نایب رئیس کنفدراسیون صادرات ایران معتقد است اگر زیرساخت، تشویق و ترغیب از سوی دولت محیا شود، قطعا بخش خصوصی در امر صادرات پیشقدم خواهد بود.  وی در مورد فرصت سوخته گسترش تجارت بین ایران و روسیه گفت: ما تفاهم نامه تعرفه ترجیحی بین ایران و روسیه نداشتیم و از طرفی تعرفه های سنگینی در روسیه بر کالای ایرانی وضع می شد که قیمت تمام شده کالای ما با آن همخوانی نداشت و صادرکننده های ما رغبتی برای صادرات از خود نشان ندادند.

نورانی افزود: از سوی دولت نیز حمایتی نه در کمک هزینه های حمل و نقل و نه در بسته بندی در این زمینه دیده نشد. البته کریدور سبز باعث شد بار صادر کنندگانی که نامشان در کریدور سبز آمده بود در مرزهای روسیه معطل نشود و این نقطه عطفی در روابط گمرکی بین ایران و روسیه بود اما متاسفانه آن جهشی که ما برای صادرات نیاز داشتیم اتفاق نیفتاد و ما فرصتها را به دلیل عدم حمایت از سوی متولیان صادرات از دست داده ایم.

سید رضا نورانی با بیان اینکه شناخت ما از قطر با روسیه متفاوت است گفت: در مورد قطر موضوع متفاوت است. ما از گذشته با کشورهای دیگر حوزه خلیج فارس مراودات تجاری داشته ایم و بازار جدید و ناشناخته ای برای ما نیست.

وی بخش خصوصی را در امر صادرات چالاک دانست و مشکلات در این زمینه را به زیرساختهای صادراتی نسبت داد و گفت: بعنوان مثال حدود 4 سال است که کشتیرانی بندر بوشهر تعطیل شده و ما پیگیری های زیادی برای راه اندازی دوباره آن انجام داده ایم که نتیجه ای در پی نداشت. خبری هم از یارانه و مشوق برای ادامه فعالیت بندر والفجر نشد. در واقع به نامه نگاریهای ما وقعی داده نشد و همه زحماتی که برای مهیا کردن چهار بازار منطقه کشیده شده بود از بین رفت. به همین دلیل مسیری که بین 10-8 ساعت در آن کالا تحویل داده می شد به امارات منتقل شد و به 15 ساعت افزایش پیدا کرد که کیفیت کالا را پایین می آورد. این یکی از مواردی است که نشان می دهد نقص در زیرساختهای ما در صادرات اخلال ایجاد می کند وگرنه صادرکننده به دنبال ارتقای صادرات است.

این فعال بخش خصوصی با اشاره به تاثیر  تحریمهای طولانی مدت بر بدنه اقتصاد کشور گفت: ما تحریمهای بلند مدت ظالمانه را تحمل کرده ایم و مایل نیستیم کشور دیگری این تجربه تلخ را تجربه کند. خوشبختانه امروز با وجود همه مشکلاتی که تحریم به وجود آورد ما 128 میلیون تن محصول کشاورزی تولید می کنیم و می توانیم همه بازار منطقه را تامین کنیم. فائو نیز اعلام کرده است که ایران توان تامین مواد غذایی و کشاورزی حوزه خلیج فارس را دارد، اما سوال اینجاست که ساحتار حمل و نقل مناسب برای صادرات مواد غذایی را چه کسی باید فراهم کند؟ در بسته بندی، نگهداری، سورتینگ و به روز کردن سیستم های بسته بندی چه کسی باید کمک کند؟ در حال حاضر دولت ترکیه تمام قد پشت صادرکننده خود ایستاده است اما در ایران در هیچ بخشی حمایت موثر نداریم. برگزاری نمایشگاهها، تسهیل دریافت ویزا، اعزام هیات های تجاری و تبلیغات در سطح جهانی از جمله مواردی است که بدون دخالت و حمایت دولت از عهده بخش خصوصی خارج است.

وی بهره برداری از فرصتها را مستلزم دخالت دولت در این امر دانست و گفت: بعنوان مثال در فرصت های پیش آمده شاهد این هستیم که دولت ترکیه سریعا هیات های تجاری خود را برای حضور در کشور هدف تشویق و حمایت کرده است. 146 تاجر ترک با شنیدن خبر سرمازدگی باغات مرکبات ما در سال 86 بلافاصله با حمایت های مستقیم بالاترین مسئولین کشوری در قالب یک هیات تجاری در ایران حضور پیدا کردند تا بازار مرکبات ایران را قبضه کنند. این موارد نشان می دهد که تا چه حد صادرات برای کشورها اهمیت دارد و برای تسهیل آن هزینه می شود.

به گفته نورانی در بروکراسی اداری نیز صادرکننده ما گرفتاریهای زیادی دارد. عمان به تازگی اعلام کرده است که کالای ایرانی باید گواهی وزارت جهاد کشاورزی در مورد باقیمانده سموم ارائه کند. صادرکننده به وزارت جهاد کشاورزی مراجعه می کند و از آنجا به استاندارد ارجاع می شود و در نهایت هیچکدام مسئولیت قبول نمی کنند و صادرکننده در این میان گرفتار شده و این تعلل و زمان کشتن ها بازار را از دست ما خارج می کند.

وی افزود: کالای خیلی از صادرکنندگان از عمان مرجوع شده است. هیچ سازمانی در پی حل مشکلات و تسهیل مشکلات صادرکننده ها نیست. در واقع اولویت دولت در حال حاضر حمایت از صادرت نیست. حضور موفق در عرصه صادرات بین المللی مستلزم کمک دولت است.

نایب رئیس کنفدراسیون صادرات ایران خاطر نشان کرد: در حال حاضر بخش خصوصی در مورد قطر فعالیت می کند اما آن حجم مورد انتظار برآورده نخواهد کرد. هنوز صادرکننده ما از لنج استفاده می کند که استفاده از آن به تاریخ پیوسته است حال آنکه نیازمند کشتی های مجهز صادراتی هستیم.

سید رضا نورانی به مشکلات بانکی اشاره کرد و گفت: مبادلات بانکی را می توان با صرافها حل کرد یعنی  کاری که ما در زمان تحریمها انجام می دادیم. پیشنهاد کار با بیزینس بانک روسیه داده شد که هزینه بالایی برای صادرکننده در پی داشت و به صرفه نبود. بانک توسعه صادرات باید حداقل یک شعبه در مسکو داشته باشد تا بتواند کار بانکی را انجام دهد. در بازارهای بانکی نمی توان به این زودی مشکلات بانکی را حل کرد. به هر حال صادرکننده می تواند با پرداخت هزینه از طریق صرافی مبادلات ارزی خود را انجام دهد اما در آینده  اگر بخواهیم حضوری مستمر در بازارهای هدف داشته باشیم، نیازمند اقدامات اصولی در این زمینه هستیم.