مریم خورشیدی- رضا پدیدار در گفتگو با اگزیم نیوز ایران را دارای مزیتهای نسبی مشخص در حوزه انرژی دانست که می تواند در شرایط تحریم برگ برنده ایران برای عبور از موانع و مشکلات باشد. وی در این خصوص گفت: تولید متنوع با قیمت مناسب بر اساس مزیت های کشور در حوزه انرژی یک امتیاز بینظیر در شرایط حاضر برای ماست؛ قطعا دنیا از محصولات پتروشیمی متنوع با قیمت پایین استقبال خواهد کرد.
رضا پدیدار در ادامه توضیح داد: ایران در مرکز بیضی انرژی جهانی قرار دارد؛ روسها و ترکمنستان در شمال، منابع غنی نفت و گاز، در غرب، عراق معادن نفت دارند و عربستان و قطر در جنوب مراکز مهم نفت و گاز هستد و قرار گرفتن ما در این مرکز بیضی انرژی عملا باعث شده است که از بهترین مزیت تجمیع توان در تولید و صادرات بتوانیم بهرهمند شویم.
وی افزود: یکی دیگر از مزایای مهم ما در این زمینه پایین بودن قیمت تمام شده استخراج و تولید محصولات هیدروکربنی از نفت خام گرفته تا محصولات صنایع پایین دستی است. به عنوان مثال هزینه نفت خامی که در غرب کارون استخراج میکنیم زیر 10 دلار برای هر بشکه است و در این زمینه عربستان هم وضعیت مشابهی دارد. در صورتی که در سایر کشورها مانند نروژ و انگلستان بالاتر از 30 تا 35 دلاربرای هر بشکه هزینه میشود؛ این مزیتی که ما در اختیار داریم را حتی روسها هم ندارند. این مسأله در مورد گاز هم صادق است. ما در پایینترین نقطه هزینه تولید و بهرهبرداری هر متر مکعب گاز نیز قرار داریم.
رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی با ذکر این مهم که این مزیت در صنایع میان دستی و پایین دستی مانند پالایشگاه و پتروشیمی نیز جاری است، گفت: با این وجود عمده معضل کشور، عدم توسعه صنایع نفت و گاز است؛اگر این توسعه صورت پذیرد و محصولاتمان را تولید کنیم با توجه به این که قیمت تمام شده تولید نفت و گاز ما پایین تر از میانگین قیمت جهان و منطقه خاور میانه – که شامل 15 کشور است – میتوانیم زیر فوب خلیج فارس بفروشیم و این یک مزیت بزرگ است.
به گفته این فعال حوزه انرژی در دنیا بیش از 87 نوع محصول توسط صنایع پتروشیمی تولید و به صنایع پایین دستی تحویل داده می شود. حال آنکه در ایران تنها37 نوع محصول تولید میشود که نشان می دهد صنایع پتروشیمی جای ارتقا و توسعه فراوان دارد.
وی با تاکید بر اینکه به دلایل یاد شده مزیت های نسبی ما در دست خودمان قرار دارد، بیان داشت: ضروری است در اینباره هوشمندانه رفتار کنیم و با فراهم آوردن زیرساختهای لازم محصولات متنوع و زیرقیمت تولید کنیم، سپس خود دنیا مجبور میشود که از ما خرید کند.
وی با تاکید بر این نکته که استقبال از محصولات داخلی کشور به دلیل ارزان بودن آنهاست،اظهار داشت: محصولات تولید داخلی، مزیت نسبی ما در صادرات همین است. چرا پسته ما را میخرند؟ چرا مس ما در دنیا خریدار دارد؟ جواب همه این پرسشها این است که محصولات ما ارزان هستند؛ مس و فلزات رنگی ایران زیر قیمت بورس لندن ارائه می شود و این به معنای قدرت رقابت است که می توان با تکیه بر آن همه محدودیت ها را دور زد؛ همواره وقتی شما قیمتتان منطقی باشد و سود متعارفتان را هم کسب کنید، در دنیایی که برای یک سنت چانه میزنند، یک برتری بزرگ برای صادرات دارید چه برسد به این که 5 تا 10 دلار زیر قیمت ارایه دهید.
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران پیش شرط بهره مندی از این امتیاز را توسعه زیر ساختها دانست و گفت: مزیت نسبی ما در محصولاتی چون زعفران و پسته نیز بینظیر و ساختار بازار صادراتی مان نیز مطلوب و کارآمد است و تنها باید با توسعه زیرساختها و بررسی شکاف های صادراتی امکان بهره مندی از مزیت های این بخش ها را فراهم آورد.
