عضو هیات نمایندگان اتاق تهران درباره حوزه‌های مورد هدف تحریم‌های جدید به روابط عمومی اتاق بازرگانی تهران گفت: در دستور اجرایی دونالد ترامپ آمده است که چنانچه شرکای تجاری ایران، دانسته برای بازاریابی، مبادله و فروش محصولات فلزی ایران اقدام کنند در شمول تحریم قرار خواهند گرفت. این تحریم شامل قراردادهایی که از قبل منعقد شده نیز ‌می‌شود. یعنی اجرای قراردادهایی که در گذشته منعقد شده، پس از مهلت سه ماهه باید متوقف شود.

فریال مستوفی با بیان اینکه تحریم‌های جدید، شرکت‌های خارجی مجری پروژه در ایران، انتقال تکنولوژی و نیز مهندسی را نیز در بر ‌می‌گیرد، ادامه داد: با این مقررات سختگیرانه، احتمالا هیچ خریداری حاضر به معامله با ایران نخواهد بود؛ مگر کشورهای همسایه نظیر عراق که ممکن است مشمول معافیت شود یا افغانستان که جرات خرید داشته باشد. البته این کشورها نیز فاقد کارخانجات زنجیره فولاد هستند.

این عضو هیات نمایندگان اتاق تهران با اشاره به اینکه تحریم صنایع فلزی، مشکلات عمده‌ای برای صادرات شرکت‌های بزرگ به وجود ‌می‌آورد، افزود: شرکت‌های صادرکننده صنایع فلزی با وجود تحریم‌های سال گذشته و در نبود امکان نقل و انتقال بانکی ‌می‌توانستند با استفاده از ارز حاصل از صادرات خود که در کشورهای مقصد صادراتی نگاه داشته ‌می‌شد، مواد اولیه و قطعات یدکی تجهیزات مورد نیاز خود را تامین کنند. برای مثال، زمانی که فولاد مبارکه، کالای خود را به خارج ‌می‌فرستاد از محل ارز حاصل از فروش محصولات خود ‌می‌توانست مواد اولیه یا قطعات یدکی وارد کند. اما اکنون حلقه تحریم برای این شرکت‌ها تنگ‌تر شده است.

او با اشاره به آمار صادرات این محصولات در سال گذشته گفت: آنچه اکنون در معرض تحریم‌ها قرار گرفته است، بر اساس آمار 10 ماهه سال 1397 حدود 9 میلیارد دلار صادرات داشته است و ارزش صادرات 12 ماهه به طور تقریبی حدود 10 میلیارد دلار برآورد ‌می‌شود که بخش بزرگی از این درآمد مربوط به زنجیره فولاد بوده است. به طوری که در سال گذشته، حدود 4 میلیارد دلار محصولات فولادی و حدود یک میلیارد دلار نیز سنگ‌آهن صادر شده و محصولاتی نظیر نیکل، کروم، کک، آهن اسفنجی و گنداله را هم باید به اقلام صادراتی افزود.

مستوفی گفت: احتمالا از این پس صادرات این محصولات متوقف شده یا کاهش پیدا ‌می‌کند. همچنین، پروژه‌های در حال اجرا که از تجهیزات یا مهندسی خارجی بهره ‌می‌بردند، تحت تاثیر قرار خواهند گرفت. از آن جهت که معمولاً تکنولوژی، مهندسی اولیه و برخی تجهیزات حساس اغلب پروژه‌های بزرگ از خارج تامین ‌می‌شد.