به گزارش اگزیم نیوز به نقل از بیزنس اینسایدر، با روی کار آمدن دونالد ترامپ به ریاست جمهوری ایالات متحده به نظر می رسد مشکلات بین دو ابرقدرت اقتصادی جهانی یعنی ایالات متحده و چین به صورت بالقوه افزایش یافته است و این در حالی است که انتظار می رفت کنگره آمریکا برای جلوگیری از بروز هر چالش جدی به بهانه دستکاری نرخ ارز در چین و ایجاد محدودیت های تجاری با اژدهای زرد جلوگیری کند.

در این بین لیندسی گراهام یک نماینده جمهوریخواهد عضو کنگره آمریکا معتقد است این نوع برخورد چین به متحد شدن کنگره برای ایجاد محدودیت های تجاری روی محصولات چینی منتهی خواهد شد و این در حالی است که جین شاهن نماینده دمکرات نیوهمشایر نظر مخالفی دارد و معتقد است آمریکا خواهان جنگ تجاری با چین نیست و ما خواهان روابط بهتر اقتصادی و تجاری با این کشور هستیم.

به عقیده وی نیز اقدامات پولی که چین در پیش گرفته و به دستکاری ارزش یوآن برای بهبود تراز تجاری به نفع خود اقدام کرده در نهایت کنگره را با هم متحد می کند و البته این به معنای اقدامات تلافی جویانه نیست بلکه گوشزد می کند که چین باید در سیاست های اقتصادی خود تجدیدنظر کند.

به گزارش بیزنس اینسایدر، در این بین مردم آمریکا نیز خواستار تلاش برای مهار سیاست های چین در حوزه تجاری هستند. به عقیده آنها چین عمدا نرخ پول خود را پایین نگه می دارد تا محصولات بیشتر چینی را به آمریکا و سایر کشورها صادر کند و این چیزی نیست که مردم ایالات متحده انتظار داشته باشند.

در طرف مقابل اقتصاددانان آمریکایی معتقدند این سیاست چین اقتصاد خود این کشور را در بلندمدت تضعیف خواهد کرد و آن را در موقعیت های ریسک زا قرار خواهد داد. به عقیده آنها برای این که دلیل این موقعیت های ریسکی روشن شود باید ببیثنیم این اقتصاد در حال حاضر در چه موقعیتی قرار گرفته و رهبران این کشور چه انتظاری از اقتصاد آن دارند.

به عقیده کارشناسان اقتصادی در حال حاضر چین در تلاش است تا اقتصاد این کشور را از یک شرایط تولید محور مبتنی بر صادرات کالاهای صنعتی به سمت دو مقوله یعنی رشد مصرف داخلی و رشد بر پایه صادرات خدمات سوق دهند. با این تفاسیر به نظر می رسد نگرانی های ترامپ از تصمیمات پولی در چین بیهوده باشد.

از طرف دیگر سیاست کاهش ارزش پول داخلی در مغایرت آشکار با تلاش برای رشد مصرف داخلی است به خصوص آن که بدهی های شرکت های چینی که بخش زیادی از آنها بر پایه دلار هستند به فشار مضاعف بر تولیدکنندگان داخلی در این کشور منتهی می شود. در نهایت مادامی که ارزش دلار در برابر پول داخلی در حال رشد باشد مردم سرمایه های خود را بیشتر به سمت خروج از کشور هدایت خواهند کرد و یا تلاش می کنند از ریزش بیشتر ارزش پول خود جلوگیری کنند که تمام این مسایل به تقویت ریسک ها در این کشور منتهی خواهد شد.