تأثیر همه گیری کرونا کاهش یافته، بخصوص آنهایی که مشاغل در معرض آلودگی دارند (مثلاً گردشگری یا رستوران) یا درآمد ناپایدار دارند (به عنوان مثال، کارگران مستقل) و همچنین فقیرترین خانوارها که اندک پس انداز دارند، توجه شود. در حال حاضر، هدف نمی تواند صرفا تحریک تقاضا و افزایش فعالیت های اقتصادی قبل از کنترل ویروس باشد. درعوض، برای تسکین شوک نیاز به اقدامات توزیع مجدد است. برای انجام این کار، دولتها می توانند  به سیستمهای موجود در زمینه حمایت از اجتماعی اعتماد کنند.  دولت ها از برنامه های حمایت اجتماعی موجود استفاده می کنند و  این برنامه ها می توانند به سرعت با افزایش تعداد ذینفعان و مبالغ واریزی شده به آنها گسترش یابند، این امر روشی کارآمد برای کمک به افراد پس از یک شوک بزرگ است. این روش پس از طوفان وینستون در کنیا و اتیوپی در زمان خشکسالی در فیجی مؤثر بود و اکنون می توان از آن استفاده کرد. بسیاری از اقدامات موقت دیگر نیز ممکن است لازم باشد برای دسترسی به مواد غذایی، سرپناه یا سایر نیازهای اساسی، از تأخیر در پرداخت اجاره بها گرفته یا وام تا تحویل ناهارهای مدرسه. برای جلوگیری از ورشکستگی گسترده، اطمینان از نقدینگی برای بنگاههای اقتصادی نیز حیاتی است.  وام های یارانه ای یا ضمانت نامه های عمومی ابزارهای متداول پس از بلایای طبیعی هستند.لازم به ذکر است که انواع پشتیبانی به بسترهای کشور و توسعه بخشهای مالی و سیستمهای حمایت اجتماعی بستگی دارد. در بسیاری از کشورهای با درآمد متوسط ​ ​​، حمایت از بانکهای توسعه چند جانبه و صندوق بین المللی پول بسیار مهم خواهد بود.

در بسیاری از کشورهای کم درآمد، تأمین مالی افزایش ظرفیت سیستم سلامت و ابزارهای حمایت اجتماعی فوری است. این اولین فرصت برای ایجاد منافع بلند مدت است، فراتر از بحران فعلی اگر با طراحی پایدار انجام شود، این پیشرفت ها در مراقبت های بهداشتی و حمایت اجتماعی می تواند در برابر شوک های آینده از جمله بلایای طبیعی و تأثیرات تغییرات آب و هوایی مقاومت ایجاد کند.