وی در ادامه مزیت های اقتصادی را در دو بعد آشکار و پنهان معرفی کرد که امکان بروز در صنعت و تولید، در سطح استانداردهای بین المللی را دارد وی تاکید کرد:
باید یک مطالعه تطبیقی در این زمینه صورت بگیرد تا نشان دهد که در این شرایط فعلی که از یک سو با تهدیدهای بین المللی مواجهیم و از سوی دیگر با بد اخلاقی ها و یک کلاغ، چهل کلاغ کردن در اقتصاد، به نوعی با خودتحریمی نیز در داخل کشور درگیر هستیم، تا چه اندازه می توانیم از فرصت ها استفاده کنیم. البته باید توجه داشت که نباید جزییات سیاست های اقتصادی را برای دشمن فاش کرد و لازم است در این زمینه مدیران ارشد اقتصادی سنجیده تر عمل کنند.
این فعال حوزه اقتصادی مکانیسم های اقتصادی کشور را مزیت پنهان کشور دانست و گفت: مزیتهای پنهان ما به مکانیزم سیاست اقتصادی مان بر میگردد. به این صورت که ما میتوانیم کالا را تولید کنیم و در زمانی که در دنیا کمبود وجود دارد، به بازار تزریق بنماییم. بی شک همه مشتاق آن کالا خواهند بود؛ اگر بخواهیم به طور کلی مزیتهای نسبی مان را با سایر کشورهای رقیب در آسیا، اروپا، آمریکا و ... مقایسه کنیم، آن وقت خواهیم گفت صادرات ما فقط پسته یا زعفران یا صنایع دستی یا نفت و محصولات پتروشیمی نیست.
وی از 9 صنعت بعنوان مزیت های آشکار کشور نام برد و گفت: صنایع نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی، صنایع کانی (که خود به شش گروه تقسیم میشد)، صنایع غذایی و خدمات فنی و مهندسی بعنوان مزیت های اقتصادی کشور شناسایی شده اند؛ خصوصا در حوزه خدمات فنی و مهندسی بسیار خوب هستیم و نیروهای متخصص ما در بالاترین مناصب شغلی دنیا مشغول به کار میشوند.
پدیدار با اظهار تاسف از اعمال سیاست های غلط اقتصادی در طی چهار دهه گذشته اذعان داشت: سیاست خارجی ما به عنوان یک کشور در حال توسعه، سیاست، منجر به بسته شدن درها به سوی کشور شده و باعث گردیده که نتوانیم به درستی جریان توسعه یافتگی را طی نماییم؛ از آنجا که دنیا میداند علاوه بر مزیتهای آشکار، مزیتهای پنهان بسیاری داریم که اگر استفاده شود در دکان آنها تخته می شود، به همین جهت سنگ اندازی میکنند و مانع این امر میشود.
وی در پاسخ به این سوال که چرا بسیاری از تولید کنندگان از بالا بودن قیمت تمام شده و عدم توان و قابلیت رقابت گلایه مندند، گفت: این مربوط به بخشی از کالاهایی است که دلال بازی برای آن اتفاق میافتد. شما اگر دلالی را از چرخه حدف کنید و کالا را از تولید کننده مستقیم به دست خریدار نهایی برسانید، کالای ما خیلی ارزان است. رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران از رانت بعنوان معضل مهم اقتصاد یاد کرد و گفت: بارها رییس جمهور بر حذف واسطه ها تأکید داشت. به عنوان مثال کالا از مرحله خروج از کارخانه تا رسیدن به بندر،پنج بار دست به دست میچرخد، آن وقت چطور می توان انتظار داشت که قیمت تمام شده آن رقابتی شود.
به گفته پدیدار ادبیات مزیتهای اقتصادی ادبیاتی است که در ابتدا به روابط داخلی مرتبط است و سپس به روابط خارجی مربوط میشود و لذا به اصلاح از درون هم باید پرداخت.
وی بیان داشت: در اقتصاد اصطلاحی وجود دارد به نام تئوری مزیت مطلق که این مزیت مطلق را کشور دارد؛ در تولید کالاهایی مزیت مطلق داریم چرا که از توان تولید با هزینه پایین برخورداریم؛این تئوری مزیت مطلق است و کمتر درباره آن صحبت شده و به آن پرداخته اند؛ اینها مطالبی علمی است که در دنیا بدین صورت کار میشود اما متأسفانه در کشور ما به بحث مزیتها به صورت بازاری پرداخته میشود.
نظر شما