عضو اتاق بازرگانی ایران با اشاره به استقبال از دم نوش های گایهی این اقدام را گامی برای کاهش نیاز به واردات چای دانست و گفت:خوشبختانه این فرهنگ به سرعت در حال جا افتادن است و مردم به سمت دمنوش‌ها می‌روند که هم برای سلامتی مناسب است و هم از نیاز کشور به واردات چای می‌کاهد.

علی شریعتی در خصوص نمایشگاه قهوه، چای و نوشیدنی‌ها در کشور گفت: ما نیز مانند خیلی از کشورها تولید قهوه نداریم. از طرف دیگر فرهنگ عمومی مردم ما نیز چندان طرفدار این نوشیدنی نیست اما در خصوص چای که  نزدیک به 80 درصد آن وارداتی است و انواع و اقسام مواد شیمیایی و افزودنی‌های مضر به آن اضافه می‌شود، ذائقه مردم در حال تغییر است.

علی شریعتی ادامه داد: خوشبختانه این فرهنگ به سرعت در حال جا افتادن است و مردم به سمت دمنوش‌ها می‌روند که هم برای سلامتی مناسب است و هم از نیاز کشور به واردات چای می‌کاهد. همچنین در خصوص چای ارگانیک فعالیت‌های خوبی در کشور صورت گرفت به طوری که الان برخی شرکت‌های ما در این حوزه علاوه بر بازار داخل، صادرات  نیز دارند.

وی ادامه داد: در حوزه نوشابه‌ها نیز مردم دیگر مانند سابق به سراغ نوشابه‌های گازدار آسیب رسان  نمی‌روند و دوغ جایگزین خوبی برای سفره‌های مردم شده است. از طرف دیگر عرقیجات  سنتی را تبدیل به نوشیدنی‌های خوبی کرده‌اند که در بحث سلامت به مردم کمک زیادی می‌کنند و ما نیز به عنوان یک انجمن بخش خصوصی به این روند کمک می‌کنیم و سعی داریم این محصولات را به بازار بشناسانیم. در حال حاضر حدود 7 درصد از ارزش افزوده صنعت غذا متعلق به گروه نوشیدنی ها است

شریعتی افزود: واحدهای تولید کننده کنستانتره کشور با ظرفیت اسمی 290 هزار تن وجود دارند که بیش از 200 واحد از آنها به تولید آب میوه با ظرفیت 4 میلیون تن اختصاص دارد. این در حالی است که سرانه مصرف آب میوه در ایران حدود 10 لیتر است. از سوی دیگر  میانگین تولید آب معدنی و آشامیدنی در ایران 1400 میلیون لیتر است که بیش از 100 واحد تولید و بسته بندی در این زمینه فعالیت دارند. در ماء الشعیر نیز  300 میلیون لیتر و 5 میلیارد لیتر نوشابه غیر الکلی ظرفیت داریم.

عضو اتاق بازرگانی با اشاره به صادارت این محصولات گفت: ارزش صادرات نوشیدنی‌ها در سال 95 حدود 100 میلیون دلار  بود که 75 درصد آن متعلق به کنستانتره است. در دهه گذشته واردات رسمی و قاچاق، صنعت آب‌میوه داخل را با تهدید مواجه کرده و متاسفانه تغیر شرایط سیاسی و قطع همکاری اقتصادی با کشورهای حوزه خلیج فارس نیز باعث از دست دادن بازارهای این منطقه شده و به یکی از چالش‌های این صنعت تبدیل شده است.