به گزارش اگزیم نیوز به نقل از آسوشیتد پرس، این خبرگزاری در گزارشی با اشاره به تحریم صنایع فلزی و فولاد در ایران نوشت: این صنعت اولا یکی از صنایع مهم در بخش صادرات غیرنفتی برای ایران محسوب می شود که ارزآوری قابل توجهی هم برای آن به همراه دارد و ثانیا این صنایع نقش مهمی را در استخدام نیروی کار بر عهده دارد که نشان می دهد تحریم این صنعت تا چه میزان می تواند مهم و اثرگذار باشد.  

این گزارش در ادامه با اشاره به وضعیت بازار ارز این تحریم را در بی ثباتی این بازار تا حدی موثر می داند با این حال برخی کارشناسان معتقدند ایران هم برای نفت و هم برای فروش محصولات فولادی خود خواهد توانست راه های مناسبی را پیدا کند. 

به عقیده آنها رفتار تحریمی برای فولاد و فلزات ایران به دلیل آن که اصولا طرف های خریدار این محصولات مشخص هستند و به نظر نمی رسد چندان از این نوع تحریم ها تبعیت کنند شبیه یک تهدید است و در نهایت نمی تواند تغییر خاصی ایجاد کند و تنها نگرانی موجود همان تحریم مسایل بانکی است که مانع از نقل و انتقال منابع ناشی از فروش می شود که ایران برای آن هم برنامه های مشخصی دارد.

از طرفی برخی نگرانی ها نیز از احتمال بروز جنگ بین دو کشور مطرح می شود که اغلب کارشناسان آن را منتفی می دانند و معتقدند اگر قرار بود جنگ شود نیازی به تحریم های پله به پله نبود و بر این اساس باید گفت در حالتی واقع بینانه آن چه بین دو طرف ادامه خواهد یافت تداوم جنگ اقتصادی است.

بنا بر این گزارش صنعت فلزات ایران یکی از بخش های بسیار مهم صنعتی محسوب می شود که شامل ده ها کارخانه تولید فولاد دولتی و خصوصی، شرکت های مهم تولید مس و معادن مرتبط با آنها است.

از طرفی بیش از 30 درصد فولاد تولید توسط شرکت های ایرانی به رقمی بیش از 4 میلیارد دلار در سال صادر می شود. در حدود 3 هزار کارخانه و کارگاه جزو صنایع پایین دست این صنایع مرتبط می شود و در حدود 50 هزار نفر در بخش بالادست به صورت مستقیم مشغول به کار هستند.  صنایع وابسته نیز اشتغال بیش از 2 میلیون نفر را در اختیار دارند که آمار بسیار مهمی محسوب می شود.

تحلیلگران اقتصادی می گویند در کنار صادرات، اشتغال و تولید در این بخش ها نیز تحت تاثیر قرار می گیرد؛ به عبارتی این بخش ستون فقرات اقتصاد ایران محسوب می شود و ترامپ تلاش می کند با تحریم آن مشکلاتی را در بخش های کارگری ایجاد کند با این حال آنطور که برخی کارشناسان می گویند تحریم فولاد به موضع‌گیری کشورهای آسه‌آن بستگی دارد که بازارهای هدف صادرات فولاد ایران هستند. به گفته وی مالزی از این سیاست‌ها تبعیت نمی‌کند و باید منتظر واکنش تایلند، تایوان و بقیه کشورهای این منطقه بود که بازار هدف محصولات فولادی ایران هستند و باید دید این کشورها به چه صورت عمل خواهند کرد.

طبق گزارش شرکت تجارت بین المللی Globe Steel Trade Monitor ایران در سال 2017 به عنوان بزرگترین صادر کننده فولاد در جایگاه هجدهم دنیا قرار گرفته است. ایران طبق آمارهای این موسسه بیش از 89 درصد صادرات خود را به 10 کشور انجام می دهد که تایلند با 21 درصد بیشترین میزان واردات را از تهران دارد و پس از آن امارات با 19 درصد، عمان و اندونزی هر یک با 8 درصد و تایوان با 8 درصد بیشترین میزان واردات را از ایران دارا هستند.

کارشناسان می گویند این که ایا این کشورها که از قدیم الایام شرکای ایران محسوب می شوند دست از واردات فولاد بکشند محل تردید است اما فولاد مانند نفت نیست که بتوان با سایر کشورهای تولیدکننده جای آن را پر کرد؛ اولا تولید فولاد پیچیده، کیفیت آن بسیار مهم، هزینه های حمل آن بالا و قیمت های ان نیز از اهمیت بسیاری برخوردار است.

فولاد ایران با کیفیتی بالا و قیمتی مناسب با هزینه حملی پایین و از طریق کمترین مسافت ها در اختیار خریداران قرار می گیرد و جایگزینی آن کار آسانی نیست. از طرفی مشکلات زیادی در بازارهای جهانی فولاد و سنگ آهن وجود دارد که با تحریم ایران این چالش های روند افزایشی به خود می گیرند و به راحتی نیز قابل حل نیستند. به عنوان مثال بعد از مشکلاتی که سد باطله برداری در معدن واله برزیل ایجاد کرد، قیمت سنگ آهن در بازارهای جهانی به شدت افزایش یافت و تحریم ایران می تواند ضربه دومی برای این بازار باشد.