حذف تعرفه ها، از بين بردن موانع تجاري و مبادلات اقتصادي بين کشورها از جمله اهدافی است که سازمان تجارت جهانی WTO آن را دنبال می کند. در حال حاضر 150 کشور عضو این سازمان هستند و 96 درصد تجارت جهانی در آن انجام می گیرد. اهمیت عضویت در این سازمان به این خاطر است که اقتصاد جهان شاهد بین المللی شدن روز افزونی است كه آثار آن را می توان در افزایش بازرگانی بین المللی، جهانی شدن تولید و جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی ملاحظه كرد. عضويت در این سازمان دير يا زود از حالت يک گزينه از ميان گزينه هاي متعدد خارج شده به ضرورتي اجتناب ناپذير براي بقاي اقتصادي تبدیل مي شود. در همان حال بايد هشدار داد که عناصر سازنده آزادي تجاري فارغ از دغدغه اين يا آن کشور براي دگرگوني ساختار و پيمودن سريع مسير توسعه به کار خود ادامه دهد. تجارت آزاد مي تواند به رشد استعدادها و ظرفيت هاي اقتصادي کمک کند اما ايجاد اين ظرفيت ها و به فعلیت درآوردن آنها در حيطه مسؤوليت ملت ها است. مع الوصف در حال حاضر ایران خارج از WTO است، اما و اگرهای حضور ایران در سازمان تجارت جهانی موضوعی است که اگزیم نیوز در گفتگو با رییس کنفدراسیون صادرات ایران به آن پرداخته است:

محمد لاهوتی رییس کنفدراسیون صادرات ایران معتقد است منافع حضور در سازمان تجارت بین الملل انقدر زیاد است که مشکلاتی هم که ممکن است از بودن در WTO دامنگیر کشورها شود قابل چشم پوشی است. به گفته وی بسیاری از کشورهایی که عضو سازمان تجارت بین المللی شده اند مثل افغانستان و لیبی به نسبت ایران شرایط اقتصادی بسیار نابسامان تری دارند. از آغاز به کار این سازمان هیچ کشوری از عضویت در آن انصراف نداده است و این نشان دهنده برتری مزیت بر ضرر عضویت در WTO است. وی ادامه داد: تقریبا مهمترین کشوری که در دنیا جایگاه خوب اقتصادی دارد و عضو آن نیست کشور ماست و این نشان دهنده اهمال در این زمینه و یا مشکلات سیاسی بین المللی است که با آن دست به گریبان بوده ایم.

لاهوتی گفت: در هر صورت حضور ما در این سازمان الزامی است. ممکن است به دلیل عدم شفافیت در قوانین، عدم تسهیل در فرایندهای تجاری و همچنین تعرفه های وارداتی با کمی مشکل مواجه شویم اما این دلیل نمی شود برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی تلاش نکنیم. به گفته وی آمارهای جهانی نشان می دهند کشورهای درون این سازمان رتبه اقتصادی، گردش مالی و درآمد اقتصادی رو به رشدی داشته اند. وی افزود:اگر ما تصمیم به پیوستن به این سازمان بگیریم باید سیاست های منسوخ و کهنه حمایت از تولید با دیوار تعرفه را فراموش کنیم و به جای این روشهای سنتی شکست خورده به دنبال روشهای جدید برای حمایت واقعی از صنایع خود باشیم تا صنایع ما بتوانند در مقابل واردات ایستادگی کنند، نه اینکه با دیوار تعرفه جلوی واردات قانونی را بگیریم و از سوی دیگر شاهد وفور جنس قاچاق در کشور باشیم.

لاهوتی به فضای پسابرجام اشاره کرد و گفت: روابط خصمانه دو سویه قبل از توافق باعث شد هم ما تمایل به پیوستن به سازمان تجارت جهانی را نداشته باشیم و هم آنها در این راه مانع تراشی کنند، البته ما آمادگی الحاق را نداشتیم و چراغ سبزهایی در این رابطه نشان داده شده که خبر از عدم مخالفت آنها برای عضویت در WTO می دهد، با این حال باید آمادگی حضور در این زمینه پیدا کنیم و خودمان را بروزرسانی کنیم.