مریم خورشیدی- جذب سرمایه گذاری خارجی در صنعت خودرو یکی از اهداف و راهبردهای مهم سند چشم انداز 1404 است. حال آن که نوع مشارکت با خارجی‌ها همواره محل چالش آرا و دیدگاه‌های مختلف دست‌اندرکاران این حوزه بوده است. به اعتقاد بسیاری از فعالان صنعت خودرو مشارکت در تولید موجب افزایش قدرت و توان خودروسازی کشور در تولید محصول رقابتی خواهد شد. به نظر می رسد مشارکت خارجی ها در توسعه صنعت خودرو برای حرکت همگام با صنعت خودرو جهان امری گریز ناپذیر است.

عضو هیات مدیره انجمن قطعه سازان خودرو در گفتگو با اگزیم نیوز در این باره گفت: ورود شرکت های خارجی در صورت هم راستا بودن با برنامه های توسعه ای  به عرصه تولید و سرمایه گذاری نه تنها در تولید خودرو بلکه در سایر صنایع کشور مفید و ضروری است. هم راستایی با برنامه های توسعه صنعتی به این معنا که ممکن است هر توسعه ای برای ما مناسب نباشد و قبل از اجرایی شدن هر تصمیمی در این زمینه باید بررسی کرد که آیا ورود به صنعت مزبور برای ما مناسب است یا نه. در واقع اگر بدانیم که اولویت های ما در صنعت کدامند، نتیجه بهتری از سیاست های توسعه ای بدست خواهیم آورد.

بهرام شهریاری در ادامه گفت: البته مشارکت شرکتهای خارجی به نحوی که سهم ما تنها واردات باشد مد نظر نیست. مشارکت واقعی یک نمایش نیست بلکه فرایندی است که نرخ تولید ناخالص ملی و اشتغال را بالا ببرد. اعتقاد به تجارت آزاد، اجازه سرمایه گذاری 100 درصد برای سرمایه گذاری برای طرف خارجی، بدون اجبار برای داشتن شریک را فراهم می کند. حاصل این سرمایه گذاری چه در صورت داشتن شریک داخلی و چه به صورت مستقل بومی شدن صنایع روز دنیاست.

وی افزود: ورود صنایع نو به کشور، صنایع بالادستی و پایین دستی را نیز متحول کرده و بخشی از بازار خارج را به داخل کشور وارد می کند؛ چرا که به دلیل امتیازاتی چون مواد اولیه و نیروی کار ارزان تیراژ تولید بالا می رود و به اصطلاح تولید به صرفه خواهد بود. مزایای تولید مشارکتی به اندازه ای است که نباید برای آن محدودیت قائل شد و تولیدکنندگان و سرمایه گذاران خارجی را فراری داد.

شهریاری به منافع سرمایه گذاری در صنعت خودرو در کشور اشاره کرد و گفت: سرمایه گذار خارجی در بدو ورود به حوزه تولید صنایع قطعه سازی را به منظور کاهش هزینه های حمل و نقل و تولید به کشور وارد می کند. ترکیه در سال 1994 با اعلام اقتصاد باز با 10 تا 12 شرکت خودرو ساز همکاری را آغاز کرد و صنایع قطعه سازی آنقدر توسعه پیدا کرد که امروز شاهدیم که بخشی از واردات خودرو ما و کل دنیا از ترکیه انجام می شود.

شهریاری این اعتقاد که رشد یک صنعت با بسته بودن خود به خود رخ می دهد را رد کرد و گفت: رشد خود به خودی اتفاق نمی افتد. ما باید به جای اعمال محدودیت برای سرمایه گذاری اقدام به بسترسازی برای تولید مشارکتی و جذب سرمایه گذاری کنیم.

وی در مورد تاثیر حضور قطعه سازان خارجی بر صنعت قطعه سازی داخل گفت: این حرکت نه تنها به ضرر قطعه سازهای داخلی نیست بلکه این مشارکت می تواند منجر به حفظ بازار قطعه سازی و نیز حفظ کیفیت و ارتقا قطعات شود. قطعه سازهای داخلی با توجه به نرخ تولید پایین تر می توانند با توسعه و به روز رسانی خود در این فرایند مشارکت داشته باشند.

شهریاری اذعان داشت: پارامتر دیگری که تولید مشارکتی را به صرفه می کند حمل و نقل است. حمل و نقل ارزان و دسترسی به بازارهای منطقه در کنار نیروی ارزان برگ برنده ما برای ورود به صنعت خودروسازی در حد و اندازه های بین المللی است.

عضو هیات مدیره انجمن قطعه سازان خودرو گفت: ظرفیت و کیفیت قطعه سازان ما نه تنها در منطقه بلکه در اروپا نیز قابل رقابت است. ما قبل از تحریمها رشد قابل توجهی در این صنعت را شاهد بودیم و صادرات قطعه به اروپا داشتیم. پژو مستقیما قطعات خود را از ایران وارد می کرد. رنو و پژو فزانسه در ایران دفتر خرید دایر کرده بودند و با شناسایی قطعه سازها سفارش خرید می دادند. ما در زمینه طراحی برخی قطعات با فرانسه همکاری داشتیم و قطعه تولید شده را مستقیما به این کشور صادر می کردیم که پس از تحریمها متوقف شد. بنابراین این پتانسیل در صنعت قطعه سازی داخلی وجود داشته و دارد.

وی خاطرنشان کرد در یک مقطع زمانی پژو به دنبال شناسایی کشورهای مناسب برای سرمایه گذاری بود. چین، هند، بزریل و ایران از جمله کشورهایی بودند که برای این منظور مد نظر قرار گرفتند. بهترین کشور به لحاظ زیرساخت، بعد مسافت و قابل اعتماد بودن ایران بود. آن زمان اگر این فرصت غنیمت شمرده می شد می توانست نقش پررنگی در تامین قطعات پژو داشته باشد که متاسفانه مسائل سیاسی و تحریم ها مانع شد.

شهریاری اظهار امیدواری کرد رفع تحریم ها بتواند منجر به گشایش در این امر شود.البته تا کنون نتوانسته ایم حرکت موثری در این حوزه داشته باشیم هنوز قوانین ما در جذب مشارکت های بین المللی مشکل دارند. تلاش هایی که تا امروز صورت گرفته بخشی به دلیل شیطنت های آمریکا و بخشی به دلیل عدم وجود زیرساخت های لازم به نتیجه نرسیده است. اگر این تلاش ها استمرار داشته باشد و تعامل سیاسی با کشورهای اروپایی و سایر کشورهای برخوردار از صنعت پیشرفته خودرو ادامه داشته باشد می توانیم به آینده همکاریهای مشترک در صنعت خودرو امیدوار باشیم.

عضوهیات مدیره انجمن قطعه سازان خودرو در پایان خبر از همکاری سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران با شرکت رنو داد و گفت: قراردادهای این همکاری نهایی شده است. این اولین قرارداد مشارکتی است که سازمان گسترش  تا امروز با رنو انجام داده است.همچنین شرکت ماموت نیز قصد همکاری برای تولید قطعات و مونتاژ محصولات فولکس واگن و رنو در ایران را دارد و گفتگو ها در اینباره به زودی به نتیجه می رسد.