فاز دوم_ کمک به کشورها برای بهبودی پایدار

با فروپاشی بحران سلامتی، بسیاری از خانوارها پس اندازشان کمتر شده و یا بدهی  زیادتری نسبت به قبل خواهند داشت و درنتیجه نیاز به پس انداز بیشتر و مصرف کمتری دارند. به همین ترتیب، بنگاه ها و موسسات مالی نیاز به بازسازی ترازنامه خود دارند و توانایی سرمایه گذاری کمتری دارند. منطقی است انتظار داشته باشیم که تقاضای کل پس از اتمام بیماری همه گیر برای مدت طولانی در رکود بماند. این زمان، زمان مناسبی برای تحریک با هدف دستیابی به بهبود اقتصادی و اقتصادی خواهد بود. اقدامات دولت برای اطمینان از بازگشت سریع وضعیت اقتصادی سالم بسیار مهم و حیاتی خواهد بود. بسته به شرایط، این موارد ممکن است شامل کاهش مالیات و اصلاحات، نقل و انتقالات نقدی و یارانه و هزینه های بالاتر در بخش ها یا پروژه های خاص باشد. یکی از موارد پراهمیت در رابطه با تحریک تقاضا، هزینه های عمومی است. این اقدامات تأثیرات طولانی مدت بر سیستم اقتصادی خواهد داشت. حتی اگر سرمایه گذاری ها در کوتاه مدت از مزایای یکسانی برخوردار باشند، برخی از گزینه ها در پیشبرد رشد پایدار بلند مدت و کاهش فقر بهتر عمل می کنند. بنابراین، با فکر کردن به آینده، توجه فوری به نیازهای کوتاه مدت نباید از فرصتها برای دستیابی به اهداف بلند مدت دیگر غافل شود. در میان اینها، مهار زدایی اقتصاد جهانی و منافع بلند مدت آن به وجود آمده است. انتخاب ما در مورد بسته های محرک، توانایی ما در دستیابی به این هدف، ایجاد خطرات بلکه فرصتها را تحت تأثیر قرار خواهد داد. به عنوان مثال، مؤلفه اصلاح مالیاتی بسته های محرک می تواند نرخ مالیات جدید برای سوخت، انرژی یا کربن را ایجاد کند و انگیزه های مختلفی برای کاهش انتشار کربن ایجاد کند. افت اخیر قیمت جهانی نفت فرصتی را برای تجدید نظر در مورد یارانه های موجود در بسیاری از کشورها فراهم می کند و این منابع را به سمت راههای کارآمدتر برای کاهش فقر یا افزایش رشد هدایت می کند، در حالی که پیشرفتی دور از سوخت های فسیلی دارد. طیف گسترده ای از سرمایه گذاری می تواند باعث ایجاد اشتغال و درآمد شغلی کوتاه مدت شود و پایداری و رشد دراز مدت را ایجاد کند. نمونه ها شامل بهره وری انرژی برای ساختمان های موجود است. تولید انرژی تجدید پذیر؛ حفظ و یا احیای مناطق طبیعی که خدمات اکوسیستم و مقاومت در برابر سیل، خشکسالی و طوفان ها را ارائه می دهند. اصلاح اراضی آلوده؛ سرمایه گذاری در تصفیه آب و فاضلاب؛ زیرساخت های حمل و نقل پایدار، از خطوط دوچرخه گرفته تا سیستم های مترو، اگرچه ممکن است در آینده محرک فقط ماهها مورد نیاز باشد، اما اکنون زمان شناسایی بهترین بسته محرک ممکن، توسعه پروژه های "آماده شروع" و سیاست هایی است که آنها را قادر می سازد.

چارچوب محرک سبز

برای پاسخ به این بحران، لازم نیست از ابتدا شروع کنیم بلکه می توانیم از پروژه هایی که قبلاً در برنامه های ملی یا بخش کشورها مشخص شده اند، آغاز کنیم.  همچنین از برنامه های سازگاری با تغییرات آب و هوا و مشارکت های ملی تعیین شده (NDC) توافق نامه پاریس استفاده کنیم. سپس با در نظر گرفتن ابعاد مختلف زمانی و جزئی از جمله پروژه ها باید از نظر پتانسیل برای متناسب سازی نیازهای محرک ارزیابی شوند.

1. فواید محرک کوتاه مدت و اشتغال زایی، از جمله تعداد شغل های ایجاد شده و متناسب با مهارت های محلی، خواه این پروژه ها به منابع داخلی  و یا منابع وارداتی نیاز داشته باشند بعلاوه به موقع بودن پروژه ها برای ایجاد این شغل ها چقدر طول خواهد کشید؟
2. مزایای رشد میان مدت، از جمله تأثیر هزینه های نگهداری، تعداد مشاغل دائمی ایجاد شده پس از پایان ساخت و ساز یا سطح سرمایه گذاری خصوصی
3. پایداری طولانی مدت و کمک به دفع گاززدایی، از جمله ارزیابی مسیر انتشار فعلی و آینده کشور، حفاظت از اکوسیستم های محلی و تنوع زیستی و تأثیر آن بر پتانسیل رشد بلند مدت (به عنوان مثال، با بهبود سطح تحصیلات یا بهداشت جمعیت، یا کاهش سطح آلودگی هوا یا آسیب پذیری در اثر سیل(.

