محسن مهر علیزاده در خصوص صنعت گردشگري و وظايف دولت مي گويد: خوشبختانه توجه شخص رئیس‌جمهور، دولت و مردم به گردشگری جلب شده است تاجایی که در مناظره ها و مبارزات انتخابات ریاست جمهوری هم روی این موضوعات تاکیدهای فراوانی وجود داشت؛ اتفاقی که نشان می دهد ضرورت توسعه‌ی گردشگری هم به‌ عنوان یک صنعت و هم به‌ عنوان یک فرصت بزرگ برای اشتغال، تبادلات فرهنگی و... درحال شکل گرفتن در کشور است.

رئیس کمیسیون گردشگری من فکر می‌کنم دولت دوازدهم با توجه به اینکه رئیس‌جمهور محترم هم در مناظرات و صحبت‌هایشان بارها و بارها اشاره کردند که توجه ویژه به گردشگری دارند، باید روی سه چهار نکته کار اساسی انجام دهند: اول اینکه سند ملی گردشگری که تقریبا مربوط به سال 78 است ( یعنی نزدیک به 18 سال پیش) باید بازنگری شود. سال گذشته سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی برای بازنگری این مطلب اهتمام ورزید و کارهایی را شروع کرد؛ به اعتقاد ما این بازنگری باید در اسرع وقت و البته با کمک و مشورت فعالان بخش خصوصی و تشکل های مرتبط بخش خصوصی صورت گیرد؛ این یک واقعیت است که اگر ما می خواهیم به سند جامعی برای گردشگری در کشور برسیم این مهم بدون همفکری فعالان بخش خصوصی این حوزه که در واقع مجریان سند ملی هستند، تحقق پیدا نخواهد کرد. ما از طریق اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران بارها اعلام آمادگی کرده ایم که حاضریم دولت را در بازنگری و تدوین سند ملی جدید گردشگری کشور یاری دهیم و حتی تدوین این سند و بخش هایی از آن را برعهده بگیریم، در نظر داشته باشید که اتاق نهاد بخش خصوصی است و بنابراین هر آن چیزی که از سوی اتاق تدوین شود به اجرایی بودن و عملیاتی شدن نزدیک تر خواهد بود.

وي ادامه داد: ما از طریق اتاق بارها این اعلام آمادگی را کردیم و حتی حاضر هستیم که هم خود بازنگری را و هم تدوین این سندهای پایین‌دستی را به عهده بگیریم به این دلیل که آنچه که از این مجموعه بیرون می‌آید به اجرایی شدن نزدیک‌تر است و در اجرا با مشکلات بسیار کمتری مواجه خواهد شد.

مهرعليزاده افزود: دومین نکته مهم که به اعتقاد من دولت در حوزه گردشگری باید در دستور کار قرار دهد، حمایت و ارائه تسهیلات ( دلاری و ریالی) ارزان به صاحبان صنایع گردشگری در زمینه های مختلف به ویژه توسعه زیر ساخت هاست. مثلا برای شهری همچون تهران حداقل 20 تا 30 هتل 5 یا 4 ستاره لازم ضروری است، نکته ای که چندین سال است اعلام هم می شود ولی در واقعیت اتفاقی را شاهد نیستیم؛ باید در زمینه جذب سرمایه گذران و ورود برندهای جهانی گردشگری و هتل سازی به کشور گام های بزرگی برداریم و البته ریسک سرمایه گذاری را در کشور پایین بیاوریم؛ در پذیرش ریسک توسط بخش خصوصی ( داخلی و خارجی) دولت باید حمایت های گسترده ای را انجام دهد و بانک ها تسهیلات ارزان قیمت ارائه دهند. در کنار دولت نهادهایی مانند شهرداری ها هم مسئول هستند و زمینه ها را فراهم کنند؛ مثلا در شهر تهران من پرونده های دو سال گذشته افرادی که متقاضی ساخت هتل بودند را بررسی کردم و متوجه شدم این متقاضیان هتل سازی با مبالغ بسیار زیاد و چند دهه میلیارد تومانی برای عوارض اولیه شهرداری رو به رو می شوند و این موضوع توجیح اقتصادی طرح ها را زیر سوال می برد و عملا همه سرمایه گذاران را به عقب می راند و باعث می شود که از تصمیمشان منصرف شوند. شما در نظر بگیرید کسی برای ساخت هتل بخواهد 200 میلیارد تومان در کل سرمایه گذاری کند و وقتی می خواهد مجوز اولیه را بگیرد شهرداری به او بگوید 30 تا 40 میلیارد تومان باید عوارض پرداخت کند، خب طبیعی است که این فرد از سرمایه گذاری پشیمان شود زیرا صرفه اقتصادی نخواهد داشت در صورتی که همین عوارض در جریان بهره برداری هتل می تواند اخذ شود؛ این اتفاق در اختیار شهرداران هست و به نظر باتوجه به تغییر شورای شهر تهران و شهرهای دیگر در دوره آینده باید مورد توجه قرار بگیرد. به نظرم باتوجه به اینکه در انتخابات شورای شهر بسیاری از شهرها افرادی از سوی مردم انتخاب شده اند که با دولت همراه و همفکر هستند؛ این می تواند فرصت مناسبی برای همفکری و همکاری برای تعوسعه گردشگری در کشور باشد.

وي در پايان گفت: سومین موضوع که به اعتقادم در این دوره باید مورد توجه ویژه قرار بگیرد، ارتقاء فرهنگ خدمت به گردشگر در دستگاه های دولتی و زیر مجموعه های دولت است. باید آموزش های گسترده ای برای گروه های مختلف دیده شود از پلیس فرودگاه گرفته تا رانندگان و هتلداران و ... باید آموزش های لازم داده شود؛ باید لبخند همیشه روی لب افرادی که با توریست ها سر و کار دارند باشد و این نیاز به فرهنگ سازی دارد.