اقتصاد ایران در شرایطی سال گذشته را با نرخ اندک رشد اقتصادی معادل 0.9 درصد بدون احتساب نفت پشت سر گذاشته که به گزارش اگزیم نیوز این افت قیمت تابع سه عامل اصلی یعنی یعنی کاهش شدید بهای نفت، کاهش طرح های عمرانی در کشور و قفل منابع مالی توسط سیستم بانکی است. به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی اگزیم نیوز، روند تغییرات نرخ رشد اقتصادی ایران در سال 91 به اوج کاهش خود در رقم منفی 5.6 درصد رسید. این نرخ که یک سال بعد با روی کار آمدن دولت یازدهم تا صفر درصد رسید در سال 93 با بازگشت رشد اقتصادی به چرخه اقتصادی کشور همراه شد تاجاییکه در این سال شاهد رشد اقتصادی بالای 3 درصد بودیم. با این حال به همان ناپایداری که در عقبگرد اقتصادی شاهد بودیم رشد مذکور نیز پابرجا نماند و در سال گذشته با بیش از 2 واحد درصد افت رشد اقتصادی این نرخ به 0.9 درصد رسید.

به تحلیل اگزیم نیوز کاهش شدید درآمدهای نفتی از یک سو و توزیع بخش زیادی از منابع مالی کشور معادل 3 تریلیون تومان در سال بابت یارانه دو اثر همزمان را بر اقتصاد ایران بر جای نهاده است؛ نخست آن که درآمدهای نفتی دولت از رقمی در حدود 63 هزار میلیارد تومان در سال 93 به حدود 50 هزار میلیارد تومان در سال بعد از آن رسیده است.این در حالی است که در سال 93 نیز در مقایسه با سال قبل از آن رشد چندانی در درآمدهای نفتی کشور را شاهد نبودیم. در این بین درآمدهای مالیاتی نیز از رقم 70 هزار میلیارد تومان به 78 هزار میلیارد تومان رسیده که نتوانسته کاهش ناشی از درآمدهای نفتی را جبران کند.

به این ترتیب کاهش درآمدهای دولت از یک طرف و اختصاص بخش قابل توجه این درآمدها به یارانه های نقدی باعث شده است کشور در شرایط بحرانی از نظر مالی قرار بگیرد. این در حالی است که در مقابل نقدینگی جامعه به سرعت در حال رشد است و این رقم در حال حاضر از هزار تریلیون تومان نیز عبور کرده و بخش زیادی از آن نیز در سیستم بانکی حبس شده است. در عین حال برنامه های عمرانی دولت نیز در سال گذشته تقریبا تعطیل شد به طوریکه هزینه های عمرانی از رقم 30 هزار میلیارد تومان در سال 93 به 25 هزار میلیارد تومان رسید که البته کارشناسان معتقدند نیمی از این رقم نیز در مسیر واقعی خود هزینه نشده است.

بنا به بررسی های اگزیم نیوز عامل سوم که قفل منابع مالی در سیستم بانکی است همانطور که در فوق اشاره شد ناشی از نبود جنبه های سرمایه گذاری و عدم رونق سایر بخش های اقتصادی و بازارها است که باعث شده سیستم بانکی منابع را با درآمدزایی اندک در خود ذخیره کند. نتایج این موضوع آنطور که کارشناسان اقتصادی می گویند دیر یا زود به ورشکستگی سیستم بانک منجر خواهد شد چرا که حتی با نرخ بهره 10 درصد سیستم بانکی سالانه رقمی در حدود 70 هزار میلیارد تومان بهره باید بپردازد که این رقم دو تا 3 برابر بودجه عمرانی است.