حذف چهار صفر از صفرهای پول ملی وارد فاز جدیدی شده است. کارشناسان هر چند که این اقدام دولت را مناسب ارزیابی می‌کنند، اما به ثمر نشستن نتایج آنرا در انضباط مالی و پولی دولت ارزیابی می‌کنند. در این میان موضوعی که از سوی دولت فراموش شده، نام و عنوان پول ملی می‌باشد. سید عبدالحسین ساسان،اقتصاددان و استاد دانشگاه در گفت‌وگو با "اگزیم نیوز" ضمن انتقاد از فراموشی این مساله، عناوین ریال و تومان را دو عنوانی دانست که به دوران حضور استثمارگران در ایران باز می‌گردد. او ابراز داشت: "این لایحه البته یک عیب بزرگ دارد. به نظر من از این فراز تاریخی، استفاده‌ی بهینه‌ای صورت نگرفته است. باید از این موقعیت استفاده شود و دو نام استعماری "تومان" و "ریال" را از پول حذف کنند تا اصلاحات همه جانبه صورت گرفته باشد. از این دو عنوان، یکی یادگاری دوران مغول است که به ایران حمله کردند و آن غارت و چپاول و فجایع فراموش نشدنی را به راه انداختند و دیگری مربوط به استثمار پرتغال و اسپانیا است."

ساسان گفت: ما هزاران مشکل در اقتصاد داریم؛ اما اینکه برای حل عموم آنها اقدام کنیم، این حرفی نشدنی است. هر کدام از مشکلات اقتصادی کشور را باید جداگانه حل و فصل کرد. از جمله مشکلات اقتصادی ما در حوزه پول است. اصلاحات پولی، ضروری و غیر قابل اجتناب می‌باشد. در اقتصاد ایران باید فرایندی از اصلاحات و تکامل اجتماعی صورت بگیرد. حذف صفر نیز از جمله این تصمیمات اجتناب ناپذیر است.

او ادامه داد: این صفرها با ما حمل می شوند. در جیب ما، در مغازه‌ها ، در بانک و ... بدون شک باید حداقل 4 صفر از پول ملی حذف شود. ما در معاملات به واسطه این صفرهای بیهوده و بی خاصیت به مشکل برخورد کرده‌ایم. دولت حتی می‌تواند به فکر حذف صفرهای بیشتر باشد. لذا باید از دولت پرسید که چرا این مساله(حذف صفرهای بیشتر) را در دستور کار خود قرار نمی‌دهند؟

وی با اشاره به تاثیرات روانی این تصمیم بر اقتصاد کشور، تصریح کرد: این تصمیم به لحاظ روانی در جامعه و اقتصاد تاثیراتی دارد. شایعات و اخبار در اقتصاد بدون تاثیر نیستند. مرحوم ضیاء‌الدین هیات که دانش "اقتصاد بین‌الملل" را وارد ایران کرد، در خاطرات خود آورده است زمانی که معاونت وزارت اقتصاد را بر عهده داشته است، برای پیگری تاخیر صادرات حبوبات سریلانکا به ایران، تماس تلفنی با سفارت سریلانکا برقرار نموده تا مشکل را رفع کنند. بلافاصله بعد از این تماس، نرخ حبوبات در بازار تهران افزایش یافت. بر این اساس باید گفت که بخش بزرگی از اقتصاد به مسائل روانی باز می‌گردد. حذف صفرها نیز به نوبه خود تاثیرات روانی می‌تواند بر بازار بگذارد.

او ابراز داشت: البته حذف صفرهای اضافی پول، گام اول در جهت اصلاح است. رعایت حرمت پول، به این دلیل است که نشان دهیم نماد اقتصادی کشور، بی ارزش نیست. لذا قبل از اقدام به عمل باید تصمیمات لازم در این خصوص اخد شود تا بعدها مجددا ارزش پول کاهش نیابد. هیچ دولت و بانک مرکزی خردمندی ضمن حذف صفرهای اضافی، از روز بعد دستور دوباره چاپ پول و اسکناس را صادر نمی‌کنند؛ چرا که این سیاست مجددا باعث کاهش ارزش پول می‌شود. سیاست‌های گذشته نباید مجددا اجرایی شوند. ضمن این تحلیل، باید گفت حذف صفر، برابر با انضباط شدید مالی خواهد بود و به مثابه اعلام جنگ با تورم است.

