سیستم بانکی در شرایط سختی قرار دارد اما هنوز نمی توان گفت این شرایط به معنای بروز ورشکستگی است. کارشناسان معتقدند سیستم بانکی در شرایط فعلی نیازمند یک تغییر نگرش جدی است و باید بسیاری از چالش های آن برطرف شوند. به عقیده آنها عدم هماهنگی بین سیستم بانکی ما و ساختار جهانی بانک ها یکی از چالش های جدی است که البته نیازمند الزاماتی از جمله اصلاح قوانین، اصلاح ترازنامه های بانک ها، اصلاح شیوه های عملکرد و ... است. این در شرایطی است که در حال حاضر یکی از مشکلات مهم در سیستم بانکی فریز منابع مالی است که این مشکل به خودی خود چالش های اساسی را در سایر بخش های اقتصادی ایجاد کرده است.

متأسفانه در سال های اخیر به دلیل رکود شدید حاکم بر اقتصاد بخش های واقعی از قدرت بالایی برخوردار نبوده اند و در نتیجه همین امر باعث شده تا منابع با توجه به نرخ های سود پرداختی بانکی بانک ها را مأمن خود بدانند و در نتیجه منابع مداوم به سیستم بانکی سرریز شده است. اما از آنجا که سیستم بانکی نیز نمی تواند از این منابع استفاده کند در نتیجه فریز شده و تنها هزینه های بالایی را به سیستم بانکی تحمیل کرده است.

در این بین بخش دیگری از منابع نیز به صورت دارایی های غیرمنقول از قبیل ساختمان و ... قرار گرفته که از نقدشوندگی پایینی برخوردار است و در شرایط فعلی قابلیت برآورده سازی نیازهای بانک ها را ندارد. نتیجه این که منابع به رغم ارقام بالای نقدینگی که بخش زیادی از آن نیز به صورت کاغذی است و اصولا وجود خارجی ندارد نمی توانند تأثیرات فوق العاده ای بر اقتصاد بر جای بگذارند.

علی رحمانی در گفت و گو با اگزیم نیوز در رابطه با حجم بالای نقدینگی که بیش از هزار و دویست هزار میلیارد تومان برآورد می شود گفت: حجم نقدینگی زیاد است اما تحولی در تولید و اشتغال دیده نمی شود و مقصر این موضوع اسفناک تولیدی ها نیستند زیرا تسهیلاتی به آنها داده نشده که بتوانند کسب و کار خود را رونق دهند. به گفته وی بانک ها سعی در تقویت سرمایه در گردش بنگاه ها در چند سال اخیر داشته اند، اما شرایط رکودی و وجود معوقات بانکی این امکان را از آنها گرفت.

دبیر اسبق بورس در ادامه با اشاره به این که بخش عمده ای از نقدینگی منابع سرمایه گذاری بانک ها که در قالب تسهیلات در ترازنامه بانک ها وجود دارد به شکل کاغذی بوده و در بانک ها قفل شده است گفت: افزایش سود بانکی موجب افزایش منابع سپرده گذاران می شود و در نتیجه سیاستی که بانک ها در پیش گرفته اند نقدینگی را منجمد می کند. وی افزود: نرخ سود زیاد سپرده ها به افزایش نقدینگی کمک کرده اما این افزایش به شکل کاغذی بوده و تاثیر مثبتی در اقتصاد کشور ندارد.

به گفته رحمانی بانک ها با استفاده از نرخ سود بالا، افزایش نقدینگی را به ارمغان می آورند اما درآمدی ندارند و سهام داران، کارشناسان و مسئولان باید طی هم اندیشی از پیش روی این معضل جلوگیری کنند.

وی ادامه داد: حجم نقدینگی تاثیر مستقیمی بر ثبات بازار دارد و با افزایش حجم نقدینگی احتمال اینکه مردم بخواهند پول های خود را جا به جا کنند وجود دارد و اگر چنین تصمیمی بگیرند با سختی های زیادی رو به رو می شوند زیرا ثروت آنها در دارایی های ثابت و معوقات حبس شده است.

رحمانی افزود: اقتصاد کشور به شدت مریض است و دولت باید یک سیاست انبساطی را در پیش بگیرد و از جمله اقدامات فوری که باید در دستور کار قرار بگیرد کاهش نرخ سود بانکی و آسان سازی مراحل گرفتن وام و تسهیلات است.

به گزارش اگزیم نیوز با کاهش امتیازات سپرده‌گذاری در بانک باید نقدینگی را به سمت تولید سوق داد البته کار آسانی نیست و نیاز به برنامه‌ریزی بسیار در بخش تولید دارد. درحال‌حاضر به دلیل قاچاق و واردات بی‌رویه بخش تولید تحت تاثیر قرارگرفته است بنابراین ترمیم این چرخه به ساماندهی و اصلاح در تمام بخش‌های اقتصادی نیاز دارد. بنابر این گزارش، دولت در طول دو سال گذشته از طریق ابزارهای بانکی تا حد قابل قبولی توانسته نقدینگی را در جامعه کنترل کند اما مزایای این روش موقتی است و ادامه این روند در سال‌های آینده اقتصاد را دچار آسیب خواهد کرد بنابراین افزایش سود تولید و کاهش سود سپرده بانکی برای به جریان افتادن نقدینگی به‌طور مستقیم در تولید در راستای اصلاح نظام بانکی ضروری است.