بسیاری از پروژه ها می توانند از هر سه بعد امتیاز بالایی کسب کنند. بهره وری انرژی، حفاظت از طبیعت، گزینه های انرژی پاک و پایداری حمل و نقل نقاط مناسبی برای سرمایه گذاری های تحریک کننده تقاضا است. به عنوان نمونه، بسته محرک سال 2008 کره شامل سرمایه گذاری های کلانی در این بخش ها با تمرکز بر ترمیم رودخانه ها، بهره وری انرژی در ساختمان و حمل و نقل سبز. این کشور در هزینه کردن کارآمد بود و تقریباً 20 درصد از منابع مالی در نیمه اول سال 2009 پرداخت شده است.

بازگرداندن جنگلها و مناظر تخریب شده می تواند در کوتاه مدت مشاغل زیادی ایجاد کند و در عین حال مزایای خالص به ارزش صدها میلیارد دلار از حفاظت در حوزه آبخیزداری، عملکرد بهتر محصول و محصولات جنگلی ایجاد کند. به عنوان مثال، در اتیوپی، پروژه احیاء طبیعی Humbo Assisted Enes، درآمد محلی را افزایش داده و به بازگرداندن 2700 هکتار از جنگل های بومی بیولوژیکی، کمک کرده است. همچنین پوشش بیشتر درخت باعث کاهش آسیب پذیری محلی خشکسالی می شود.

یکی دیگر از گزینه های واضح برای ایجاد بسیاری از مشاغل و حمایت از بهبود اقتصادی، سرمایه گذاری انبوه در مقاوم سازی ساختمان ها به منظور ایجاد انرژی بیشتر، کارآمدتر و سالم تر و همچنین سازگاری بهتر با دمای بالاتر در آینده است. در یک بسته محرک، برنامه های اقدامات عمومی می تواند به افراد فقیر کمک کند تا تأثیر مستقیم بحران COVID 19 را بر روی معیشت خود مدیریت کنند. 80 میلیون شرکت کننده در ضمانت استخدام ملی روستاهای Mahatma Gandhi در هند و 10 میلیون نفر در برنامه Nasional Pemberdayaan Mandiri در اندونزی حضور دارند. در اتیوپی، برنامه خالص افزایش ایمنی تولید با سرمایه گذاری در ایجاد دارایی های جامعه برای برطرف کردن تخریب شدید حوضه های آبخیزداری و تأمین آب قابل اطمینان تر، به افزایش تاب آوری و سازگاری کمک می کند. پروژه های بلند پروازانه جاه طلبانه در زمینه انرژی، حمل و نقل، آب و یا توسعه شهری معمولاً دشوار است که بتواند به عنوان محرک باشد، زیرا آنها مدت زمان طولانی را برای تهیه آماده می کنند. اما ماهیت منحصر به فرد این بحران ممکن است زمان لازم را برای ایجاد خط لوله زیرساخت سبز ایجاد کند. این اقدامات می تواند شامل گسترش بزرگ زیرساخت های شارژ وسایل نقلیه برقی، خطوط اتوبوس و دوچرخه، سیستم های انتقال و توزیع برق، پوشش خدمات آب و فاضلاب یا ایجاد محله های قابل سکونت و پر انرژی تر باشد.

مزایای بلند مدت

 افرادی که به تهدیداتی که تغییرات آب و هوایی نسبت به دستاوردهای توسعه یافته در سراسر جهان دارد،  توجه می کنند، اینگونه بحرانها الویت دارد. اما اگر ما صرفا به دنبال چگونگی طراحی پاسخ های سیاستی استراتژیک باشیم، تنها می توانیم به نتایج کوتاه مدت و بلند مدت دست یابیم که منافع ملی و جهانی  داشته باشد. برنامه ریزی برای این امر، با این حال، بایستی فوراً آغاز شود و اگر به درستی به آن دست یابیم، پاسخ به COVID 19 ممکن است نه تنها درد و رنج را در حال حاضر به حداقل برساند، بلکه می تواند پایه و اساس آینده ای سبزتر، ایمن تر و مرفه تر را ایجاد کند.