این اقتصاددان افزود: البته قرار نیست با حذف صفر، تورم هم کاهش یابد. بلکه شیپور جنگ با تورم نواخته می‌شود. با این تصمیم وارد مرحله تازه‌ای از تصمیمات اقتصادی شده‌ایم. لذا باید به دولت بگوییم که مراحل بعدی را هم با قدرت باید اعمال کند. انضباط مالی و پولی از جمله این تصمیمات است که بعد از حذف صفرها باید اجرایی شود. یقینا حذف صفر در اقتصاد تاثیر دارد. اما اگر این تصمیمات و رعایت انضباط‌های لازکه پولی، دایمی نباشد، مجدد به اوضاع قبلی باز می‌گردیم. حذف صفرها لازم است ولی کافی نیست. اکثر کشورهایی که اصلاحات اقتصادی خود را با حذف صفر شروع کردند، موفق بودند. صرفا دو کشور آرژانتین و زیمباوه موفق نبودند. آنها تصور می‌کردند که با حذف صفر، همه مشکلات حل می‌شود و لذا به اصلاحات اقتصادی خود ادامه ندادند. از طرفی اولین کشوری که صفرهای اضافی پول خود را حذف کرد و موفق شد، آلمان بود. بعد از جنگ، آلمان دست به این اقدام زد و در ادامه به واسطه اصلاحات اقتصادی – سیاسی موفق عمل کرد.

ساسان در پاسخ به این سوال که آیا این لایحه ایراداتی هم دارد یا خیر، گفت: این لایحه البته یک عیب بزرگ دارد. به نظر من از این فراز تاریخی، استفاده‌ی بهینه‌ای صورت نگرفته است. باید از این موقعیت استفاده شود و دو عنوان استعماری را از پول حذف کنند تا اصلاحات همه جانبه صورت گرفته باشد. از این دو عنوان، یکی یادگاری دوران مغول است که به ایران حمله کردند و آن غارت و چپاول و فجایع فراموش نشدنی را به راه انداختند. پرچم مغول‌ها هنوز در اقتصاد کشور برافراشته است. اصطلاح تومان، یک واژه مغولی و به معنی هزار است که از آن زمان در ایران رایج شد. چرا دولت اصرار دارد واژه تومان حفظ شود؟ آیا می‌خواهند بگویند که ما بیش از 700 سال پیش توسط مغول‌ها زیر و رو شدیم؟! همه ما این تاریخ را می‌دانیم. مگر مغول‌ها از ایران نرفته‌اند؟ پس چرا نماد آنها هنوز ماندگار است؟

او ادامه داد: واژه ریال نیز یادگار دوران استثمار پرتغالی‌ها و اسپانیایی‌ها در جنوب ایران و خلیج‌فارس است. این دو واژه استعماری چرا نبایدحذف شوند؟ چرا حکومت‌های پیشین این واژه را حذف نکردند؟ اکنون که وارد تاریخ خاصی از اقتصاد کشور می‌شویم، آیا بهتر نیست که در این فرصت، یک واژه اصیل ایرانی که مربوط به دوران شکوه استقلال در ایران بود انتخاب شود؟ واژه "تالانت" از جمله این واژه‌ها است که زمانی واحد پولی ایرانی‌ها محسوب می‌شده. "داریک" نیز از جمله واژه‌ها و احدهای پولی ایرانی است که معرب آن به درهم تبدیل شده است. این واحد پولی، پول دوره دوم هخامنشیان است. چرا دولت ضمن تماس با بدنه دانشگاهی، تلاشی برای حذف این نام و جایگزین کردن یک نام اصیل ایرانی انجام نمی دهد؟ این عیب بزرگ باید رفع شود.