مدیرعامل فرابورس در آیین تبادل تفاهمنامه همکاری در زمینه توسعه ارز دیجیتال و فناوری های مالی اعلام کرد که ارز داخلی دیجیتال می تواند جایگزین دلار شود.

وی با بیان اینکه این تکنولوژی امکان تقلب و دروغ را به صفر رسانده و می تواند ثبات آفرین باشد، یادآور شد که آنچه در بازار سرمایه اهمیت دارد، نظارت بر بازار و کشف رفتارهایی است که به رفتارهای قیمت می‌انجامد وبراین اصل لزوم پی گرفتن بازار مشتقی ارز در آینده مورد تاکید است.

اما میثم رادپور کارشناس بازارهای مالی و اقتصاددان در گفتگو با اگزیم نیوز در خصوص جایگزینی ارز داخلی دیجیتال به جای دلار، اظهار داشت: ارز دیجیتال در وهله اول باید مورد اقبال بازار قرار گیرد. شاید استفاده از ارزهای رمزنگاری‌شده فرصت‌های بسیاری را به وجود ‌آورد اما نکته‌ای که وجود دارد این است که باید مباحث رگولاتوری و قانون‌گذاری آن در ابعاد مختلف حل و فصل شود.

وی افزود: به عنوان مثال اگر یکباره 20 درصد از حجم کل نقدینگی ما به گرام یا بیت‌کوین تبدیل شود، یک ریسک امنیتی ایجاد می‌شود و کار به جایی می‌رسد که این ارز حتی اقتصاد ما را تحت کنترل خودش می‌گیرد.

این کارشناس بازارهای مالی با بیان اینکه درحال حاضر ارزهای رمزنگار در حجم بالا قدرت نقدشوندگی ندارند و مورد معامله قرار نمی گیرند، گفت: معاملات انجام شده توسط این ارزها در حدی نیست که بتواند نیازهای یک کشور را برآورده کند.

رادپور افزود: ارزهای رمز نگار به عنوان یک وسیله پرداخت در اندازه اقتصاد هیچ کشوری نیستند.

به عنوان مثال کل عرضه ارزهای دیجیتال در دنیا 200 میلیارد دلار است که در مقایسه با معاملات نفتی ما باید گفت که ما فقط صادرات نفت مان 50 میلیارد دلار است که این اعداد نشان می دهد ارزهای دیجیتال هنوز جایگاه واقعی خود را در معاملات جهانی پیدا نکرده اند.

این اقتصاددان با تاکید بر این که ورود ارزهای جدید باید مورد قبول بازار قرار گیرد و همینطور نمی تواند با قوانین دستوری دولت ها مطرح شود، عنوان کرد:  همینطور نمی شود یک ارزی را مطرح کرد و امیدوار بود که مورد قبول بازار قرار گیرد. ضمن اینکه خرید و فروش این ارزها در دنیا با ارزیابی دقیق انجام می شود و حتما پاسپورت افراد و سوابق آنها مورد بررسی قرار می گیرد که در صورت وجود تردید معامله انجام نمی شود.

رادپور در ادامه یادآورشد: شاید در آینده این نوع ارزها در دنیا توسعه پیدا کنند و به یک ابزار جدی پرداخت تبدیل شوند ولی در حال حاضر به عنوان یک ابزار پرداخت مورد قبول همه دولت ها نیست و در بسیاری از کشورها مورد داد و ستد قرار نمی گیرد. اندازه آنها بزرگ نیست و نقد شوندگی بازار آنها به راحتی امکان پذیر نخواهد بود بنابراین نمی شود خیلی روی آن حساب کرد.

این کارشناس بازارهای مالی خاطرنشان ساخت: ابزار های پرداخت برای معاملات خرد که با ارزش پایین ولی تعداد زیاد مشخص می شوند با ابزارهای پرداخت کلان متفاوت هستند. به عنوان مثال بیت کویین مخصوص معاملات و تراکنش های خرد است و برای استفاده در پرداخت های کلان و بین المللی مطلوبیت لازم را ندارد.

رادپور افزود: در پرداخت های کلان اما امنیت پرداخت به دلیل بالا بودن مبلغ، مهمتر از سرعت جا به جایی آن است برهمین اساس در چنین معاملاتی نمی‌توان از ارزهای دیجیتال استفاده کرد. بحث جایگزنی ارز های دیجیتال بجای ارزهای رایج به صورت جدی مطرح نیست و استفاده از آن به طور گسترده برای پرداخت های کلان درحال حاضر کمی دور از ذهن است. به همین دلیل مشاهده می شود که اغلب بانک های مرکزی در برابر  ارزهای دیجیتال موضع فعالی ندارند.

وی خاطرنشان ساخت: اقبال دو طرف خریدار و فروشنده برای تبادل این نوع ارزها باید وجود داشته باشد. در بسیاری از معاملات چه در سطح داخلی کشورها و یا جهانی مقبولیت دلار و یورو پذیرفته شده تر است تا جایی که  در بازارهای جهانی چیزی حدود 6 تریلیون دلار معامله می شوند اما باید دید ارزهای دیجیتال چقدر فرصت نقدشوندگی دارند؟ و آیا می شود از آنها در حد اقتصادملی کشورصحبت کرد؟